കോതമ്പ് പുരാണം 2 [വിശ്വാമിത്രൻ 117

ഞങ്ങൾ അഞ്ചുപേരും കോഴ്സ് കഴിഞ്ഞു ചെറിയ ടൂർ ഒക്കെ പ്ലാൻ ചെയ്തായിരുന്നു. ഡൽഹി വരെ ട്രെയിൻ. പിന്നെ മണാലിയിലോട്ടു ബസ്സ്. അവിടുന്ന് ലഡാക്കിലോട്ടു ബൈക്ക്. ആ ബസ്സ് യാത്രയിൽ പരിചപ്പെട്ടതാണ് ബിപിനെ. അന്നവന്റെ കൂടെ ഒരു പെൺകുട്ടിയും ഉണ്ടായിരുന്നു. ഭാര്യ ആണെന്ന് പിനീടാണ് മനസ്സിലായത്. അത്രക്കും ചെറുപ്പം ആയിരുന്നു; ഞങ്ങളുടെ പ്രായം. ഗുരുവായൂരിന്റ്റെടുത്താണ് വീട്. മണാലിയിൽ വെച്ച് ഞങ്ങൾ രണ്ടു വഴിക്കായി പിരിഞ്ഞു. ലഡാക്ക് വഴി ശ്രീനഗറിൽ പോയ ഞങ്ങൾ പിന്നെ ഡൽഹിയിൽ തിരിച്ചു വന്നു ഗോവയിലേക്ക് വണ്ടി കയറി.
ഗോവ കടപുറത്തുവെച്ചു വീണ്ടും ബിപിനെ കണ്ടു.
അങ്ങനെ അഞ്ച് ആറായി.
<<<<<<<<<<<<!!>>>>>>>>>>>>
ഈ കഥയിലെ പ്രധാന കഥാപാത്രങ്ങളാണിവർ. സ്വല്പം കമ്പി, സ്വല്പം തത്ത്വദര്‍ശനം, കുറച്ചു അനുഭവങ്ങൾ – ഇത്തരത്തിലുള്ള ഒരു കഥയാണ് ഉദ്ദേശിക്കുന്നത്. നിങ്ങളുടെ അഭിപ്രായം അറിഞ്ഞിട്ട് അധ്യായങ്ങൾ എഴുതി തുടങ്ങണം
– വിശ്വാമിത്രൻ

Vishvan – thekkan, Burma 105
Sashi – Burma 105, rajapart shahsi; NRI, kuwait
Hashim – Burma 105; half kannadiga
Johnson – Burma 105; wayanad; pilipose;
Jaggu; slang
Bipin; 2 wives; thrissur

കോതബ് പുരാണം
കാണ്ഡം – ഒന്ന്
ബർമ്മ ലോഡ്ജ് പാർട്ട് – ഒന്ന്

ഇടുങ്ങിയ കോവണിപ്പടികളിലൂടെ ഞാൻ വേഗത്തിൽ മുകളിലേക്ക് കയറി. ഞങ്ങളുടെ മുറി ഒരു കോണിലാണ്. നാലുപേർക്ക് സ്വര്യമായി വിഹരിക്കാൻ പറ്റുന്ന മുറി. കതകു രണ്ടു കൈപ്പത്തിയും വെച്ച് തള്ളിത്തുറന്നു ഞാൻ അകത്തു കയറി.

“കല്പാന്തകാലത്തോളം കാതരേ നീയെൻ മുന്നിൽ
കൽഹാരഹാരവുമായ് നിൽക്കും..!!”

ആർട്സ് ഫെസ്റ്റിന് വേറേതോ കോളേജിലെ ഹതഭാഗ്യൻ/ഭാഗ്യയുടെ മറന്നു വെച്ച ഗിറ്റാർ യൂണിയൻ ഓഫീസിൽ നിന്ന് ശശി രണ്ടീസം മുന്നേ പൊക്കിയിരുന്നു. അത് വീണപോലെ മുകളിലോട്ട് വെച്ച് ജോൺസൻ കട്ടിലിലിരുന്നു കാറുന്നു.

കാറുന്നു എന്ന് ഭാവാതാത്മകമായി പറഞ്ഞതാണ്. കൊയർ പാടിയും പ്രാർത്ഥന ചൊല്ലിയും ചെക്കന്റെ ശബ്ദം തഴമ്പിച്ചതാണ്.

പാട്ടും കേട്ട് ശശി ജനനിലൂടെ വിധൂരതയിലോട്ട് കണ്ണ് നട്ടിരിക്കുന്നു. അവന്റെ കൂടെ കട്ടിലിൽ ഞാൻ ചമ്രംപടിഞ്ഞിരിന്നു.

“അവൻ പോയോ, ഹാഷിം?”

“ഓ, അവൻ നീ ഇറങ്ങി കഴിഞ്ഞ് ബാഗുമായി ഇറങ്ങി”.

അമ്മേടെ ഏതോ ബന്ധു ഉണ്ട് അഞ്ചലിൽ, അവരുടെ മെറ്റൽ വർക്സ് ഫൗണ്ടറിയിൽ എന്തോ ആവശ്യത്തിന് ചെല്ലണം എന്ന് വിളിച്ചു പറഞ്ഞോണ്ട് നാളെ പോകും എന്നവൻ ഞങ്ങളോട് ഇന്നലെ പറഞ്ഞിരുന്നു.