കന്യകൻ 2 [Sorrow] 132

“നിന്നോട്….”

ഞാൻ രണ്ടും കല്പിച്ചു പറഞ്ഞു. അവളുടെ കണ്ണുകൾ ഒന്ന് വിടർന്നു എന്നല്ലാതെ അവളുടെ മുഖത്ത് മാറ്റം ഒന്നും ഉണ്ടായില്ല.

“എന്നോട് മാത്രമാണോ.. അതോ ഇനി കാണുന്ന എല്ലാ പെണ്ണുങ്ങളോട് ഉണ്ടാകുമോ…?”

“അറിയില്ല… ഈ ഒരവസ്ഥയിൽ പുറത്തു പോയ ചിലപ്പോ ഉണ്ടാകും…”

ഞാൻ സത്യം സത്യമായി തന്നെ പറഞ്ഞു..

“ഏതു അവസ്ഥയിൽ…?”

ഞാൻ അതിനു ഉത്തരം പറയാതെ അവളുടെ ഇത്ര അടുത്തുള്ള സാന്നിധ്യം കാരണം കമ്പി ആയ കുണ്ണയിലേക്ക് നോക്കി. അവളും പതിയെ അതിലേക്ക് നോക്കി ഒന്ന് സ്റ്റക്ക് ആയ ശേഷം പയ്യെ എന്റെ മുഖത്തേക്ക് തന്നെ നോക്കി.

“സോറി…”

ഞാൻ പതിയെ ക്ഷമാപണം നടത്തി..

“ഇങ്ങനെ പുറത്തിറങ്ങേണ്ട ആപത്താണ്…ആണുങ്ങൾ കണ്ടാൽ പ്രശ്നമാകും…”

“മ്മ്… എത്ര ദിവസം ഇവിടെ കിടക്കേണ്ടി വരും…”

“നിന്റെ അസുഗം മാറുന്ന വരെ…”

അവൾ അത് പറഞ്ഞു ഒരു ആക്കിയ ചിരി ചിരിച്ചു.

” നീ…ഒന്ന് പുറത്തിറങ്ങിയ ഞാൻ ഇപ്പൊ ശെരിയാക്കാം…”

ഞാൻ ഇനിയും പേടിച്ചു കുടിലിൽ നിന്നിട്ടു കാര്യം ഇല്ല എന്ന് തീരുമാനിച്ചു അവളോട്‌ പറഞ്ഞു.

“എങ്ങനെ…”

അവൾ ഇപ്പോഴും എന്റെ അടുത്ത് തന്നെ ആണ്.അവളുടെ ഓരോ വാക്കുകളും എന്റെ മുഖത്തൂടെ തഴുകി ആണ് പോകുന്നത്.

“അത്….. എങ്ങനെ… ന്നു.. വച്ചാൽ…. മ്മ്…”

“എങ്ങനെ…?”

അവൾ വീണ്ടും ചോദിച്ചു. എന്തോ എന്റെ വായിൽ നിന്നും അതു കേൾക്കണം എന്ന പോലെ.. അവളുടെ കണ്ണുകൾ ഇപ്പൊ എന്തോ വശ്യ സൗന്ദര്യം ഏറിയ പോലെ, ചെറിയ വിയർപ്പു തുള്ളികളും നെറ്റിയിൽ പൊടിയുന്നുണ്ട്…

“ചെറുതായിട്ട്… ഒന്ന്… അടിച്ചു… കളഞ്ഞു…. അങ്ങനെ..”

ഞാൻ പയ്യെ പറഞ്ഞു.അവളുടെ കണ്ണിലേക്കു നോക്കാൻ എന്തോ മടി പോലെ വേറെ എങ്ങോട്ടും നോക്കാൻ ഇല്ലാത്തതു കൊണ്ട് എന്റെ നോട്ടം വീണത് അവളുടെ സൗന്ദര്യമേറിയ ചുണ്ടുകളിലെക്കാണ്.അതിന്റെ മുകളിലായി വിയർപ്പു പൊടിഞ്ഞു കിടക്കുന്നു…അവൾ എന്റെ തടിക്ക് വിരൽ വെച്ച് മുഖം പൊക്കി കണ്ണിലേക്ക് നോക്കിച്ചു

“അയ്യേ… ച്ചി…”

മുഖം ചുളിച്ചു ചിരിച്ചു കൊണ്ട് അവൾ എന്നെ കളിയാക്കി ചിരിച്ചു…

“എന്ത്…. ച്ചി… എൻറെ കുഴപ്പൊന്നുമല്ല…”