ഏലപ്പാറയിലെ നവദമ്പതികൾ 2 [ആശാൻ കുമാരൻ] 767

റീന : പിന്നെ വന്നിട്ടില്ല….

ദേവി : ഇല്ല…. പിന്നെ ഇപ്പോഴാണ് അവൻ വരുന്നത്…… ഇടയ്ക്ക് വിളിക്കും….നാട്ടിലേക്ക് തിരിച്ചു വന്നപ്പോഴും പിന്നെ നിങ്ങടെ കല്യാണം കഴിഞ്ഞപ്പോഴൊക്കെ ബാലേട്ടൻ അറിയിച്ചിരുന്നു….

റീന രാജുവിന്റെ കഥ കേട്ട് പാച്ചുവിനെ തലോടി കൊണ്ടിരുന്നു…

ദേവി : ഇപ്പോ എന്തോ മെക്കാനിക് ഒക്കെയാണ്… എന്നാലും രാജുവിന് അവിടെ എന്തൊക്കെയോ പരിപാടികൾ വേറെയുണ്ട്…. ആ കൂടെയുള്ളവനെ കണ്ടില്ലേ….. പേടി തോന്നാ മുന്നിൽ വന്നു നിൽക്കുമ്പോൾ….

റീന : ശ്രീയേട്ടനും അയാളും ഇതുവരെ കണ്ടിട്ടില്ല…

ദേവി : ഇല്ല… അവനെ കാണണം എന്നു പറയുമായിരുന്നു… അവന്റെ അച്ഛനെ ഇല്ലാതാക്കിയതിൽ ക്ഷമ ചോദിക്കണമെന്നൊക്കെ പറഞ്ഞിരുന്നതാ….. പക്ഷെ…..

ദേവി വിതുമ്പി… ഒപ്പം റീനയും…..

ദേവി : അതാണ് ഇവന്റെ കഥ….ഒരിക്കലും അവൾ ഓർക്കരുത് എന്നു കരുതിയാവാം ശ്രീജിത്തിനോട് പോലും പറയാതിരുന്നത്…..പക്ഷെ ഒരിക്കലും അവൾക്ക് അത് മറക്കാൻ കഴിഞ്ഞിട്ടില്ല….. അച്ഛൻ അപകടത്തിൽ മരിച്ചുവെന്നാണ് ശ്രീജിതതിനോടും ഈ നാട്ടുകാരോടൊക്കെ പറഞ്ഞിട്ടുള്ളത്….

റീന ആകെ ചിന്തയിലായി….

ദേവി : നീ ഭക്ഷണം കഴിക്ക്… ഞാൻ എടുത്തു വെക്കാം….

പുറത്ത് ഉമ്മറത്തു കസേരയിൽ ചാഞ്ഞു കിടന്നുറങ്ങുവായിരുന്നു രാജു…. ബാലൻച്ചെന്നു രാജുവിനെ വിളിച്ചു…

ബാലൻ : ടാ…. വാ വല്ലതും കഴിക്കാം…

രാജു ഉറക്കത്തിൽ നിന്നെണീറ്റു…

രാജു : ബാലേട്ടാ ഞങ്ങൾ കുറച്ചു കഴിഞ്ഞാൽ തിരിക്കും…

ഉമ്മറത്തേക്ക് വന്ന ദേവിയും അത് കേട്ടു നിന്നു…

ബാലൻ : ഇത്ര പെട്ടെന്നൊ…

രാജു : പോണം… അവിടെ കുറെ കാര്യങ്ങൾ ചെയ്ത് തീർക്കാനുണ്ട്…

ദേവി : മോനെ അപ്പൊ ഇവിടെയോ…. അവരുടെ ചടങ്ങുകൾ കിടക്കുകയല്ലേ…. സഞ്ചയനം വരെയെങ്കിലും നിനക്ക്…

രാജു : അതിനു ഞാൻ അന്ന് വന്ന പോരെ….ഞാൻ അവിടെ എത്തിയില്ലെങ്കിൽ ശരിയാവില്ല…

ഇവരുടെ സംസാരം കേട്ടു പാപ്പിയും ഉണർന്നു…

ദേവി ബാലനോട് ചോദിക്കാനായി കണ്ണുകൊണ്ട് ആംഗ്യം കാണിച്ചു….

ബാലൻ : അല്ല മോനെ അപ്പൊ ഇവരുടെ കാര്യം എങ്ങനാ

രാജു : ആരുടെ

ബാലൻ: റീനയും കുഞ്ഞും….

രാജു : അത് ഞാനെന്തു പറയാനാ….