Friendship with Benefit’s 4 [കുഞ്ഞൻ 2.0] 329

പ്രസീത : പോടാ നടക്കുന്ന കാര്യം വല്ലതും പറ…

ഇങ്ങനെ പ്രജിഷയുടെ അച്ഛൻ ഇല്ലാത്ത സമയങ്ങളിൽ പ്രസീതയും മനുവും സംസാരിച്ചു.

അവർ ഫ്രണ്ട്‌സ് ആയി.

അമ്മക്ക് മകളുടെ പ്രായം ഉള്ള ഒരു ബോയ് ഫ്രണ്ട്.

ഇടയ്ക്കല്ലാം അവർക്കിടയിൽ അഡൾട് ടോകും കയറി വന്നു.

മനുവിന്റെ കൂടെ പ്രസീതയും അത് എൻജോയ് ചെയ്തു.

ഒരു ദിവസത്തെ സംസാരത്തിൽ പ്രസീത മനുവിനെയോട് ചോദിച്ചു.

പ്രസീത : ഡാ അന്ന് നമ്മൾ കണ്ടപ്പോൾ നിന്റെ നോട്ടം എങ്ങോട്ട് ഒക്കെ ആടാ പോയത്.

എന്നെ മൊത്തം നോക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നല്ലോ.

മനു : ശിവനെ. അതും ശ്രദ്ധിച്ചിരുന്നോ. അത് ഞാൻ അറിഞ്ഞതെ ഇല്ല.

പ്രസീത : അതാണ് പെണ്ണ്. നിങ്ങൾ നോക്കുന്നത് ഒക്കെ ഞങ്ങൾ കാണും. കേട്ടോടാ.

മനു : ഒന്ന് പോ ചേച്ചി.

പ്രസീത : നീ വിഷയം മാറ്റല്ലേ. കാര്യം പറ. എങ്ങോട്ട് ഒക്കെ ആ നോക്കിയിരുന്നേ.

മനു : പറഞ്ഞിട്ട് എന്നോട് പിണങ്ങാൻ അല്ലേ. അത് വേണ്ടാ.

പ്രസീത : പിണങ്ങൊന്നുമില്ല. നിന്നോട് പിണങ്ങിയ ഞാൻ ആരോട് സംസാരിക്കാൻ ആ.

മനു : എന്നാൽ പറയാം. ഇത്രേം സൗധര്യം ഉള്ള ചേച്ചി മുന്നിൽ ഇരുന്നാൽ എങ്ങനെ നോക്കാതിരിക്കും.

ഞാൻ കാലു മുതൽ മേലേക്ക് എല്ലായിടത്തും നോക്കി. സാരി നല്ല നീറ്റിൽ ഉടുത്തത് കൊണ്ട് വല്ലാതെ അങ്ങ് പറ്റിയില്ല.

പക്ഷെ ചേച്ചിയെ പോലെ ഒരു സുന്ദരി മുന്നിൽ വന്നു നിന്ന. എത്ര നേരം വേണമെങ്കിലും നോക്കി ഇരികാം.

പ്രസീത : ഞാൻ കണ്ടിരുന്നു നിന്റെ നോട്ടം ഒക്കെ. എന്നെ പിടിച്ചു തിന്നോ ന്നു തോന്നി പോയി.

അപ്പോഴാണ് പുറത്ത് കാർ വരുന്ന സൗണ്ട് കേട്ടത്.

പ്രസീത : എടാ അങ്ങേരു വന്നുണ്ട്. ഞാൻ വെക്കണേ.

കാൾ വെച്ച് ആളു പോയി.

അനുവുമായി ചാറ്റിംഗ് മുടക്കം ഇല്ലാതെ നടക്കുണ്ടായിരുന്നു. അവർ കാത്തിരുന്നു നല്ലൊരു ദിവസത്തിനായി. പ്രജിഷക്കും മനുവിനും ചാറ്റിംഗിൽ താല്പര്യം തോന്നില്ല. കളിച്ച് മധിക്കാനാണ് ആഗ്രഹം..

അങ്ങനെ ഇരിക്കെ ഷോപ്പ് ലീവ് ആക്കി മനു വീട്ടിൽ ഇരിക്കുമ്പോൾ. ചേച്ചിയെ ഒന്ന് വിളിക്കാം എന്ന് കരുതി അവൻ ഫോൺ ചെയ്തു. ഈ സമയങ്ങളിൽ പ്രസീത ഒറ്റക്കെ വീട്ടിൽ ഉണ്ടാകാറുള്ളു.