“നത്തിംഗ്..ഒരു തലവേദന..ഹായ് നവീന്‍ ഗ്ലാഡ് ടു മീറ്റ്‌ യു..” ഞാന്‍ എഴുന്നേറ്റ് അവനു ഹസ്തദാനം നല്‍കി.
“താങ്ക് യു സര്‍..” അവന്‍ പറഞ്ഞു.
“ആള്‍ ദ ബെസ്റ്റ് ടു ബോത്ത്‌ ഓഫ് യു..ചെല്ല് ശാലിനി..നവീനെ എല്ലാവരെയും പരിചയപ്പെടുത്തൂ..”
ഞാന്‍ പറഞ്ഞു. അവള്‍ തലയാട്ടി. അവന്റെ പിന്നാലെ പുറത്തേക്ക് ഇറങ്ങാന്‍ നേരം ശാലിനി എന്നെ തിരിഞ്ഞൊന്നു നോക്കി. ആ കണ്ണുകളിലെ ഭാവം എന്താണ് എന്നെനിക്ക് മനസിലാക്കാന്‍ സാധിച്ചില്ല.
അവര്‍ പോയപ്പോള്‍ ഞാന്‍ കൈലേസ് എടുത്ത് മുഖം പൊത്തി പൊട്ടിക്കരഞ്ഞു. കുറെ ഏറെ നേരം. എന്റെ ഭാഗ്യത്തിന് ആ സമയത്ത് ആരും ഉള്ളിലേക്ക് വന്നില്ല. ജനലിന്റെ അരികില്‍ ചെന്നു ഞാന്‍ പുറത്തിരിക്കുന്ന എന്റെ പഴയ സ്കൂട്ടറിലേക്ക് നോക്കി.
“എന്നെപ്പോലെ നീയും നിര്‍ഭാഗ്യവാന്‍ ആണെടാ…ശാലിനിയെ വഹിക്കാനുള്ള ഭാഗ്യം നിനക്കില്ല….” ഞാന്‍ തകര്‍ന്ന മനസോടെ സ്വയം പറഞ്ഞു.
തുടര്‍ന്നുള്ള ദിവസങ്ങളില്‍ ശാലിനിയുടെ വരവ് നവീന്റെ ഒപ്പമായി. പെണ്ണുകാണല്‍ ചടങ്ങ് നടന്നു എന്നും അടുത്ത മാസം വിവാഹനിശ്ചയം നടക്കുമെന്നും ഞാന്‍ പലരില്‍ നിന്നുമായി അറിഞ്ഞു. ജീവിതത്തോടു കടുത്ത വിരക്തി തോന്നിയെങ്കിലും എന്നെ പഠിപ്പിച്ചു വലുതാക്കിയ എന്റെ അച്ഛനെയും അമ്മയെയും ഓര്‍ത്ത് ഞാന്‍ ജീവിച്ചു. അവര്‍ക്ക് വാര്‍ധക്യത്തില്‍ ഒരു തണലായി മാറാന്‍ എങ്കിലും എന്റെ ഈ ജന്മം കൊണ്ട് ഗുണമുണ്ടാകട്ടെ എന്ന് കടുത്ത നിരാശയുടെ നടുവിലും ഞാന്‍ ചിന്തിച്ചു. എന്നും വളരെ ആഹ്ലാദവതിയായി പുതിയ വേഷങ്ങള്‍ അണിഞ്ഞെത്തുന്ന ശാലിനിയെ കടുത്ത നഷ്ടബോധത്തോടെ നോക്കി നെടുവീര്‍പ്പിടാനല്ലാതെ എനിക്ക് ഒന്നും സാധിക്കുമായിരുന്നില്ല. രാവിലെ അവളെ കൊണ്ട് വിട്ടിട്ട് പോകുന്ന നവീന്‍ വൈകിട്ട് അവളെ തിരികെ കൊണ്ടുപോകാന്‍ എത്തും.
