ഗീതാഗോവിന്ദം 7 [കാളിയൻ] 436

 

“മ്ഹ് ….. ” ഇന്ദു ഒന്നു മർത്തി മൂളി…..

 

അരവിന്ദ് തളർന്നവളുടെ നെഞ്ചിൽ ചാരി.

 

ഇന്ദു ഒന്നു ചിരിച്ച് കൊണ്ട് തുണിയെടുത്ത് രണ്ട് പേരുടെ ദേഹത്ത് നിന്നും ശ്യക്ലം തുടച്ച് മാറ്റി.

“തളർന്നോ ഏട്ടാ…?” അവന്റെ കുണ്ണ തുടച്ച് വൃത്തിയാക്കി ഇന്ദു ചോദിച്ചു.

 

അരവിന്ദ് അവളെ ചേർത്ത് പിടിച്ച് ചുണ്ടിൽ ചുംബിച്ചു….

“താങ്ക്സ് …. ” അവളുടെ ചെവിയിൽ അവൻ മന്ത്രിച്ചു.

“പോടാ ….. ” അവനെ തള്ളി മാറ്റി അവൾ കട്ടിലിൽ നിന്നു മെഴുന്നേറ്റു.എന്നിട്ട് അവനെ വശീകരിക്കാനെന്നോണം പാന്റ് വലിച്ച് കേറ്റി ചന്തി തള്ളി കചാ ബധാം ഡാൻസ് പോലെ ഡാൻസ് കളിച്ചു കൊണ്ട് മോന്റെ തൊട്ടിലിനരുകിലേക്ക് പോയി.

 

“ഡീ… ഡീ…..”

 

“എന്താടാ…. ” ഇന്ദു പാന്റ് താഴ്ത്തി ചന്തി കാണിച്ച് പെട്ടെന്ന് വലിച്ചിട്ട് കോഷ് ടി കുത്തി ചിരിച്ചു.

 

ഡാൻസ് കളിച്ച് തൊട്ടിലിനരുകിലെത്തിയ ഇന്ദു അത് കണ്ട് ജീവച്ഛവം പോലെ നിന്നു.

 

“എന്താടി….” അവളുടെ നിൽപ്പ് കണ്ട് പന്തികേട് തോന്നിയ അരവിന്ദ് തിരക്കി

 

“മോൻ ……. മോനെ കാണാനില്ല…..” ഇന്ദുവിന്റെ വായിൽ നിന്നും വാക്കുകൾ മുറിഞ്ഞ് പോയിരുന്നു.

“എഹ്….. കാണുന്നില്ലന്നോ …. തൊട്ടിലിൽ കിടന്ന കൊച്ചെവിടെ പോവാനാ ” ചാടി എണീറ്റ് വന്ന് തൊട്ടിലിൽ നോക്കിയ അരവിന്ദും നിശ്ചലനായി. രണ്ടു പേരും ഒരുമിച്ച് വാതിലിലേക്ക് നോക്കി. കുറ്റിയിട്ടിരിക്കുവാണ്. പുറത്ത് നിന്ന് ആർക്കും വരാൻ സാധിക്കില്ല. രാത്രി ഉറക്കി കിടത്തിയ രണ്ട് വയസ്സ് മാത്രം പ്രായമുള്ള കുട്ടി എവിടെ പോവാനാ.

 

മുറി മുഴുവൻ അവർ പരിശോധിച്ചു. ഇല്ല. രക്തം മരവിക്കുന്ന പോലെ തോന്ന് അവർക്ക്. അരവിന്ദ് വാതിൽ തുറന്നോടിയതും ശങ്കരന്റെ മേത്താണ് ചെന്നിടിച്ചത്.

 

“ന്താ മോനേ ന്താത് രാവിലെ വാതിലൊക്കെ ചവിട്ടി പൊളിച്ച് .ജോഗിംങ് ആണോ എഹ് ?”

 

“ഏട്ടാ… എന്റെ കുട്ടി… അവനെ കാണാനില്ല. രാത്രി, രാത്രി നമ്മുടെയൊപ്പം മുറിയിലുണ്ടായിരുന്നതാ ഇപ്പൊ തൊട്ടിലിൽ അവനില്ല…. “