ഗീതാഗോവിന്ദം 7 [കാളിയൻ] 436

“അയ്യാ അങ്ങനെ ഒന്നും നടക്കൂല. പോ കള്ളാ.”

” നീ ഒരു സംഭവം തന്നെ ”

” അതെ എന്തേയ്…… ” ഗീതു അഭിമാനപൂർവ്വം ചോദിച്ചു.

“ഹൊ എനിക്കിപ്പൊ വീട്ടിലെത്തിയാൽ മതിയെന്നാണ്. ”

“അതിനെക്കാളും സൂപ്പർ ഈ വീട്ടിൽ നമ്മൾ രണ്ട് പേര് മാത്രം ആയിരിക്കുന്നത്..എനിക്കെന്തോ ഈ സ്ഥല മങ്ങിഷ്ടപ്പെട്ടു. ഇവിടുത്തെ അന്തരീക്ഷം, കാലാവസ്ത്ഥ, പഴമ, ഇരുട്ട്, വെളിച്ചം ,ഗന്ധം ആകെ ഒരു വല്ലാത്ത നിഗൂഡത . ആരുടെയൊക്കെയൊ വിങ്ങൽ ഇവിടെ നിറഞ്ഞിരിപ്പുണ്ട്. സ്വരമില്ലാത്തവർ. നമ്മളോട് അവർ കമ്മ്യൂണിക്കേറ്റ് ചെയ്യാൻ ശ്രമിക്കുന്നു. പക്ഷെ പറ്റാത്ത പോലെ.”

“ഗീതു ഇപ്പൊ നീ ആ സ്വാമിയെ പോലെയാ സംസാരിക്കുന്നെ ”

“ആണോ ”

“അതെ”

“മ്ഹ് അതിരിക്കട്ടെ ഏട്ടനെന്ത് തോന്നുന്നു ഇവിടെ. എങ്ങനുണ്ട് ഇവിടം ”

“എനിക്കൊന്നും തോന്നുന്നില്ല .പുറം രാജ്യവുമായിട്ട് യാതൊരു സമ്പർക്കവുമില്ലാത്ത ആദിമ മനുഷ്യരായ നമ്മൾ മാറുന്നുണ്ടോ എന്നൊരു സംശയമുണ്ട്. ”

“ഏയ് അതൊക്കെ മാറും. ഇവിടൊരു ചടങ്ങ് നടക്കാൻ പോകുവല്ലേ. എന്ത് തണുപ്പാ അല്ലേ..? ഏട്ടനീ ഷർട്ടൊന്ന് മാറ്റ്വോ. എനിക്കൊന്ന് കെട്ടിപിടിച്ച് കിടക്കണം. നെഞ്ചിലെ ചൂടേറ്റ് . ”

ഞാൻ ഷർട്ട് മാറ്റവേ ഗീതു കമ്പിളിയെടുത്ത് മുടി എൻ്റെ ഉള്ളിലേയ്ക്ക് കുറുകിയമർന്നു. ഞാനവളുടെ തൊട്ടാൽ പതിയുന്ന ശരീരം എന്നിലേക്കമർത്തി. വല്ലാത്തൊരു പ്രേമം അവളോട് തോന്നുമ്പോഴും എൻ്റെ കുണ്ണ കമ്പിയായി നിന്നിരുന്നു. എനിക്കത് നിയന്ത്രിക്കാനാവാറില്ല. കിടക്കുമ്പോൾ ഞാൻ ഉറങ്ങും വരെ എന്തായാലും അത് താഴില്ല എന്നുറപ്പാണ്. ചിലപ്പോൾ ഉറക്കത്തിലും അത് കമ്പിയടിച്ച് നിക്കുമാവും. അത്രയ്ക്ക് ചൊരുക്കാണ് എൻ്റെ പെണ്ണിന്. എൻ്റെ ദേവത. കാമദേവത….. ദേവി.. അനുഗ്രഹിക്കുന്നത് വരെ ഞാൻ കാത്തിരിക്കും. ദേവിയുടെ പൂറിൽ പ്രവേശിക്കുന്ന ആ അസുലഭ നിമിഷത്തിനായി.

അവർ കണ്ണുകൾ അടച്ച് മയങ്ങവേ മേശയ്ക്ക് മുകളിലായിരുന്ന ഡയറിയുടെ പേജുകൾ കാറ്റിനാൽ താനെ മറിഞ്ഞു. ഒരു പേജ് എത്തവേ അത് വിറച്ച് നിന്നു. ആ പേജിലെ അവസാന വാക്കുകൾ ഇങ്ങനെ വായിച്ചു.

…… ഞങ്ങളോടി. ഈ നരകത്തിൽ നിന്നും എത്ര ദൂരെ എത്താനാവുമോ അത്രയും ദൂരം…………