ഹോം ട്യൂഷന്‍ [Reloaded] [Master] 491

“ഞാന്‍ ഞെക്കീട്ടു കുറെന്നില്ല” രതി ചിണുങ്ങി.

ടീഷര്‍ട്ടിന്റെ ഉള്ളില്‍ അവളുടെ പെരുത്ത, മുപ്പത്തിയാറ് ഇഞ്ച്‌ ബ്രായിലും ഒതുങ്ങാത്ത മുലകള്‍ കണ്ടിട്ടും രവിക്ക് ഒന്നും തോന്നിയില്ല. അതുകൊണ്ട് അവന്‍ എഴുന്നേറ്റ് അവ പിടിച്ചു ഞെക്കിക്കൊടുത്തു. രതി കണ്ണടച്ച് സുഖിച്ച് ഞരങ്ങി.

“നല്ല സുഖം..നല്ലപോലെ ഉടച്ച് ഞെക്ക്” അവള്‍ കിതച്ചു. രവി കൈയില്‍ ഒതുങ്ങാത്ത മുഴുപ്പുള്ള അവ നല്ലപോലെ അമര്‍ത്തി ഞെക്കിക്കൊടുത്തു. ടീഷര്‍ട്ടും ബ്രായും ഊരി പച്ചമുലകള്‍ അവനെക്കൊണ്ട്‌ ഞെക്കിക്കണം എന്ന ചിന്ത രതിയുടെ തലച്ചോറിലേക്ക് കയറിയപ്പോഴാണ് രാജപ്പന്‍ കേറി വന്നത്.

“എന്തോടുക്കുവാടാ നീ”

എന്ന് അലറിക്കൊണ്ട് അയാള്‍ രവിയെ കടന്നുപിടിച്ച് പ്രഹരിച്ചു. രതി വിരിഞ്ഞ ചന്തികള്‍ ഇളക്കി ഉള്ളിലേക്ക് പൊയ്ക്കളഞ്ഞു. അച്ഛനെ കൊല്ലാനുള്ള ദേഷ്യം ഉണ്ടായിരുന്നു അവള്‍ക്ക്. അങ്ങനെയാണ് രവി അപ്രതീക്ഷിതമായി ഗള്‍ഫിലേക്ക് പോയത്. മകള്‍ യാതൊരു തെറ്റും ചെയ്തതായി രാജപ്പന്‍ കരുതാഞ്ഞത് അവള്‍ക്ക് കൂടുതല്‍ വൃത്തികേടുകള്‍ കാണിക്കാനുള്ള ധൈര്യവും നല്‍കി. കടി അന്യായമായി മൂത്ത രതിക്ക് മുഴുത്ത കുണ്ണ കയറ്റി പണിയാനുള്ള മോഹം അനുദിനം  വര്‍ദ്ധിച്ചുവന്നു. എന്നും രാത്രി അവള്‍ കടി മാറ്റിയിരുന്നത് മുഴുത്ത കാരറ്റ് പൂറ്റില്‍ ഇട്ടിളക്കി ആയിരുന്നു. ഇടയ്ക്കിടെ അവളത് കൂതിയിലും കേറ്റും.

പഠിക്കണം എന്നതിന് പകരം പണ്ണണം എന്ന ചിന്ത മനസ്സില്‍ കൊണ്ടുനടന്ന രതി, അതോടെ പഠനത്തില്‍ വളരെ പിന്നോക്കം പോയി. പണം കൂടിയതോടെ മകളെ പഠിപ്പിച്ച് എന്തൊക്കെയോ ആക്കണം എന്ന് രാജപ്പന്‍ ആഗ്രഹിച്ചു. അവളെ ഒത്താല്‍ ഒരു ഡോക്ടര്‍ ആക്കണം എന്നായിരുന്നു അയാളുടെ മോഹം. പക്ഷെ അണ്ടിയും പൂറും മാത്രം വിഷയമായിരുന്ന രതി പ്ലസ് ടു പരീക്ഷയ്ക്ക് മൂന്നു വിഷയങ്ങള്‍ക്ക് ദയനീയമായി തോറ്റുപോയി. അതോടെ രാജപ്പന്‍ ദുഖിതനായി. തന്റെ മോഹം പോലെ അവളൊരു ഡോക്ടര്‍ ആകില്ലേ എന്ന ശങ്ക അയാളെ ബാധിച്ചു. ഭര്‍ത്താവിന്റെ വിഷമം മനസ്സിലാക്കിയ ഭാര്യ ഗോമതി അതിനൊരു പരിഹാരം കണ്ടെത്തി. അവള്‍ക്ക് ട്യൂഷന്‍ ഏര്‍പ്പെടുത്താന്‍ ഗോമതി രാജപ്പനോട് ശുപാര്‍ശ ചെയ്തു. ആ ശുപാര്‍ശ രാജപ്പന് ബോധിച്ചു.

“ഡേയ് നാണപ്പാ..ലവള്..യെന്റെ മോള് പെണ്ണ് പഠിപ്പുകളില് വളരെ മ്വോശം..എന്തരാണോ ഈ പെണ്ണ് സ്കൂളുകളില് ചെയ്യണത്…നീ ഒരു കാര്യം ചെയ്യ്‌..നല്ലൊരു സാറിനെ കണ്ടുപിടിച്ച് കൊണ്ടുവാ..നല്ല ഞെരിപ്പായി പഠിപ്പിക്കാന്‍ അറിയാവുന്ന സാറാരിക്കണം. അങ്ങനെ വല്ലോനും നിന്റെ പരിചയത്തില്‍ ഉണ്ടോടെ?” വരാന്തയിലെ ചാരുകസേരയില്‍ മലര്‍ന്നു കിടന്ന് രാജപ്പന്‍ അളിയന്‍ നാണപ്പനോട് ചോദിച്ചു.