ഗീതാഗോവിന്ദം 7 [കാളിയൻ] 422

 

“അത്?”

“അത്… അത് ചെറിയ വേദനയൊക്കെ ഉണ്ടെങ്കിലും…”

 

“ഉണ്ടെങ്കിലും ?”

“അതിനേക്കാർ എന്തോ ഒരു , ഒരു സുഖം. ” ഗീതുവിനത് പറയണമെന്നുണ്ടായിരുന്നില്ല. ഞാൻ ഊറി ചിരിച്ചു

 

“ദേ ദേ ഇനീപ്പൊ കഴപ്പെന്ന് വല്ലോം പറഞ്ഞാലുണ്ടല്ലോ മൂക്കിടിച്ച് പൊട്ടിയും ഞാൻ.”

 

“ഓ….. അത് ഈ ശരീരം മുഴുവന് കെട്ടി കിടക്കുവാ… ദേ ഇവിടേം ഇവിടേം ഇവിടേമൊക്കെ ” ഞാൻ ഗീതുവിന്റെ മുഴച്ച ഭാഗങ്ങൾ തൊട്ട് കാട്ടി പറഞ്ഞു.

 

“ഏത് കെട്ടിക്കിടക്കുന്നൂന്ന്”

 

“കഴപ്പ് …” പറഞ്ഞ് ഞാൻ വാ പൊത്തി.

“ദേ നിന്നെ ഒണ്ടല്ലോ …. ” ഗീതു എന്റെ ചെവി പിഴുതെടുത്തു.

“ആഹ് ചെവി വിട് പെണ്ണേ”

“വിടില്ല. നിനക്കിത്തിരി കുടുന്നൊണ്ട്. ”

“ഗീതേ ഞാൻ ചൂരലെടുക്കുവേ, കട്ടിലിനടീലുണ്ട് ”

പെണ്ണിന്റെ കൈ താനെ അയഞ്ഞു. ശ്വോസോച്ചാസം ഉയർന്നു.

“കണ്ടോ കണ്ടോ… ഇതാ ഞാൻ പറഞ്ഞ്. കെട്ടി കിടക്കുന്നതൊക്കെ ഒന്ന് അടിച്ച് പതം വരുത്തണം. കുഴച്ച് മെരുക്കണം. ”

 

“ഓ ഇങ്ങ് വാ നല്ല ഇടി വച്ച് തരും ഞാൻ.”

“തരും തരും . ഒരു പെട വീഴുമ്പഴേ നീ പൂറു മൊലിപ്പിച്ച് അനുസരണ നിക്കും. ”

“അതെങ്ങനെ ഇയാൾക്കറിയാം ? ”

“ഏത്? ”

 

“എന്റെ മ് അത് ഒലിക്കുമെന്ന്. ” വീണ്ടും നാവ് ചതിച്ചു. ഗീതു ഓർത്തു.

“ഞാൻ പറഞ്ഞില്ലേ പൊട്ടി കാളി. നിന്റെ അപ്പോഴത്തെ മുഖം കാണുമ്പ അറിയാൻ പറ്റും എവിടെ ഒക്കെ ഒലിക്കുന്നുണ്ടെന്ന് .. ”

“ഓ…. അത് ഏട്ടൻ മ് ഗീതു എന്ന് മാറ്റി ഗീതേ എന്ന് വിളിക്കുമ്പഴേ എന്റെ രക്തയോട്ടം കൂടും. എന്തോ ഒരു അധികാരം പെട്ടെന്ന് ഏട്ടന് … ആ.. എനിക്കൊന്നുമറിയില്ല. കോപ്പ്. ഗീതേ എന്ന് വിളിക്കുമ്പൊ തന്നെ യെസ് സർ എന്ന് മൂളി പോവും. എനിക്കത്രേ അറിയൂ…..”

ഗീതു എന്നെ ഫെയ്സ് ചെയ്യാനാവാതെ പറഞ്ഞൊപ്പിച്ച് കൈ കെട്ടി പുറത്തേയ്ക്ക് നോക്കി.

 

“ഗീതേ….?”