അടുത്ത ദിവസം രാവിലെ ശാലിനി എന്റെ ക്യാബിനില്‍ എത്തി.
“സര്‍..ഇന്ന് എനിക്ക് അവധി വേണം” നാണത്തോടെ അവള്‍ പറഞ്ഞു.
“എന്താ ശാലിനി? എന്ത് പറ്റി?”
“നവീനും ഞാനും കൂടി ഒരു സിനിമ..അല്പം ഷോപ്പിംഗ്‌” അവള്‍ വിരല്‍ കടിച്ചു നാണിച്ച് മുഖം കുനിച്ചു.
“പൊയ്ക്കോ”
അവളെ നോക്കാതെ ഞാന്‍ പറഞ്ഞു. ശാലിനി എന്റെ മുഖത്തേക്ക് അല്‍പനേരം നോക്കിനിന്ന ശേഷം പോയി. പുറത്ത് നവീന്റെ ബൈക്ക് വന്നതും അവള്‍ പോയതും ഞാനറിഞ്ഞു. എന്റെ മനസ്സില്‍ നിന്നും ദുഃഖം മാറി അവിടം ഏറെക്കുറെ കല്ലുപോലെ ആയിത്തീര്‍ന്നിരുന്നു. ആശകള്‍ക്കോ മോഹങ്ങള്‍ക്കോ ഇനിയൊരിക്കലും അവിടെ സ്ഥാനമില്ല എന്ന് ഞാന്‍ തിരിച്ചറിഞ്ഞിരുന്നു.
അടുത്ത ദിവസം ശാലിനി ഓഫീസില്‍ എത്തിയില്ല. തോംസണ്‍ ആണ് അവള്‍ വന്നില്ല എന്ന് പറഞ്ഞത്. ഫോണ്‍ ചെയ്തിരുന്നോ എന്ന് ഞാന്‍ ചോദിച്ചപ്പോള്‍ അയാള്‍ ഇല്ലെന്നു മറുപടി നല്‍കി. അവളെ കാണുമ്പോഴാണ് എനിക്കെന്റെ മനസ് കൈമോശം വരുന്നത്. കാണാതിരുന്നാല്‍ അത്രയ്ക്ക് സമാധാനമുണ്ട്. എങ്കിലും അവളില്ലാത്ത ഓഫീസ് ശൂന്യമയാത് പോലെ എനിക്ക് തോന്നി. പ്രസരിപ്പോടെ ഓടിനടക്കുന്ന ശാലിനി ഇപ്പോള്‍ അവിടെയില്ല. അവളുടെ അസാന്നിധ്യം എല്ലാവര്‍ക്കും ഒരു മ്ലാനത സമ്മാനിച്ചിരുന്നു. അതോ എനിക്കങ്ങനെ തോന്നിയതോ.
വായിച്ചിട്ടില്ല. വായിച്ച് കഴിഞ്ഞതിനുശേഷം അഭിപ്രായം എഴുതാം…
മാസ്റ്റർ ജീ…..
കൊള്ളാം നല്ല പ്രണയ കഥ വലിയ ഏച്ചു കെട്ടുകളില്ലാത്ത ഒരു സാധാരണ കഥ.
ഈ അപകർഷതാ ബോധം എന്ന് പറയുന്ന സാധനം പണ്ടേനിക്കുമുണ്ടായിരുന്നു.
ഈ കഥ മറ്റെവിടെയെങ്കിലും പോസ്റ്റിയിട്ടുണ്ടോ എവിടെയോ വായിച്ച പോലെ
മാസ്റ്റർജീ…. സൂപ്പർ….
????
ഹായ് മാസ്റ്റർ…
നമസ്ക്കാരം .. നന്ദി..
ഇടക്ക് ഉത്തരം പത്തരമാറ്റ് കഥകൾ വായിക്കുംബോൾ കമ്പികഥകൾ ശരിക്കും ‘മത്ത്ടു’:)
നല്ലൊരു കഥ മാസ്റ്റർ..
