ധ്വനിചേച്ചി 1 [അദ്വൈത്] 743

അതും ചിന്തിച്ചിരിയ്ക്കുമ്പോഴാണ് ഒരു കൈ എന്റെ തോളിൽ വന്നുപതിച്ചത്. പെട്ടെന്നുള്ളയാ പ്രവർത്തിയിൽ ഒന്നു ഞെട്ടി, ചാടിയെഴുന്നേറ്റു നോക്കുമ്പോൾ ഒരു പുഞ്ചിരിയോടെ നിൽക്കുകയാണ് ധ്വനിചേച്ചി.

കണ്ടുപിടിയ്ക്കാനായി മെനക്കെടേണ്ടി വരുമെന്നു കരുതിയെങ്കിലും അന്ന് കല്യാണത്തിനു കണ്ടപ്പോൾ എങ്ങനെയുണ്ടായിരുന്നോ അതിൽനിന്നും ഒരുവ്യത്യാസവും ആ മുഖത്തിനേറ്റിട്ടുണ്ടായില്ല. അതുകൊണ്ടു തന്നെ ഒറ്റനോട്ടത്തിൽ ഞാനാളെ തിരിച്ചറിയുകയും ചെയ്തു.

പീച്ച് കളറിലുള്ള ചുരിദാർടോപ്പും വെള്ള ലെഗ്ഗിൻസുമണിഞ്ഞ് കയ്യിലൊരു ഫോണുമായിനിന്ന ചേച്ചിയെ നോക്കി ഞാനൊന്നുചിരിച്ചു.

വന്നിട്ട് ഒത്തിരിനേരമായോ?

നുണക്കുഴികളിൽ വിടർന്ന ചിരിയുടെ അകമ്പടിയോടു കൂടിയ ചോദ്യത്തിന് ഇല്ലായെന്ന അർത്ഥത്തിൽ ഞാൻ ചുമൽകൂച്ചി.

ഓഹോ! അപ്പൊ ഞാൻവന്നത് നേരത്തേ ആയിപ്പോയോ?

ചുണ്ടുകൾക്കിടയിൽ ഗൂഡസ്മിതമൊതുക്കിയ ചോദ്യത്തിൽ ചേച്ചിയുടെ ഉണ്ടക്കണ്ണുകൾ കുസൃതിപരത്തി.

അതിനും ഞാനൊന്നു ചിരിച്ചതേയുള്ളൂ. ചെറുപ്പത്തിലേ എപ്പോഴൊക്കെയോ കണ്ട ഓർമ്മയ്ക്കപ്പുറത്തേയ്ക്ക് ഞാനും ചേച്ചിയുംതമ്മിൽ അത്രവലിയ അടുപ്പമൊന്നും ഉണ്ടായിട്ടില്ല. എന്നാൽ ധ്വനിചേച്ചിയുടെ അനിയത്തി ധന്യചേച്ചിയോട് ഞാൻ നല്ല കൂട്ടുമായിരുന്നു. പുള്ളിക്കാരിയാണെങ്കിൽ ഇപ്പോൾ കാനഡയിൽ സെറ്റിൽഡും.

എന്നാ നമുക്ക് പോയാലോ?

സ്മൂത്തേൺചെയ്ത മുടിയുടെ ഒരു വകുപ്പെടുത്ത് ഇടതു ചുമലിലേയ്ക്കിട്ടുകൊണ്ട് ചേച്ചിചോദിച്ചു. അതിനുമൊന്നു തലകുലുക്കിയശേഷം ചേച്ചി നടന്നതിനു പിന്നാലേയായി ബാഗ്പാക്കും തോളിലിട്ട് ട്രോളീബാഗും ഉരുട്ടി ഞാനുംനടന്നു.

അന്നു കണ്ടതിൽനിന്ന് മുഖത്തിനുമാത്രമേ മാറ്റമില്ലാതുള്ളൂ..

ചുരിദാർടോപ്പിനും ലെഗ്ഗിൻസിനുമുള്ളിൽ താളത്തിനൊപ്പം കയറിയിറങ്ങുന്ന ചന്തികുടങ്ങളെ നോക്കി ഞാൻ നെടുവീർപ്പിട്ടു.

ഈ മൊതലിനെയൊക്കെ കളഞ്ഞിട്ടുപോയ അവനൊക്കെ എന്നാ കിഴങ്ങനായിരിക്കും?

പിന്നാലേനടന്ന് അടിമുടി സ്‌കാൻ ചെയ്യുന്നതിനിടയിൽ ഞാനാലോചിച്ചു.

മുട്ടിനു കുറച്ചു താഴെവരെ ടോപ്പിന് ഇറക്കമുണ്ടെങ്കിലും അതിന്റെ സ്ലിറ്റ് അരയിൽനിന്നേ തുടങ്ങിയിരുന്നു. അതിനാൽ ഇടയ്ക്കു വീഴുന്ന കാറ്റിന്റെ തെന്നലിനൊപ്പം ടോപ്പ് തത്തിക്കളിയ്ക്കാനും പെയിന്റടിച്ചതുപോലെ മുറുകിക്കിടന്ന വെള്ള ലെഗ്ഗിൻസിൽ പൊതിഞ്ഞ വമ്പൻതുടകളെ കാണുമ്പോൾ വീണ്ടും സംശയങ്ങൾ നിറയുന്നു..

ഇത്രയും മുറുകിയ ലെഗ്ഗിൻസ് ആ കനത്ത തുടകളിലൂടെ ഇവരെങ്ങനെയാവും വലിച്ചു കയറ്റിയിട്ടുണ്ടാവുക?

ഡാ.. ബാഗ് പിടിയ്ക്കണോ?

തോളത്തു തൂക്കിയതിനു പുറമേ കയ്യിലുണ്ടായിരുന്ന ട്രോളീബാഗ് ശ്രെദ്ധിച്ച ചേച്ചി, അതു മേടിയ്ക്കാനായി തിരികെവന്നുകൊണ്ടു ചോദിച്ചപ്പോൾ അത്രനേരവും ആ പർവ്വതക്കുണ്ടികളെയും വെണ്ണത്തുടകളെയും നോക്കിനടന്ന ഞാൻ പെട്ടെന്നൊന്നു പരുങ്ങി.

എന്നാൽ ഭയപ്പെട്ടതൊന്നും സംഭവിച്ചില്ല. അതൊന്നും ശ്രദ്ധിക്കാതെയാണ് ചേച്ചി തിരിഞ്ഞുവന്നത്. അടുത്തേയ്ക്കു വന്നതും വെയ്റ്റുകാരണം താഴ്ത്തിപ്പിടിച്ചിരുന്ന ആ ബാഗുവാങ്ങാനായി അവരു ചെറുതായൊന്നു കുനിഞ്ഞു. അതോടെ ഇറുകിക്കിടന്ന ടോപ്പിനുള്ളിൽനിന്നും പുറത്തുചാടാനായി വെല്ലുവിളിയുയർത്തുന്ന വെന്മുലകളിൽ എന്റെ കണ്ണുകൾ സ്ഥാനംപിടിച്ചു.