എന്റെ മദനലീല [പടവീടൻ] 177

എന്റെ മനസ് എപ്പോഴും പോവുന്നത് നാടൻ പെണ്ണിന്റെ പിന്നിൽ ആണ് അലങ്കാരം കാണിച്ചു വാരിതേച്ച് നടക്കുന്ന ആരേയും എനിക്ക് പറ്റില്ല എന്നതാണ് സത്യം

എനിക്ക് വേണ്ടത് വിയർപ്പിന്റെ യഥാർത്ഥ മണം ആണ് സെന്റ് അടിച്ച മണം എന്നിൽ കാമം ഉണർത്തില്ല

അങ്ങനെ ഇരിക്കെ ഞങ്ങളുടെ ക്ലാസ്സിൽ ഒരു പുതിയ ട്രൈനിംഗ് ടീച്ചർ വന്നു നീതു ടീച്ചർ കാണാൻ അനുസിത്താരെ പോലെ ആണ്



ആ മുന്നിലെ മുഴുപ്പ് ആ പിന്നിലെ പൊന്തിച്ച എല്ലാം പൊളിയാണ് എന്റെ മുത്ത്

ആദ്യം കണ്ടപ്പോൾ തന്നെ ഞാൻ മനസ്സിൽ വിചാരിച്ചു എനിക്ക് സ്വന്തം ആവണം ഈ അഴക് എന്ന് അങ്ങനെ ഞങ്ങൾ ക്ലാസ്സിൽ ഇരിക്കുമ്പോൾ ടീച്ചർ വരും ക്ലാസ് എടുക്കും പോവും ആരോടും അങ്ങനെ ഒരു അടുപ്പം കാണിക്കുന്ന സ്വാഭാവം അല്ല ടീച്ചറുടേത് അതുകൊണ്ട് തന്നെ എനിക്ക് ടീച്ചറെ വളച്ച് കുപ്പിയിലാക്കൽ എളുപ്പത്തിൽ നടക്കില്ല പക്ഷേ ഞാൻ വിട്ടില്ല ഞാൻ ടീച്ചർ ക്ലാസിൽ വന്നാൽ ടീച്ചറെ മാത്രം നോക്കു ടീച്ചറുടെ സൗകര്യത്തിൽ മുഴുകി ഇരിക്കും ഒരു ദിവസം. എന്റെ കൂട്ടുകാരൻ സുജു പറഞ്ഞു നീതു ടീച്ചർ ആരോടും സംസാരിക്കാതെ നടക്കുന്നത് ടീച്ചർ സ്നേഹിച്ചു കല്യാണം കഴിഞ്ഞു കുറച്ചു നാളുകൾ കഴിഞ്ഞു ഭർത്താവ് ഒരു ബൈക്ക് ആക്സിഡന്റിൽ മരണപ്പെട്ടു അതിന്റെ വിഷമം ആണ് മനസ്സിൽ

ഞാൻ : അത് നീ എങ്ങനെ അറിഞ്ഞു

സുജു : ഞാൻ സ്റ്റാഫ് റൂമിൽ പ്രോജക്ട് വയ്ക്കാൻ പോയപ്പോൾ അവിടെ പറയുന്നത് കേട്ടു

ഞാൻ : ആരോക്കെ

സുജു : നീതു ടീച്ചറും അരുണ ടീച്ചറും നിത്യ ടീച്ചറും കൂടി

ഞാൻ: ഓഓഓഓ

സുജു : നീതു ടീച്ചർ പാവം ആണ് എന്നാ തോന്നുന്നത് ഇവിടെ തന്നെ സ്ഥിരപ്പെടുത്തിയ മതിയയിരുന്നു

ഞാൻ : ശരിയാ മതിയായിരുന്നു

സുജു : നീ എന്തിനാ പറയുന്നത് എന്ന് എനിക്ക് മനസ്സിലായി

ഞാൻ : എന്ത്

സുജു : ഞാൻ കാണുന്നുണ്ട് നീ ഇരുന്നു വെള്ളം ഇറക്കുന്നത്