സുഹൃത്തുക്കളെ ഇവിടുത്തെ ഏറ്റവും മികച്ച എഴുത്തുകാരിൽ ഒരാളായ ഋഷിയുടെ വാത്സല്യ ലഹരി എന്ന കഥയുടെ അവസാനഭാഗത്ത് നിന്നും ആശയം കടമെടുത്താണ് ഈ കഥ ഞാൻ എഴുതുന്നത്. എന്നോട് ഇങ്ങനെ ഒരു കഥ എഴുതാമോ എന്ന് ചിലർ ആവശ്യപ്പെട്ടു പക്ഷെ അവരെ തൃപ്തിപ്പെടുത്താൻ പറ്റും എന്ന് തോന്നുന്നില്ല കാരണം ഋഷി എന്ന എഴുത്തുകാരൻ എത്രയോ മുകളിൽ കിടക്കുന്നു. ഞാൻ പുള്ളിയുടെ അടുത്ത് പോലും എത്തില്ല. മാത്രമല്ല അവർ ആവശ്യപ്പെടുന്നതിന് മുന്നേ ഞാൻ എഴുതി തുടങ്ങിയ കഥയാണ് ഇത് . കുറച്ച് പ്രണയം ഉണ്ടെങ്കിലും നിഷിദ്ധ സംഗമം ഉണ്ട് അതുകൊണ്ട് ഇഷ്ടം ഇല്ലാത്തവർ വായിക്കല്ലേ. കഥയിലേക്ക് കടക്കാം.

---

എന്റെ പേര് ജയ്. എനിക്ക് ഇപ്പോ 26 വയസ്സായി. ദൈവം എനിക്ക് അറിവ് തന്നു മറ്റ് പല കഴിവുകളും തന്നു പക്ഷെ പൊക്കം മാത്രം തന്നില്ല. എന്താണെന്ന് അറിയില്ല എനിക്ക് ആകെ 4.5 അടി ഉയരമേ ഉള്ളു. അതായത് ഒരു 135cm. ഒരു 42 കിലോ കാണുകയുള്ളു എന്റെ വെയിറ്റ്. എങ്കിലും എന്റെ പൊക്കമില്ലായ്മ കൊണ്ട് ഞാൻ തളർന്നില്ല. പഠിക്കാൻ മിടുക്കൻ ആയിരുന്നു ഞാൻ. അതുകൊണ്ട് തന്നെ നല്ലൊരു കമ്പനിയിൽ ജോലി കിട്ടി. പക്ഷെ വിധി എനിക്ക് കാത്ത് വച്ചത് എല്ലാം ദുഃഖങ്ങൾ ആയിരുന്നു. നാല് വർഷം മുൻപ് എന്റെ അച്ഛനും അമ്മയും മരണപ്പെട്ടു. ഒറ്റ മകൻ ആയിരുന്ന ഞാൻ അതോടെ അനാഥൻ ആയി.

 

സ്കൂളിലും കോളേജിലും പടിക്കുമ്പോളും ഞാൻ ഒറ്റപ്പെടൽ നല്ലത് പോലെ അനുഭവിച്ചിട്ടുണ്ട്. ചില കൂട്ടുകാർ എനിക്കും ഉണ്ടായിരുന്നു എങ്കിലും അവരൊന്നും എന്റെ ചങ്ക് കൂട്ടുകാർ ആണെന്ന് പറയാൻ വയ്യ. എന്നോട് സൗഹൃദം കാട്ടിയിരുന്നു പക്ഷെ എല്ലാ കുരുത്തക്കേടിനും എന്നെ കൂടെ കൂട്ടിയില്ല. പൊക്കം ഇല്ലാത്തത് കൊണ്ടും ഞാൻ ഒരു മിണ്ടാപ്പൂച്ച ആയിരുന്നത് കൊണ്ടും എനിക്ക് ഒരു നിഷ്കു അയ്യോ പാവി ഇമേജ് ആയിരുന്നു. പോരാത്തതിന് പഠിപ്പിയും. പെൺകുട്ടികൾ എന്നോട് സൗഹൃദം കാണിച്ചിട്ടുണ്ട്. ആരും പൊക്കം ഇല്ലാത്തതിന്റെ പേരിൽ എന്നെ കളിയാക്കിയിട്ടും ഇല്ല.

 

എന്റെ കോളേജിൽ എല്ലാ പെൺകുട്ടികളും എന്നേക്കാൾ പൊക്കം ഉള്ളവർ ആയിരുന്നു. ആരും എന്നെ കളിയാക്കിയിട്ടും ഇല്ല എന്ന് പറഞ്ഞാൽ മനസ്സ് വേദനിക്കുന്ന രീതിയിൽ ആരും കളിയാക്കിയിട്ടില്ല. അല്ലാതെ തമാശയ്ക്ക് കളിയാക്കിയിട്ടുണ്ട് ചില പെൺകുട്ടികൾ. അത് ഞാനും തമാശ ആയിട്ടേ കണ്ടിട്ടുള്ളു. എങ്കിലും ഒറ്റ പെണ്ണ് പോലും എന്നെ പ്രണയിച്ചിട്ടില്ല. ഞാൻ ഒരുപാട് പേരെ അങ്ങോട്ട്‌ പ്രണയിച്ചിട്ടുണ്ട് പക്ഷെ ഒരണ്ണം പോലും അവരോടു പറഞ്ഞിട്ടില്ല. കാരണം പറയാൻ ധൈര്യം ഉണ്ടായിട്ടില്ല.