കാമ സുഗന്ധിയല്ലേ ? [Smitha] 567

അല്‍പ്പം ഇഷ്ട്ടക്കേടോടെ അവള്‍ ചോദിച്ചു.

“ഉമ്മ വെച്ചു..അങ്ങനെ പറഞ്ഞാ മതി..”

“എന്തായാലും കാര്യം ഒന്നല്ലേ?”

“ആണല്ലോ? അത്കൊണ്ട് ഉമ്മവെച്ചു…അങ്ങനെ പറഞ്ഞാ മതി…”

അവന്‍ ചിരിച്ചു.

“പറഞ്ഞെ…കള്ളീടെ ചിരി കണ്ടോ..അമ്മയ്ക്ക് മോതലാളിയെ ഇച്ചിരെ ഇഷ്ടം ഒക്കെ ആണ് അപ്പോള്‍…”

“പോടാ ഒന്ന്…”

അവള്‍ ഗൌരവത്തില്‍ പറഞ്ഞു.

“മോതലാളിയെ ഇഷ്ടമാണ്…അത് ഇച്ചിരെ ഒന്നുമല്ല..ഒരുപാട്…നല്ല മനുഷ്യനാ..എന്തോരം സഹായം ചെയ്തിരിക്കുന്നു! നമുക്കും മൊതലാളീടെ പണിക്കാര്‍ക്കും നാട്ടുകാര്‍ക്കും… പക്ഷെ ആ ഇഷ്ടം ഒരിക്കലും മോന്‍റെ അപ്പച്ചനെ വഞ്ചിക്കുന്ന ഇഷ്ടമല്ല..അത് മോതലാളിക്കും അറിയാം…”

“ഉം..അതേ…”

അവനും പറഞ്ഞു.

“പിന്നെ അത് നീ മുമ്പേ പറഞ്ഞ പ്രോപ്പോ ..എന്നതാ അത്? ആങ്ങ്‌, പ്രണയ അഭ്യര്‍ത്ഥന ഒന്നും അല്ല…ഒരിക്കലും അല്ല..എന്‍റെ ശരീരം പുള്ളിക്ക് വേണം…പൂതി തീര്‍ക്കണം…അല്ലാതെ വേറെ ഒന്നുമല്ല…”

“ഈ ശരീരം കണ്ടാ ആര്‍ക്കാ അമ്മേ ഒരു പൂതിയൊക്കെ തോന്നാത്തെ? ഈ നാല്‍പ്പത്തഞ്ചാം വയസ്സിലും സൌന്ദര്യം അങ്ങ് നക്ഷത്രം പോലെ മിന്നിത്തെളിഞ്ഞു നിക്കുവല്ലേ? മിന്നിത്തിളങ്ങി നിക്കുവല്ലേ!”

“മതി മതി…”

അവള്‍ പറഞ്ഞു.

“മിന്നിത്തെളിഞ്ഞ്! അവന്‍റെ ഒരു സാഹിത്യം! അടുത്ത കൊല്ലം വല്യമ്മ ആകേണ്ട ആളാ!”

“ഞാന്‍ ചുമ്മ പറഞ്ഞതല്ല…”

അവന്‍ തുടര്‍ന്നു.
“എന്‍റെ കൂട്ടുകാരൊക്കെ പറയുന്ന കേട്ടാ അമ്മ തലേല്‍ കൈവെച്ചു പോകും…അവരാരും കണ്ടിട്ടില്ലത്രേ ഈ ഏജില്‍ ഇത്ര സൌന്ദര്യമുള്ള വേറെ പെണ്ണിനെ..അമ്മേടെ മൊഖോം കണ്ണും മൂക്കും കവിളും ചുണ്ടും മൊലേം അരക്കെട്ടും വയറും തൊടേം കാലും ഒക്കെ…”

“എന്നടാ പറഞ്ഞെ!”

അരുതാത്തത് എന്തോ കേട്ടത് പോലെ ദേഷ്യപ്പെട്ട് ഗ്രേസി മകനെ നോക്കി.

The Author

smitha

ജബ് കിസി കേ ദില്‍ തരഫ് ജുക്നേ ലഗേ... ബാത്ത് ആകര്‍ ജുബാ തക് രുകനേ ലഗേ... ആംഖോ ആംഖോ മേ ഇകരാര് ഹോനേ ലഗേ... ബോല്‍ ദോ അഗര്‍ തുംഹേ പ്യാര് ഹോനേ ലഗേ...