കുടമുല്ല 1 [Achillies] 1143

കൂടെ നിക്കുന്ന അയലത്തുള്ളവർ അമ്മയെ എന്തൊക്കെയോ പറഞ്ഞു സമാധാനിപ്പിക്കുന്നുണ്ട്, അവിടെ നിക്കുന്നവർ പരസ്പരം എന്തൊക്കെയോ പിറുപിറുക്കുന്നു, കാര്യം അറിയാതെ എനിക്ക് ആകെ വട്ടു പിടിക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു, ചാരുവിനോട് ചോദിക്കാനായി മുകളിലേക്ക് കയറാൻ നേരത്തായിരുന്നു എന്റെ തോളിൽ ഒരാളുടെ കൈ വീണത്,

തിരിഞ്ഞു നോക്കിയ ഞാൻ കണ്ടത്, വിനീതിനെ ആണ്.

“വിനു…നീ..എങ്ങനെ ഇവിടെ,…നീ എപ്പൊ വന്നു…”

അവന്റെ മുഖം പെട്ടെന്ന് കണ്ടതിലുള്ള അമ്പരപ്പിൽ ഞാൻ ഒന്ന് വിയർത്തു,…

“ഞാൻ,…ഞാനിപ്പോ വന്നേ ഉള്ളൂ….ലീവ് നേരത്തെ ആയി,…”

പെട്ടെന്ന് എന്റെ ഉള്ളിലെന്തോ വെട്ടി,…ഇവൻ വന്നതിനെന്തിനാ ഇവിടെ ഈ കരച്ചിലും പിഴിച്ചിലും ആൾക്കൂട്ടവും ഒക്കെ,…. ഉത്തരം തേടി അധികം നിൽക്കേണ്ടി ഒന്നും വന്നില്ല, അവന്റെ പിറകിൽ നിന്നു ഒരു പെണ്ണ് നീങ്ങി നിന്നു, അവളെ ഒന്നുഴിഞ്ഞു നോക്കിയ എന്റെ കണ്ണു നിന്നത് അവളുടെ അല്പം ഉന്തി നിന്ന വയറിൽ ആയിരുന്നു.

അവന്റെ കണ്ണിൽ ഒരു നിസ്സഹായത വിരിഞ്ഞു വന്നു, അവന്റെ കുനിഞ്ഞ തല ഞാൻ കരുതിയത് സത്യമാണ് എന്നുള്ളതിന്റെ തെളിവായിരുന്നു,

പെരുവിരലിൽ നിന്നു അരിച്ചെത്തിയ കോപം കയ്യിലേക്ക് ഇരച്ചെത്തിയപ്പോൾ കോളറിൽ കൊരുത്തു പിടിച്ചു അവനെ ഭിത്തിയിലേക്ക് ഞാൻ ചേർത്തു, അമ്മയും അഖിലും വന്നെന്നെ വട്ടം പിടിച്ചു വലിച്ചു മാറ്റി, പിടഞ്ഞു മാറിയ ഞാൻ അലറിക്കൊണ്ടു അവനു നേരെ കുതിക്കാൻ ഒരുങ്ങുമ്പോൾ മുന്നിലേക്ക് അച്ഛൻ വന്നു നിന്നു,…

“അടങ്ങി നിക്കട……. ഏട്ടന്റെ അധികാരം കാണിക്കാൻ നിനക്ക് എന്ത് അവകാശം….നീ നിനക്ക് തോന്നിയ ഒരുത്തിയെ കൊണ്ടു വന്നു, നീ കാണിച്ച ധൈര്യം അവനും അവന്റെ തോന്നിയവാസത്തിനു കാണിച്ചു,….നീ ഓർക്കാതെ പോയ ഞങ്ങളെ അവനും ഓർത്തില്ല….അത്രേ ഉള്ളൂ….അവനെ തല്ലാൻ നിനക്കെന്തു യോഗ്യതയാടാ ഉള്ളേ….”

