കല്യാണി – 6 479

ആ ഗന്ധം അയാളെ ഞെട്ടിച്ചു. ഈ ഗന്ധം…അതെ ഈ ഗന്ധമാണ് അന്ന് ശ്രീദേവി അരികിലെത്തിയപ്പോഴും തനിക്ക് അനുഭവപ്പെട്ടത്. അതെ ഗന്ധം ഇവള്‍ക്കും..പക്ഷെ തനിക്ക് ഈ മാസ്മരികതയില്‍ നിന്നും വഴുതിമാറാന്‍ സാധിക്കുന്നില്ല. ഏതോ മായാജാലത്തിന് അടിപ്പെട്ടവനെപ്പോലെ താന്‍ അമ്പിളിയുടെ അടിമയായി മാറിയിരിക്കുന്നു. അവളിലേക്ക് താന്‍ വലിച്ചടുപ്പിക്കപ്പെടുകയാണ്. അമ്പിളി കൈ നീട്ടി ബലരാമന്റെ കവിളുകളില്‍ മൃദുവായി തലോടി. ഒരു സ്വപ്നാടകനെപ്പോലെ അയാള്‍ അവളുടെ പിന്നാലെ ഉള്ളില്‍ കയറി. ബലരാമന്‍ അകത്ത് കയറിയപ്പോള്‍ അമ്പിളി വശ്യമായ ചിരിയോടെ കതകു ചാരിയടച്ചു. പിന്നെ തന്റെ കീഴ്ചുണ്ട് ലേശം മലര്‍ത്തി വശ്യമായി ചിരിച്ചുകൊണ്ട് തന്റെ തടിച്ച ജഘനങ്ങള്‍ താളാത്മകമായി ഇളക്കി പിന്നിലേക്ക് തിരിഞ്ഞ് അയാളെ നോക്കിക്കൊണ്ട് മുന്‍പോട്ടു നടന്നു. ബലരാമന്‍ ആ ആകര്‍ഷണത്തിനു പിന്നാലെ അറിയാതെ ഒരു യന്ത്രത്തെപ്പോലെ നടന്നു ചെന്നു.

അലമാരയുടെ പിന്നില്‍ ഭയന്നു വിറച്ചു നിന്നിരുന്ന ബാലകൃഷ്ണന്‍ എന്താണ് പുറത്ത് നടന്നത് എന്നറിയാതെ ആകാംക്ഷയോടെ നില്‍ക്കുകയായിരുന്നു. അച്ഛന്‍ വന്നിട്ട് പോകാനായി കുഞ്ഞമ്മ കാത്തു നില്‍ക്കുകയാണോ? അച്ഛന്‍ പോയോ? ഈ രാത്രിയില്‍ എന്തിനാണ് അച്ഛന്‍ ഈ ഭാഗത്തേക്ക് വന്നത്? മനസ്സില്‍ പല ചിന്തകള്‍ നിറയവേ മെല്ലെ മുറിയുടെ ഉള്ളില്‍ മുല്ലപ്പൂവിന്റെ ഗന്ധം വ്യാപിക്കുന്നത് അവനറിഞ്ഞു. വെറും മുല്ലപ്പൂവിന്റെ ഗന്ധം മാത്രമല്ല, സ്ത്രീയുടെ വിയര്‍പ്പും മുല്ലപ്പൂവും ഇടകലര്‍ന്ന ഹൃദയഹാരിയായ ഗന്ധം. ഒരു നര്‍ത്തകിയെപോലെ ലാസ്യഭാവത്തില്‍ ചുവടുകള്‍ വച്ച് വരുന്ന അമ്പിളിയെ ഞെട്ടലോടെ അവന്‍ കണ്ടു. ആ ശരീരവടിവും മുഖത്തിന്റെ തുടുപ്പും കണ്ടപ്പോള്‍ ആശങ്കയുടെ ഇടയിലും അവന്റെ ഉള്ളില്‍ കാമം സടകുടഞ്ഞു. കുഞ്ഞമ്മയുടെ നഗ്നമായ വിരിഞ്ഞ വയറും നെഞ്ചില്‍ എഴുന്നു നില്‍ക്കുന്ന മുലകളും കണ്ടപ്പോള്‍ അവന്റെ ലിംഗത്തിലേക്ക് രക്തം ഇരച്ചു കയറി. കാമം അവന്റെ സിരകളില്‍ ആളിക്കത്തി. മറ്റേ കട്ടിലില്‍ ഇഹലോകവുമായി ബന്ധമില്ലാതെ കിടക്കുന്ന സഹദേവനെ നോക്കിക്കൊണ്ട് പുറത്തേക്ക് ഇറങ്ങാന്‍ തുടങ്ങിയ ബാലകൃഷ്ണന്‍ ഞെട്ടി പിന്നോക്കം മാറി. കുഞ്ഞമ്മയുടെ പിന്നാലെ കട്ടിലിന്റെ അരികിലേക്ക് വരുന്ന തന്റെ സ്വന്തം അച്ഛന്‍! അച്ഛന്‍ പോയിക്കാണും എന്നായിരുന്നു അവന്‍ കരുതിയിരുന്നത്. അച്ഛന്‍ കാണാതിരിക്കാന്‍ തന്നെ ഉള്ളില്‍ ഒളിപ്പിച്ച കുഞ്ഞമ്മ ഇതാ അച്ഛനെയും കൂട്ടി കാമദേവതയെപ്പോലെ ഉള്ളില്‍ എത്തിയിരിക്കുന്നു. ബാലകൃഷ്ണന്‍ വിയര്‍ക്കാന്‍ തുടങ്ങി.