കന്യകൻ 1 [Sorrow] 367

പിന്നെ കയ്യിലെയും കയർ വലിച്ചു ഊരുമ്പോൾ ഇറച്ചിയിൽ കൂടി ഉരഞ്ഞു ഉരഞ്ഞു ആണ് അഴിയുന്നത് അതുകൊണ്ട് തന്നെ പുതിയ ബ്ലഡ്‌ ഒഴുകി ഒട്ടി കിടക്കുന്ന ബ്ലടിനെ ഇളക്കി അതു നല്ലതന്നെ ആണെന്ന് തോന്നി എന്റെ കൈ സ്വതന്ത്രം ആയതേ ഞാൻ ആ തുണികഷണത്തിന് വേണ്ടി പരതി ഓർവിധം കയ്യില് തടഞ്ഞപ്പോൾ പെട്ടെന്ന് വലിച്ചു കുട്ടന്റെ മുകളിൽ കൂടെ ഇട്ടു അതു കണ്ട് അവൾ കുലുങ്ങി ചിരിക്കാൻ തുടങ്ങിയെങ്കിലും എന്റെ കാലിലെ മുറിവിലേക്ക് സൂക്ഷിച്ചു നോക്കിയതോടെ നിന്നു.അവളുടെ മുഖത്ത് എന്തോ കാർമേഘങ്ങൾ പോലെ പെട്ടെന്ന് മൂടിഎന്നെ നോക്കി “മണ്ണിച്ചിട് ടാ… ഇതല്ലാതെ വേറെ വഴി തെരിയാത് ” “ച്ചി…. എങ്കിട്ടെ താനേ…” അവളുടെ ഡയലോഗ് തന്നെ ഞാൻ അങ്ങോട്ട്‌ അടിച്ചു അതു കെട്ടു അവളൊന്നു ചിരിച്ചു എന്നിട്ട് ഇപ്പൊ വരാം എന്ന് പറഞ്ഞു രണ്ടു ഗ്ലാസും എടുത്തു ഓല വാതിൽ തുറന്നു അതുപോലെ അടച്ചു പോയി 2 മിനുട്ട് ആയിക്കാണില്ല അപ്പൊ തന്നെ കുറച്ചു പച്ചമരുന്നും തുണികഷണങ്ങളും ആയി വന്നു എന്റെ കാലിലെയും കയ്യിലെയും എല്ലാം മുറിവുകൾ കെട്ടാൻ തുടങ്ങി എല്ലാം കെട്ടികയിഞ്ഞു അവസാനം അവൾ എന്റെ കട്ടിലിന്റെ അടുത്തു ഇരുന്നു “ഇപ്പൊ ഞാൻ സെഞ്ചതു യാർക്കിട്ടയും സൊല്ലാതെ…” “എന്നെ കണ്ട അത്രക്ക് നെറികെട്ടവനാണെന്ന് തോന്നുവോ ” ഞാൻ ശെരിക്കും കൺഫ്യൂസ്ഡ് ആയി ചോയ്ച്ചു “ചെ.. ചെ.. അപ്പടി ഇല്ലേ സുമ്മ പറഞ്ഞതാ ” “മ്മ് പിന്നെ ഞാൻ ഇങ്ങനെ കിടക്കണേ ആരോടും പറയണ്ട…” “ശെരി… അപ്പൊ നാ പോക സന്ധ്യ ആകാറായി പിന്നെ കൊഞ്-” “സന്ധ്യ….?” “നാ ഹാഫ് മലയാളി ടാ… എന്നെ പെസ വിട് ” “ആഹ് ഓക്കേ സൊള്ളു ” “ഡേയ്!” “പറ ” “ഹാ… ഇന്ത കാട പറ്റി ഉനക്ക് തെറിഞ്ചിക്കലം അനാ ഇന്ത ഗ്രാമത്ത പറ്റി തെറിഞ്ചിക്ക വായ്‌പ് ഇല്ലേ..