കൂട്ടുകാരന്റെ മമ്മി 2 [ഏകലവ്യൻ] 939

അപ്പോഴേക്കും ആൻസി ഉണർന്ന് ശരീരം ഒന്ന് വലിഞ്ഞു.
ജോമോൻ : മമ്മി എഴുന്നേറ്റോ..
ആൻസി : ഹ മോനിതെപ്പോ ഉണർന്നു.
ജോമോൻ : കുറച്ചു നേരമായി
ആൻസി : എന്നിട്ടെന്തേ വിളിക്കാഞ്ഞേ??
അതിനുത്തരമായി മമ്മിയെ കെട്ടിപിടിച്ചു കിടക്കുന്ന ചേട്ടനെ കണ്ണ് കൊണ്ട് കാണിച്ചു കൊടുത്തു. അവളൊന്നു പുഞ്ചിരിച്ചു.
ജോമോൻ : രണ്ടിന്റെയും ഉറക്കം കളയേണ്ടെന്ന് കരുതി.
ആൻസി : അച്ചോടാ.. അവനു ഇന്നലെ തണുക്കുന്നു എന്ന് പറഞ്ഞു അതുകൊണ്ടാ..
ജോമോൻ : അല്ലെങ്കിൽ തന്നെയെന്താ കുഴപ്പം മമ്മി.. അമ്മമാരെയല്ലാതെ മക്കൾ ആരെ കെട്ടിപിടിക്കാനാ.?
മകന്റെ ആ പറച്ചിൽ കേട്ടപ്പോൾ അവൾക്കൊന്നു ചിരിക്കാൻ മാത്രമേ ആയുള്ളു. തന്റെ ശരീരത്തിലെ നിഷിദ്ധ ഭാഗത്തു ചന്തുവിനെ തൊടാൻ അനുവദിച്ചതോർത്ത് അവൾക്കൊരു വല്ലായ്മ തോന്നി.
ആൻസി : മോന് ഇപ്പോ എങ്ങനെയുണ്ട്??
ജോമോൻ : ഒരു കുഴപ്പവും ഇല്ല.
ആൻസി : എന്നാ നമുക്ക് വീട്ടിലേക്ക് പോകാം..
ജോമോൻ : പോകാം.
ആൻസി നേരെ ചന്തുവിനെ വിളിച്ചുണർത്തി.
ചന്തു : അയ്യോ ഞാനിതെവിടെയാ..
ജോമോൻ : ഹ ഹ പേടിക്കേണ്ട ചേട്ടാ.. ആശുപത്രിയിലാണ്. എനിക്കും രാവിലെ ഇതേ അവസ്ഥ ഉണ്ടായി.
ചന്തു വേഗം എഴുന്നേറ്റിരുന്ന് സ്ഥലകാല ബോധം വീണ്ടെടുത്തു. അത് കണ്ട് ജോമോൻ പൊട്ടിച്ചിരിച്ചു. ആൻസി ചിരി അടക്കി പിടിച്ചു. ചന്തു നേരെ ആൻസിയെ നോക്കിയപ്പോൾ അവൾ വേഗത്തിൽ ഗൗരവം പിടിച്ചു.
ആൻസി : ജോക്കുട്ടാ.. ഫ്രഷ് അവുന്നെങ്കിൽ നോക്ക്. കുളിയൊക്കെ വീട്ടിൽ ചെന്നിട്ടാവാം..
പറഞ്ഞ ശേഷം അവൾ മുഖം കഴുകി മുടിയിളക്കി ഒന്നൊതുക്കി കെട്ടി. ശേഷം ഷാൾ എടുത്തിട്ടു. ആ സമയം ജോമോൻ ബാത്‌റൂമിൽ കയറി. ചന്തു മമ്മിയെ തന്നെ നോക്കി ഇരിക്കുവാണ്. അതവൾക്കും മനസിലായി.