മുന്നിൽ നിന്നു അച്ഛൻ അലറി ചോദിച്ചപ്പോൾ ഉരുകിയത് ഞാൻ ആയിരുന്നു,…ഇപ്പോൾ ഇവിടെ വെച്ചു എല്ലാം തുറന്നു പറഞ്ഞാൽ അവൻ എല്ലാം സമ്മതിക്കുമെന്ന ഉറപ്പ് എനിക്ക് എപ്പോഴേ നഷ്ടപ്പെട്ടിരുന്നു. പറഞ്ഞാലും ഇവർക്ക് മുന്നിൽ ഞാനും അവളും വെറും കോമാളി ആവത്തെ ഉള്ളെന്ന് എനിക്ക് തോന്നി. അവന്റെ കണ്ണിലേക്ക് ഞാൻ നോക്കി, അവിടെ കുറ്റബോധത്തിന്റെ ഒരു കണിക പോലും ഉണ്ടായില്ല,…അവൻ ചതിച്ചത് എന്നെയാ, ഈ വീടിനെ, അച്ഛനെ അമ്മയെ….ചാരുവിനെ… ചാരു…പെട്ടെന്നാണ് അവളെക്കുറിച്ചു ഞാൻ ഓർത്തത്,….ഈശ്വരാ… പടി ഓടി ഞാൻ മുറി തള്ളി തുറന്നു ചെല്ലുമ്പോൾ കയ്യിൽ എടുത്തു പിടിച്ച കത്തി മറു കൈക്ക് മേൽ വരയാൻ ഒരുങ്ങി നിക്കുന്ന ചാരു,… ഡോർ ഞാൻ ലോക്കിട്ടു,… എന്റെ വരവിൽ ഞെട്ടി ഇരിക്കുവാണ് പെണ്ണ്, കണ്ണീരൊലിച്ചു മുടി പാറി ഒരു ഭ്രാന്തിയെപോലെ…

The Author

Achillies

നിള പോലെയാണിന്നു ഞാൻ ഒഴുകാനാവുന്നില്ല ആരോ എന്നെ കോരിയെടുക്കുന്നു... നിശ പോലെയാണിന്നു ഞാൻ ഉറങ്ങാനാവുന്നില്ല ഒരു നിലാവ് എന്റെ മിഴികളിൽ അണയാതെ നിൽക്കുന്നു.. ഹേ ബാംസുരി നിന്റെ ഇടറിയ ജപശ്രുതി ഇനിയുമെന്റെ കാതുകളിൽ പകരരുത്, വസന്തമിങ്ങനെയാണെങ്കിൽ പൂക്കളോട്പോലും ഞാൻ കലഹിച്ചു പോവും." ~ലൂയിസ് പീറ്റർ...

139 Comments

Add a Comment
  1. എന്റെ പൊന്നു മൈരേ. ഞാൻ ഇന്നാണ് ഇ കഥ കണ്ടത് വയക്കാൻ തുടങ്ങിയത് പേജുദി പോലും ആയില്ല. ആദിയം ഒക്കെ മനസ്സിലാവാൻ ഇച്ചിരി പാട് പെട്ടു.പക്ഷെ ഇപ്പൊ വായിക്കാൻ നല്ല ഫീൽ തോന്നുന്നുണ്ട് ഒരു സിനിമ കാണുമ്പോലെ തമാശ ഒക്കെ സ്റ്റാൻഡേർഡ് വേണ്ടടത്തു വേണ്ട പോലെ. നീ പൊളിയാ മൈരേ. ഉമ്മ 😘

  2. എടോ തനിക്ക് കമ്പി നിർത്തി എഴുത്ത് മാത്രം ചെയ്തൂടെ സിനിമയോ സാഹിത്യമോ മറ്റോ… അതോ ഏതേലും മറവിൽ സാഹിത്യകാരൻ ആണോ താൻ. ഒരു കോമഡി ഫീൽ ഗുഡ് ഡ്രാമ പോലെയുണ്ട്. കമ്പി വായിച്ച് കോണ എന്ന് പറയരുത് എന്നാലും നല്ല നിലയിൽ എത്തട്ടെ എന്ന് പ്രാർത്ഥിക്കുന്നു.

  3. I want talk to you immediately

  4. വായിച്ച് തുടങ്ങി പിന്നെ മനസ്സ് സേരിയല്ലതത് കൊണ്ടു് മാറ്റി vechirikkuvaarnnu. ????????????

  5. ×‿×രാവണൻ✭

    സൂപ്പർ

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *