എന്റെ കഴപ്പി പെങ്ങളുട്ടി [രായമാണിക്യം] 138

മാത്രവുമല്ല, ജാക്കി വയ്ക്കുന്നതിന്റെ ഗ്രാവിറ്റി അനുസരിച്ചു, അറിയാത്ത വണ്ണം കാലകത്തി ഉഷ സഹകരിക്കാറുമുണ്ട്…

പത്തിരുപത് മിനിറ്റു നേരം അകത്തി വെച്ച നിതംബ പാളിയിൽ വയനാടൻ കാ കൊണ്ടുള്ള സ്വൈപ് കഴിഞ്ഞാൽ മനസ്സിനും ശരീരത്തിനും ഒരു തൃപ്തിയും സന്തോഷവുമാ….

നിർവൃതിയുടെ പാരമ്യത്തിൽ പാന്റീസിൽ നനവ് പടർന്ന സന്ദർഭവും ഉണ്ടായിട്ടുണ്ട്….

എങ്ങാനും ജാക്കിക്കാരൻ ഇല്ലാത്ത വേളയിൽ, നടക്കാതെ വന്നാൽ, അന്ന് ആകെ മൂഡോഫ് ആകും…

അന്ന് കൂട്ടുകാരികളോട്, തൊട്ടതിനൊക്കെ കുറ്റവും എടുത്തു ചാട്ടവും മുൻശുണ്ടിയും തട്ടിക്കയറലും ഒക്കെ ആവും…

കാര്യം മനസ്സ്സിലാക്കിയ കൂട്ടുകാർ തമ്മിൽ തമ്മിൽ കണ്ണിറുക്കി, ഉഷ കേൾക്കാതെ പറയും,

“അവൾക്കിന്ന് ഏത്തക്ക കിട്ടാതെന്റെ ഏനക്കേടാ………………..
……. !”
ഇപ്പോ മനസ്സിലായില്ലേ… അവൾ കള്ളി മാത്രല്ല…. കഴപ്പി കൂടിയാണെന്ന്….

“കാട്ട് കഴപ്പി..

ഉഷയുടെ മൂത്ത മൂന്ന് സഹോദരന്മാരും വിവാഹിതരാണ്.

10 മണി കഴിഞ്ഞാൽ മൂവരും താന്താങ്ങൾക്ക് ചാർത്തി കിട്ടിയ മുക്കാൽ സെന്റിൽ ഉഴുത് മറിക്കയാവും…

മൂവരും കിളച്ചു മറിക്കുന്നതിൽ അസൂയ പൂണ്ട്, ഉറക്കം നഷ്ടപ്പെട്ടു കഴിയുന്നത്, ശരത്തേട്ടൻ…..

ഒരു നാൾ പന്ത്രണ്ടോട് അടുത്തിട്ടും ഉഷയുടെ മുറിയിൽ വെട്ടം കണ്ട് ശരത്, ഡോറിൽ തട്ടി…

അഴിഞ്ഞു തുടങ്ങിയ മുടി വാരിക്കെട്ടി…. വാതിൽ തുറന്ന ഉഷ ചോദിച്ചു,

“എന്താ… അണ്ണാ…? ”

“നിനക്ക് കെടക്കറായില്ലേ.. നേരം എത്ര ആയെന്നാ…? ”

“നാളെ റെക്കോർഡ് ബുക്ക് സബ്മിറ്റ് ചെയ്യണം…. അതിന്റെ വർക്കാ… ”

“ശരി… അധികം വൈകണ്ട… ”

പാവം… അണ്ണൻ അറിയുന്നോ, സായിപ്പ് മിയ ഖലീഫയെ പണ്ണി മറിക്കുന്നത്, സിസ്റ്റത്തിൽ കണ്ടോണ്ട് ഇരിക്കുവായിരുന്നു, എന്ന് !

പതിവ് പോലെ അന്ത്യത്തിൽ വിരൽ പ്രയോഗം കഴിഞ്ഞു കിടക്കുമ്പോൾ നേരം പന്ത്രണ്ടര കഴിഞ്ഞിരുന്നു…

സ്വന്തം ശരീരത്തിന്റെ അഴകും വീട്ടിലെ സമ്പത്തും ഉഷയെ ഒരു അഹങ്കാരി ആക്കിയെങ്കിൽ കുറ്റം പറയാൻ ആവില്ല..