ഉണ്ണികൃഷ്ണാ….പിന്നേം കണ്ടത്തില്‍ സന്തോഷം.
ഡിജിറ്റലിന്റെ വര്‍ണ്ണക്കാഴ്ച്ചകളില്‍ അകാലത്തിലൊടുങ്ങാമായിരുന്ന വായനയെ ആത്മഹത്യ ചെയ്യിക്കാതെ, സജീവമാക്കിനിലനിര്‍ത്തിയവരില്‍ ഏറ്റവും മുമ്പിലുള്ള മാസ്റ്റര്‍ വീണ്ടും…
ആണോ..എനിക്കങ്ങനെ ഒരു ധാരണയില്ല.. സ്മിതയുടെ എഴുത്തുകളാണ് വായനക്കാരെ ഒരു മാസ്മരിക തലത്തിലേക്ക് ആവാഹിച്ചുകൊണ്ട് പോകുന്നത്.. ഞാന്‍ ചെറിയ ചെറിയ കാര്യങ്ങള്‍ തീരെ ചെറുതായി പറഞ്ഞു പോകുന്നു.. നിങ്ങളെ ഒക്കെ നോക്കി ഇങ്ങനെ അസൂയയോടെ നില്‍ക്കാനാണ് എന്റെ വിധി..
മാസ്റ്റർ സൂപ്പർബ്.പ്രണയത്തിൽ അല്പം വിരഹം ഒക്കെ നല്ലതാ എന്നാലേ ഒരു സുഖം ഉള്ളു.പിന്നെ അപകർഷതാബോധം അത് ഏത് മനുഷ്യനും ഉണ്ട്.അത് വ്യത്യസ്ത രീതിയിൽ ആയിരിക്കും ഉണ്ടാവുക എന്നും തോന്നിയിട്ടുണ്ട്, അതുപോലെ അതിന്റെ അളവിലും വ്യത്യാസം ഉണ്ട്.അത് ഓവർ കം ചെയ്യുന്നവർ വിജയിക്കും അല്ലാത്തവർ അവന്റെ ആ ന്യുനതയുടെ ലോകത്തിൽ പരാജയം ഏറ്റുവാങ്ങും.ഇത് എന്റെ സ്വന്തം അഭിപ്രായം അല്ല ഒരു ഡോക്ടർ ഉം(സൈക്കോളജിസ്റ് )ആയുള്ള സംഭാഷണം വഴി കിട്ടിയ അറിവാണ്
ഇത് മുന്നേ പോസ്റ്റ്‌ ചെയ്തിട്ടുണ്ടോ മാസ്റ്റർ, എവിടെയോ വായിച്ചു മറന്ന പോലെ
ഉണ്ട്. കൃത്യം രണ്ടു വര്‍ഷങ്ങള്‍ക്ക് മുന്‍പ് ഇതേ സൈറ്റില്‍ ഇട്ട കഥയാണ്. താഴെയുള്ള കമന്റുകള്‍ നോക്കിയാല്‍ മതി.
അപകര്‍ഷതാബോധം മൂലം പരാജയപ്പെടും എന്നൊന്നുമില്ല, പക്ഷെ അത് നമുക്ക് ചെറിയ ചിന്തകളിലൂടെ ഒഴിവാക്കാന്‍ സാധിക്കും. ഈ കഥയിലെ നായകന്‍ അങ്ങനെയൊക്കെ ഉള്ള ആളായിട്ടും വിധി ഭാഗ്യം കൈകളിലേക്ക് വച്ചുകൊടുക്കുന്നത് കണ്ടില്ലേ?
അപകർഷതാബോധം എല്ലാവരിലും ഉണ്ട് അതിനെ അതിജീവിക്കാൻ കഴിയുന്നവർ എല്ലായിടത്തും വിജയിക്കും.
