ഹരികാണ്ഡം 6 [സീയാൻ രവി] 361

നിന്നോട്, എന്നെ ഒന്ന് കെട്ടിപ്പിടിച്ചിട്ട് പറഞ്ഞു, വീണ്ടും പെണ്ണായെടീ കൊച്ചേന്ന്, ആരോടും പറയില്ലെന്നും സത്യം ചെയ്യിച്ചിട്ടുണ്ട്. കമല പിന്നെയും ചിരിച്ചു കൊണ്ടിരുന്നു. എന്നാലും മാഷ് എങ്ങിനെ ഒപ്പിച്ചിത് ഇത്ര പെട്ടെന്ന്, പെട്ടെന്ന് കമല എൻ്റെ അടുത്ത് വന്നിട്ട് മുണ്ടിനിടയിലൂടെ കുണ്ണയെ പുറത്തെടുത്ത് ഒന്ന് ഞെരിച്ചു. ചേച്ചിയുടെ കാര്യം കമല പറഞ്ഞപ്പോൾ തന്നെ പാതി ഉണർന്നിരുന്ന കുണ്ണ കമലയുടെ കൈയിൽ നീണ്ട് നിവർന്നു.

എന്നാലും മാഷെ, ഇവനാ ചേച്ചിപ്പൂറിൽ കയറിയല്ലോ, മിടുക്കൻ, പറഞ്ഞിട്ട് കുനിഞ്ഞ കുണ്ണയെ ഒന്നൂമ്പി. പുറത്തെടുത്തിട്ട് പറഞ്ഞു, ടേസ്റ്റ് കൂടിയിട്ടുണ്ടല്ലോ മാഷെ, ചേച്ചി ഇവൻ്റെ പൊറത്ത് കൊറേ ഒഴുക്കുന്നുണ്ടെന്ന് തോന്നുന്നല്ലോ, വീണ്ടും അവൾ കുണ്ണയെ ഊമ്പാൻ തുടങ്ങി. ആരോ കമലയെ വിളിക്കുന്ന ഒച്ച കേട്ട് ഞങ്ങൾ ഞെട്ടി എഴുന്നേറ്റു. അവൾ ടോയ്‌ലെറ്റിലേക്കോടി, ആരേലും വന്നാ ഞാൻ ഇതൊന്ന് ക്ലീൻ ആക്കുവാ എന്ന് പറഞ്ഞേക്ക് മാഷെ എന്ന് പോകുന്ന വഴി പറഞ്ഞു.

ചേച്ചിയാണ് വിളിച്ചത്, ഞാൻ ഇറങ്ങിച്ചെന്നു ചായയും കൈയിലെടുത്ത്, പാതി കോണി കേറിയിട്ടേ ഉള്ളൂ ചേച്ചി, കമല ബാത്രൂം ക്ലീൻ ആക്കുവാ എന്ന് പറഞ്ഞപ്പോ ചേച്ചി പറഞ്ഞു, പെട്ടെന്ന് തീർത്തിട്ട് അങ്ങ് വരൻ പറഞ്ഞേക്ക് എന്നും പറഞ്ഞ് താഴേക്ക് തന്നെ പോയി. ഞാൻ ചേച്ചി പോയതും അകത്തേക്ക് നടന്നു. കമല മുറിയിൽ തന്നെ നിൽക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു. സമയമില്ല മാഷെ, അല്ലെ ഒന്ന് തീർത്തു തരായിരുന്നു മാഷിന്, ഇതിപ്പോ വിളിച്ചുണർത്തി അത്താഴമില്ലെന്ന് പറഞ്ഞ പോലെ ആയി അല്ലേ, ഞാൻ വെറുതെ ഒന്ന് ചിരിച്ചു.

കമല താഴേക്ക് പോയി, പ്രത്യേകിച്ച് സംഭവികാസങ്ങളില്ലാതെ ശെനിയും ഞായറും കഴിഞ്ഞു പോയി. അഞ്ജന എൻ്റെ മുമ്പിൽ വരാറേയില്ല, പിന്നെ അവളുടെ അച്ഛനും അമ്മയും വന്നിട്ടുണ്ടല്ലോ, ഞാനും വലിയ മൈൻഡ് ചെയ്യാൻ പോയില്ല.

തിങ്കൾ വീണ്ടും സ്കൂളിലേക്ക്, വനജ വന്നിട്ടുണ്ട് ചെല്ലുമ്പോൾ, അതെന്നാ നീ നേരത്തെ വന്നോ, പതിവില്ലാത്തതായത് കൊണ്ട് ചോദിച്ചു. അച്ഛൻ ചേട്ടൻ്റെ അടുത്ത് പോയെടാ, അപ്പൊ രാവിലെ ഓട്ടോ വന്നിരുന്നു, റെയിൽവേ സ്റ്റേഷൻ പോകാൻ, ആ കൂടെ ഇങ്ങ് പൊന്നു, ബസിന് തിക്കാതെ പോരാമല്ലോ. ഞാൻ ഒന്ന് ചിരിച്ചു. അവൾ അലമാരയിൽ നിന്നെന്തോ എടുക്കാൻ വേണ്ടി എൻ്റെ മേശയുടെ മുൻപിൽ വന്നപ്പോൾ കാൽ നീട്ടി അവളുടെ കാലിൽ ഒന്ന് തൊട്ടു.

അവളെന്നെ ഒന്ന് തിരിഞ്ഞ് നോക്കിയിട്ട് എൻ്റെ കാലിൽ ഒന്ന് ചവിട്ടിയിട്ട് ചിരിച്ചും കൊണ്ട് തിരിച്ച് സീറ്റിൽ വന്നിരുന്നു. എല്ലാവരും വന്നിരിക്കുന്നത് കൊണ്ട് ഒന്നും മിണ്ടാനും വയ്യാത്ത അവസ്ഥ, ഞാൻ ക്ലാസ്സിലേക്ക് പോയി. മൂന്നാമത്തെ പീരീഡ്‌ ഫ്രീ ആയിരുന്നു. വനജ അവിടെ ഇരിക്കുന്നുണ്ട്, ക്ലാസ്സില്ലേ എന്ന് ചോദിച്ചപ്പോ ഇനി ഉച്ച കഴിഞ്ഞേ ഉള്ളെന്ന് പറഞ്ഞവൾ.

അബ്ദുള്ള മാഷും പിന്നെ ഒരു ടീച്ചറും ഇരിക്കുന്നുണ്ട്, ഞാൻ അലമാരയുടെ പുറകിൽ ആയത് കാരണം അവരെന്നെ കാണില്ല. ഞാൻ അവളെ കൈ കൊണ്ട് അടുത്തേക്ക് വിളിച്ചു. അവൾ ആദ്യമൊന്നും വന്നില്ല, പിന്നെ കൊറച്ചു കഴിഞ്ഞപ്പോൾ എഴുന്നേറ്റ് അടുത്തേക്ക് വന്നു, എന്താടാ ഇവിടെ ഒന്നും വേണ്ടെന്ന് പറഞ്ഞിട്ടില്ലേ ഞാൻ, ഒച്ച താഴ്ത്തിയാണവൾ പറഞ്ഞത്.

ഞാൻ ഒന്നും മിണ്ടാൻ പോയില്ല, കൈ താഴ്ത്തി അവളുടെ സാരിക്കിടയിലേക്ക് കയറ്റി, അവളത് പ്രതീക്ഷിച്ചിരുന്നില്ലെങ്കിലും അനങ്ങാതെ നിന്നു.