ഖദീജയുടെ കുടുംബം 6 [പോക്കർ ഹാജി] 320

‘ഹനീഫിക്കാ അങ്ങനെ ഒന്നും ചെയ്യൂല.ഒക്കെ ഒരു സമാധാനത്തിനൊക്കെ ചെയ്യൂ.’ അവള്‍ നാണത്തോടെ പറഞ്ഞു.

‘തല്‍ക്കാലം അങ്ങനെ മതി കുറച്ചു കാലത്തിനു.പറ്റുന്നത്രേം കായി ഉണ്ടാക്കണം ന്നിട്ടു മതി ബാക്കിയുള്ളതൊക്കെ.തൊടക്കത്തിലു കിട്ടണ കായി രണ്ടു കൊല്ലം കയിഞ്ഞാലു കിട്ടൂല.അതിനു മുമ്പന്നെ നല്ലോണം കായി ഇണ്ടാക്കിയാപ്പിന്നെ നല്ല ചേലിനു ജീവിക്കാം.’

‘അല്ല ഇത്താ ഇന്നെക്കൊണ്ടോയി കൊല്ലൊഇങ്ങളു.പറച്ചിലു കേട്ടിട്ടു ഇനിക്കൊരു സൈ്വരോം തരൂലാന്നു തോന്നണുണ്ടല്ലൊ.’
‘എടീ ഇജ്ജ് പേടിക്കണ്ട നല്ല അളോളുടെ എടത്തെ അന്നെ പറഞ്ഞു വിടൂ .ന്താ അതു പോരെ.’

‘ഇതൊക്കെ ഇന്നോടു പറഞ്ഞിട്ടെന്താ കാര്യം ഇതൊന്നും ഇനിക്കറീല.ഒക്കെ ഇത്താ അങ്ങട്ടു തീരുമാനിച്ചാല്‍ മതി.’

‘അത്രെയുള്ളു കാര്യം ഇജൊന്നിനും പേടിക്കണ്ട.അന്റുമ്മാക്കു ഞാന്‍ എത്ര ആളുകളെ റെഡിയാക്കി കൊടുത്തിട്ടുണ്ടു ന്നിട്ടു വല്ല കൊയപ്പൊം ഉണ്ടായൊ.’
‘ഇല്ല’

‘അതാ കാര്യം.ഇജ്ജു ബേജാറാകണ്ട.കായിന്റെ കാര്യം ഞമ്മളു നോക്കിക്കോളാം ഇജ്‌ജൊന്നു കെടന്നു കൊടുത്താ മാത്രം മതി ബാക്കിയൊക്കെ ഓരു നോക്കിക്കോളും.അനക്കു പേടി ഇണ്ടെങ്കി അതു മാറാനാ ഞാന്‍ വാപ്പാ അന്റെ കുണ്ടീലു പിടിക്കാന്‍ വന്നാ സമ്മയിച്ചോളാന്‍ പറഞ്ഞതു.ഇപ്പം മനസ്സിലായൊ.’
‘ഊം മനസ്സിലായി മനസ്സിലായി പക്ഷെ കായി ഇനിക്കും തരണം.’

റജീന കുലുങ്ങിച്ചിരിച്ചു കൊണ്ടു പറഞ്ഞു
‘എടീ അനക്കു മാത്രല്ല അന്റെ ഉമ്മാക്കും കൊടുക്കും ഇതിന്റെ പങ്കു. ഭര്‍ത്താക്കന്മാരു നാട്ടിലും ഗല്‍ഫിലുംഉള്ള പെണ്ണുങ്ങള്‍ക്കുനല്ലമാര്‍ക്കെറ്റാടി പെണ്ണെ. അനക്കതറിയാത്തോണ്ടാ. കായും കൊണ്ടു ചെക്കമ്മരും കാക്കമാരും ഒക്കെ കാത്തങ്ങനെ നിക്കല്ലെ ന്റെ മൊഞ്ചത്തീനെ കാത്തു.’

അപ്പോഴേക്കും ബീരാന്‍ കുളി കഴിഞ്ഞെത്തി.ദീജ ചായ ഗ്ലാസ്സില്‍ പകര്‍ന്നു കൊടുത്തു.അയാളതു മേടിച്ചു മൊത്തിക്കുടിച്ചു കൊണ്ടു പറഞ്ഞു.
‘ന്താ പെണ്ണുങ്ങളു ഒക്കെ സഭകൂടി ഒരു ചര്‍ച്ച’
‘ഒന്നുമില്ലെന്റിക്കാ ഇക്കാന്റെ ഓരോരൊ കാര്യങ്ങളു പറഞ്ഞോണ്ടിരിക്കുവാരുന്നു.’