കണക്കുപുസ്തകം 3 [Wanderlust] 520

: അത് ഞാൻ പറയാം… അവസാനം ലാലേട്ടൻ പറയിപ്പിച്ചപോലെ ആക്കരുത്..

: ഹേയ് ഈ പാടവരമ്പത്തുവച്ചോ… വേണേൽ വീട്ടിൽ ചെന്നിട്ട് കെട്ടിപിടിച്ച് പറഞ്ഞോ…

: അയ്യട…

: എന്ന വേണ്ട… സത്യം പറ…. ഈ സുന്ദരിക്കുട്ടിക്ക് എന്നെ ഇഷ്ടമായോ

: ഉം…. ഇനി ഈ കള്ളനെ ഞാൻ ആർക്കും വിട്ടുകൊടുക്കില്ല… എന്റെയാ… എന്റെ സ്വന്തം ഹരിയേട്ടൻ.. love you dear…

: എന്റെ പെണ്ണേ… നിന്നെ എടുത്തുപൊക്കി ഒന്ന് കൂവി വിളിക്കട്ടെ ഞാൻ

: ചതിക്കല്ലേ പൊന്നേ……

പാടവരമ്പത്തൂടെ ഹരിയുടെ മുന്നിലായി നടക്കുന്ന സ്വപ്നയുടെ ആകാരവടിവ് നന്നായി ആസ്വദിച്ചുകൊണ്ട് ഹരി അവളുടെ പുറകെ നടന്നു. കൊത്തിവച്ച വെണ്ണക്കൽ ശില്പംപോലുള്ള അവളുടെ മേനിയിൽ മൃദുവായി തലോടാൻ അവന്റെ കൈകൾ കൊതിച്ചു. ഇളംകാറ്റിൽ അലക്ഷ്യമായി പാറിനടക്കുന്ന മുടിയിഴകൾക്ക് പോലും എന്ത് ചന്തമാണ്. അവിടത്തെ കാറ്റിനുപോലും സ്വപ്നയുടെ മണമാണ്. നടത്തത്തിനിടയിൽ ഇടയ്ക്ക് തിരിഞ്ഞുനോക്കുന്ന അവളുടെ മാൻപേട മിഴികൾ ഹരിയുടെ ഹൃദയം കൊത്തിവലിക്കുന്നുണ്ട്.

: എന്റെ സ്വപ്നേ… നീയിങ്ങനെ നോക്കല്ലേ മുത്തേ….

: എന്താണ് മോനെ…. ഒട്ടും കോൺട്രോളില്ല അല്ലെ..

: സത്യായിട്ടും ഇല്ലെടി…. എത്രയെത്ര പെൺപിള്ളേരെ കണ്ടിട്ടുണ്ട്…പക്ഷെ അവർക്കൊന്നുമില്ലാത്ത എന്തോ ഒന്ന് നിനക്കുണ്ട്

: മതി മോനെ സുഖിപ്പിച്ചത്…. അത്രയ്ക്ക് കൊതിയാവുന്നുണ്ടെങ്കിൽ എന്തിനാ വച്ച് താമസിപ്പിക്കുന്നത്, വേഗം കെട്ടിക്കൊണ്ട് വന്നൂടെ

: വേണ്ടിവരും…. നീ മനുഷ്യനെ കൊതിപ്പിച്ചു നിർത്തുവല്ലേ..

തല തിരിച്ച് ഹരിയെനോക്കി കൊഞ്ഞനംകുത്തിയ അവളുടെ കാലൊന്ന് തെറ്റിയതും പുറകിലേക്ക് മലർന്ന് വീണതും ഒരുമിച്ചായിരുന്നു. ഹരിയുടെ ദേഹത്തേക്ക് വീഴാൻപോയ സ്വപ്നയെ അവൻ തന്റെ കൈകളിൽ ഭദ്രമാക്കി. ഹരിയുടെ കൈകളിൽ അമർന്ന സ്വപ്നയെ അവൻ ഇരുകൈകൊണ്ടും എടുത്തു പൊക്കി മുന്നോട്ട് നടന്നു. അവന്റെ കഴുത്തിലൂടെ കൈയ്യിട്ട് പിടിച്ച അവൾ ആ കണ്ണുകളിലേക്ക് നോക്കി നിന്നു. അവളുടെ ചുണ്ടിൽ വിടർന്ന പുഞ്ചിരിനോക്കി ഹരി ഉമ്മ യെന്ന് കാട്ടിയതും  പെണ്ണിന്റെ നുണക്കുഴി ചേലുള്ള കവികുളകിൽ നാണം മിന്നിമറഞ്ഞു.

: എന്തൊരു ഭാരമാടി നിനക്ക്… എന്റെ കൈ കഴച്ചല്ലോ

: ചുമ്മാ പറയല്ലേ…..കാണാൻ നല്ല തടിമിടുക്കുണ്ടല്ലോ… ഇതൊക്കെ വെറും പൊള്ളയായിരുന്നോ…