ഗൗരിയേട്ടത്തി 1 [Hyder Marakkar] 1747

“””ഇല്ല ഇപ്പോ വന്നേയുള്ളു”””
ദേഷ്യം കടിച്ചമർത്തി കൊണ്ട് ഞാൻ പറഞ്ഞു….

“””മ്മ്….. ഭക്ഷണം കഴിച്ചോ??”””

“””ഇല്ലാ”””

“””എന്നാ എടുത്ത് കഴിച്ചിട്ട് കിടക്കാൻ നോക്ക്….. അവള് കിടന്നു”””
എന്നും പറഞ്ഞ് അങ്ങേര് തിരിഞ്ഞ് മുറിയിലേക്ക് തന്നെ നടന്നു….. ഞാൻ കുറച്ച് ചോറും മീൻകറിയും എടുത്ത് കഴിച്ചിട്ട് പുറത്ത് തിണയിൽ പോയി കിടന്നു….
*****

കിടന്നിട്ട് ഉറക്കം വരുന്നില്ല….. വല്ലാത്തൊരു അവസ്ഥ, വേറെയൊരു വഴിയും മുന്നിൽ തെളിയുന്നില്ല….. ജനിച്ചു വളർന്ന നാട് വിട്ട് പോവുകയല്ലാതെ മറ്റൊരു മാർഗ്ഗവും മുന്നിലില്ല… കുറച്ച് മുന്നെ കേട്ട ഏട്ടത്തിയുടെ കരച്ചിൽ എന്റെ നെഞ്ചിൽ ഒരു തീ ഗോളം എടുത്ത് വെച്ചത് പോലെയായി, അത് നാട് വിടുക എന്ന തീരുമാനത്തിൽ ഉറച്ച് നില്ക്കാൻ എന്നെ പ്രേരിപ്പിക്കുന്നു…..

അങ്ങനെ ഓരോന്നും ആലോചിച്ച് എപ്പോഴോ കിടന്നുറങ്ങി പോയി……
*****

അടുത്ത ദിവസം രാവിലെ ഉണ്ണിയുടെ പുന്നാരമോൻ കുമാരന്റെ കൊണച്ച കുര കേട്ടാണ് ഉണർന്നത്…. പൂറിമോനെ വല്ല കരടിയും എടുത്തിട്ട് ഊക്കി കൊതം കീറി പോട്ടെ എന്ന് പ്രാകികൊണ്ട് കണ്ണ് തുറക്കുമ്പോൾ കാണുന്നത് കുനിഞ്ഞ് നിന്ന് മുറ്റമടിക്കുന്ന ഏട്ടത്തിയെ….. ഞാൻ എഴുന്നേറ്റു എന്ന് കണ്ടതും പുള്ളിക്കാരി മുറ്റമടി നിർത്തി നിവർന്നു നിന്ന് എന്നെ ഒന്ന് കടുപ്പിച്ച് നോക്കിയിട്ട് വീട്ടിന്റെ പിന്നാമ്പുറതേക്ക് നടന്നു…. ആ മുഖം കണ്ടാലേ ഇന്നലെ രാത്രി ഒരു പോള കണ്ണടച്ചിട്ടില്ലെന്ന് മനസ്സിലാവും….

ഞാൻ ഉറക്കപ്പിച്ചിൽ അങ്ങനെ ഇരുന്നു…

നാട് വിടുമ്പോ സുധീനെ കൂടെ വിളിച്ചാലോ?? ഏയ് അല്ലെങ്കിൽ വേണ്ട ഞങ്ങള് കുണ്ടന്മാരാന്ന് വരെ പറഞ്ഞ് പരത്തും നാട്ടുക്കാര് തെണ്ടികള്…. അതിലും ഭേദം ഒറ്റയ്ക്ക് പോവുന്നത് തന്നെയാ….
അങ്ങനെ ഒക്കെ ചിന്തിച്ചിരിക്കുമ്പോഴാണ് ഉണ്ണി കുമാരനുള്ള ഭക്ഷണവും കൊണ്ട് വരുന്നത് കണ്ടത്……