അപകർഷതാബോധം കാരണം ഒന്നും ആകാൻ കഴിയാത്തതിന്റെ വിഷമം ഒരുപാടുണ്ട് , മനോഹരം ആയിരുന്നു മാസ്റ്റർ
അപകര്‍ഷതാബോധത്തെ അതിജീവിക്കുന്നവര്‍ എല്ലായിടത്തും വിജയിക്കുമെന്ന അഭിപ്രായം ശരിയല്ല. പക്ഷെ അപകര്‍ഷതാബോധതിന്റെ ആവശ്യമില്ല..നമ്മളെപ്പോലെ തന്നെയാണ് ബാക്കിയുള്ളവരും..
ഈ അപകർഷതാ ബോധം അന്നും ഇന്നും എന്റെ കൂട്ടുകാരനാണ്,ഞാൻ എന്റെ അഭിപ്രായങ്ങൾ രേഖപ്പെടുത്തുന്നത് മുഖമില്ലാത്ത ഈ സൈറ്റിൽ മാത്രമാണ്,എന്നെപോലുള്ളവർക്ക് വേണ്ടി എഴുതിയത് പോലെയുണ്ട്
എല്ലാ മനുഷ്യരും മനുഷ്യരാണ് എന്ന ഒരൊറ്റ ചിന്തമതി ബ്രോ അപകര്‍ഷതാബോധത്തെ പടികടത്താന്‍.. തോല്‍വി, തിരസ്കരണം എന്നിവയെ ചവിട്ടുപടികളായി കാണുക.. നന്ദി
പ്രണയം പലതും ഉള്ളവർക്ക് ഉള്ളതാണ്.
അതുകൊണ്ടാണ് ഉപരിവർഗജാഡയായി
തോന്നുന്നതും. സിനിമയും സീരിയലും
ആവുന്നതും.
പണമില്ലാത്തവന് നല്ല മനസ്സുണ്ടാകാം …..
സൗന്ദര്യമില്ലാത്തവന് ജോലിയുണ്ടാകാം ….
ഇതെല്ലാം ഉള്ളവർ നിത്യകാമുകരാകുന്നു.
ഇതൊന്നും ഇല്ലാത്തവന് കമ്പിക്കഥയെങ്കിലും ഉണ്ടല്ലോ….ഭാഗ്യം!
കറക്റ്റ്. പക്ഷെ ആത്മവിശ്വാസം, തോല്‍ക്കാനുള്ള മനസ്സ് എന്നിവ പ്രണയത്തിലും ഒരുപരിധി വരെ അത്യാവശ്യമാണ്..
ഇല്ലെങ്കില്‍ പികെ പറഞ്ഞത് പോലെ ഹസ്തസുഖെ കമ്പി പാരായണസ്യ
ഹി ഹി ഹി. ??
“ഹസ്തസുഖൈ കമ്പി പാരായണസ്യ”!!
ദേശീയ കമ്പിമുദ്രാവാക്യം ആക്കിയാലോ
മാസ്റ്റർ ..?
ഈ ലോക കമ്പി മഹാസാമ്രാജ്യം കമ്പിക്കുട്ടന്‍ എന്ന അന്താരാഷ്‌ട്ര സൈറ്റിലൂടെ മുഷ്ടിക്കുള്ളില്‍ വച്ചിരിക്കുന്ന ഡോക്ടര്‍ക്ക് മാത്രമേ അന്ത മുദ്രാവാക്യം അപ്പ്രൂവ് ചെയ്യാനുള്ള പരമാധികാരം ഉള്ളൂ..
അദ്ദേഹം സദാ ബിസിയുമാണ്..പണി ഒന്നും ഇല്ലെങ്കിലും
ഡോക്ടർ അല്ലെങ്കിൽ തന്നെ
കയ്യാലപ്പുറത്തല്ലേ..!
അതിന്റെ കൂടെ ഇതും
നഹി നഹി. പുള്ളി കടേം പൂട്ടി
പോകും മിക്കവാറും ?