ഖദീജയുടെ കുടുംബം 6 [പോക്കർ ഹാജി] 320

‘ഇനിക്കരീല വാപ്പാക്കു വേണോങ്കി വന്നു ചെയ്‌തോട്ടെ വിളിച്ചു കൊടുക്കാനൊന്നും ഇനിക്കു പറ്റൂല’

‘ഇയ്യു വിളിച്ചൊന്നും കൊടുക്കണ്ടെടീ പുന്നാരെ മൂപ്പരു ഇങ്ങട്ടു വന്നോളും.മൂപ്പരെ കണ്ണു കണ്ടാ അറിയാം അന്റെ കുണ്ടീം മൊലേം ഒക്കെ വേണംന്നു.’
‘ഈ ഇത്താനെ ക്കൊണ്ടു തോറ്റല്ലൊ പടച്ചോനെ . അവള്‍ തലയില്‍ കൈ വെച്ചിട്ടു പറഞ്ഞു’

‘എടീ മ്മടെ കുടുമ്പത്തുള്ള ആണുങ്ങള്‍ക്കല്ലെ മ്മടെ മേത്തു അധികാരം ഇള്ളതു.അപ്പൊ ഓര്‍ക്കങ്ങനെ ഒരു ആഗ്രഹം ഇണ്ടെങ്കി അതു മ്മളു തന്നെ സാധിക്കണം.’

‘ഇനിക്കു മനസ്സിലായി ഇത്താ അയിനു വാപ്പാ വരട്ടെ അപ്പൊ നോക്കിയാപ്പോരെ.ഇനിക്കു ഒരു കൊയപ്പോം ഇല്ല ഇങ്ങളൊക്കെ ഇന്നെ കുറ്റപ്പെടുത്താണ്ടു സപ്പോര്‍ട്ടു തന്നാമതി.’

‘അയിനൊക്കെ ഞങ്ങളു ഉണ്ടാവും അന്റെ കൂടെ.ആ പിന്നെ ഒരു കാര്യം തൊറന്നു പറയാനുണ്ടു.’

‘ന്താ ഇത്താ’
‘അല്ല മൂപ്പര്‍ക്കു കൊടുക്കുമ്പൊ മൂപ്പരെ വെള്ളം അന്റെ സാമനത്തിലു വിടാന്‍ സമ്മയിക്കരുതു ട്ടൊ. അങ്ങനെ വിട്ടെ പറ്റൂന്നാണെങ്കി അന്റെ കുണ്ടി തൊറന്നു കൊടുത്താ മതി മൂപ്പരു അയിന്റെ ഉള്ളിലു വിട്ടോളും.’
‘ഇത്താ ഇങ്ങളെ ഞാനിന്നു കൊല്ലും.’

റജീന കയ്യോങ്ങിക്കൊണ്ടുറസിയയുടെ പുറത്തു ചെറുതായി ഇടിച്ചു.
റസിയ അവളെ പിടിച്ചടുത്തു നിറുത്തി കെട്ടിപ്പിടിച്ചോണ്ടു പറഞ്ഞു .’ന്നാ ഞമ്മളു പോവാടീ.’

റജീന അവളുടെ കവിളിലൊരു ഉമ്മ കൊടുത്തു കൊണ്ടു പറഞ്ഞു.
‘ഇങ്ങളെത്തന്നെ ഇന്റെ അമ്മായിയമ്മ ആയിട്ടു തന്നല്ലൊ അതു മതി ഇനിക്കു.’
റസിയ യാത്ര പറഞ്ഞിറങ്ങി
‘അല്ല ഇക്കാ ഇങ്ങള്‍ക്കു ഇന്നു തന്നെ പോണൊ’
‘പിന്നില്ലാണ്ടു ഇന്നുരാത്രീല്‍ ലോഡും കൊണ്ടു പോയി രാവിലെ മംഗലാപുരത്തു ചെല്ലണം .പിന്നെ അതിറക്കീട്ടു മൈസൂറും കൂടി പോയിട്ടെ ഞാന്‍ വരൂ.മറ്റന്നാ രാത്രീലൊ അയിന്റെ അടുത്ത ദിവസം രാവിലേയൊ എത്താം.’
‘അല്ല നാളെ ചെലപ്പം റിയാസ് വരും.ഓനെ കാണണ്ടെ’
‘അയിനുപ്പൊ ന്താ ഞാന്‍ വന്നിട്ടു കാണാല്ലൊ.’

‘ങ്കി രാത്രീലേക്കു കൊറച്ചു നെയ്‌ച്ചോറു പൊതിഞ്ഞു തരട്ടെ.’