മലയാളത്തിൽ പറഞ്ഞാൽ…. ഈ കാട് മാതിരി തന്നെ നാടും കൊറച്ചു വിജിത്രം ആണ്. ഇവിടെ ആരും രാത്രി പുറത്തിറങ്ങാറില്ല. എനക്കും രാത്രി ആണാ പുറത്ത് ഇറങ്ങാൻ പറ്റില്ല അതു പെരിയ ആപത്ത് ആണ്,ആ കാട് താണ്ടി വന്ന നിനക്ക് അറിയാല്ലോ ഇവിടം പുറത്തു ഉള്ളത് പോലെ അല്ല ആദ്യമേ പറയാഞ്ഞത് പേടിപ്പിക്കേണ്ട എന്ന് നിനച്ചു താ എന്നുടെ കണ്ണൻ ഇന്ത രാത്രി എന്നാ ആണാലും പുറത്തു ഇറങ്ങരുത് പുരിഞ്ചിത…?” “പുരിഞ്ചിത്… പക്ഷെ രാത്രി ഇറങ്ങിയാൽ എന്താ കുഴപ്പം…?” “അതൊന്നും സൊല്ല നേരം ഇല്ല സത്യം പണ്ണികൊടു ഇന്ന് രാത്രി എന്തു വന്നാലും ഈ വീടിനു പുറത്തു ഇറങ്ങില്ല ന്നു ” ആദ്യമായിട്ട് കാണുന്ന അവളുടെ മുഖത്തെ ഭയം എന്നെയും ചെല്ലോന്ന് പേടിപ്പെടുത്തുന്നുണ്ട്. അവളെ അങ്ങനെ കണ്ടപ്പോൾ എന്തോ പാവം തോന്നി അവളുടെ സമാധാനത്തിനു വേണ്ടി ഞാൻ സത്യം ചെയ്തു “സത്യം… ഞാൻ പുറത്തു ഇറങ്ങില്ല..” “നല്ലത്… രാത്രി ആയാൽ കതകിൽ യാര് വന്ദു മുട്ടിയാലും തുറക്കരുത് കെട്ടിയ…?” “ആര് വന്നു മുട്ടും…?” “അയ്യോ യാരാ ഇരുന്താലും കതകു തുറക്കരുത്. എന്റെ ശബ്ദം കേട്ടാൽ പോലും. ഈ ഗ്രാമത്തിൽ ആരും ഒറ്റ മനുഷ്യൻ കൂടെ രാത്രിയിൽ വെളിയിൽ ഇറങ്ങ മാട്ടെ അവിടെ നോക്ക് അതു താ കക്കൂസ് വെളിയിൽ പോക വേണ്ട കതകിൽ വന്ദു കൊറേ പേര് പല കാരണങ്ങൾ പറഞ്ഞു മുട്ടും കതകു തുറക്കാനും പാടില്ല ആരെങ്കിലും അകത്തു കയറട്ടെ എന്ന് ചോദിച്ചാൽ ഒരിക്കലും സമ്മതിക്കാനും പാടില്ല കേക്കിരിയ…?” പെട്ടെന്ന് അവൾ എന്നെ പിടിച്ചു കുലുക്കി കൊണ്ട് ചോദിച്ചു എന്റെ നോട്ടം പിന്നെയും അറിയാണ്ട് അവളുടെ മറുകിൽ വേണ്ടായിരുന്നു. “ആ കേൾക്കുന്നുണ്ട്…” “നല്ല കേൾക്കു നിനക്കാകെ ആണ് പറയുന്നത് ആരെയും ഉള്ളയിൽ വരാൻ പറയരുത് വെളിയിലും പോക കൂടാത് വാതിൽ ഒരിഞ്ചു പോലും അനക്ക കൂടാതെ…” “മ്മ്…” “ഇതിൽ ഏതെങ്കിലും തെറ്റിച്ചാൽ നാളെ നീ ജീവനോടെ ഉണ്ടാകില്ല ” പെട്ടെന്ന് ഉള്ളിൽ കൂടെ ഒരു മിന്നൽ പോയെ പോലെ അവളുടെ വാക്കുകൾ കടന്നു പോയി സംഗതി അത്യാവശ്യം സീരിയസ് ആണ് പക്ഷെ കല്പനകൾ പാലിക്കാൻ എനിക്കറിയാം അതുകൊണ്ടാണ് ഞാൻ ഇവിടെ വരെ എങ്കിലും എത്തിയത്