മനസിന്റെ മറവിൽ നിന്നും 4 [Dheepa] 163

ശ്രദ്ധിക്കുന്നതും എന്റെ ശരീരം കണ്ണ് കൊണ്ട് കൊത്തി വലിക്കുന്നതും ഞാൻ ആസ്വദിക്കുന്നു.. അത് എനിക്കിപ്പോൾ ഒരു ലഹരി ആണ്… ഇപ്പോൾ ഞാൻ എന്റെ സ്കൂട്ടർ എടുക്കാറില്ല.. ആളുകൾ എന്നെ കാണണം ആസ്വദിക്കണം  അവർ എന്നെ എപ്പോഴും നോക്കണം… അറിയാതെന്ന പോലെ എന്നെ തൊടണം.. അപ്പോൾ എനിക്ക് ദേഷ്യം അഭിനയിക്കണം… ആഹാ അപ്പോൾ അവർ എന്റെ നോട്ടത്തിന്റെ തീഷ്ണത നേരിടാൻ ആകാതെ തല കുമ്പിടണം.. ആഹാ ഞാൻ ഒരു മാനസിക രോഗി ആണോ.. അല്ല എന്റെ ഉള്ളിലെ കാമം അത് എന്നെ ഇങ്ങനെ ആകുന്നതാ…

ഒരു മാസം ആയി ഞാൻ അമലിനെ കണ്ടിട്ട് അവനു ഇപ്പോൾ വേറെ ഏതോ കിളുന്ത് പെണ്ണിനെ കിട്ടിയിട്ടുണ്ട്… അവൻ എന്നിൽ നിന്നു ഒഴിഞ്ഞു മാറുന്ന പോലെ ഞാൻ അവനെ വിളിക്കുനുണ്ട് മറുപടി കിട്ടാറില്ല.. എനിക്ക് എന്നെ അടക്കാൻ പറ്റാതെ ആകുന്നു… അപ്പോഴാണ്പുതിയ പാഠ പദ്ധതിക്കായുള്ള   ട്രെയിനിങ്ന് പോകണം തലസ്ഥാനം നാഗരിയിൽ… എന്നുള്ള മെസ്സേജ് എനിക്ക് കിട്ടുന്നത്.

ഏതായാലും 5 ദിവസം ഞാൻ കൊച്ചിയോട് വിട പറയാൻ തീരുമാനിച്ചു… മാത്യുനോട് യാത്ര പറഞ്ഞു ഞാൻ ഉച്ച കഴിഞ്ഞുള്ള ബസിനു ഞാൻ പുറപ്പെട്ടു.. കൂടെ ഉള്ള ടീച്ചർമാരും സാറുമാരും നാളയെ വരത്തുള്ളൂ അവരുടെ കൂടെ  പോകാൻ  എനിക്കെന്തോ വയ്യ അത്ര തന്നെ. എനിക്ക് ഒറ്റയ്ക്ക് പറക്കണം ഒരു  ശലഭത്തിനെ പോലെ…9 മണിക്കാണ് ഞാൻ അവിടെ ബസ് ഇറങ്ങിയത്..തലസ്ഥാന നഗരിക്കു  മുൻപ് വന്നപ്പോൾ ഉള്ളത് പോലെ തന്നെ ഒരു മാറ്റവുമില്ല.. മാറ്റം എനിക്കാണ് അന്ന് എല്ലാവരിൽ നിന്നും ഒതുങ്ങി മാറിയ ഞാൻ ഇന്ന് എല്ലാവരും എന്നിൽ പടരാൻ ആഗ്രഹിക്കുന്നു… ഞാൻ നഗരത്തിനെ ഒന്ന് നോക്കി.. കുറച്ചു നേരം കൂടി അവിടെ നിൽക്കാൻ തോന്നി ഞാൻ അവിടെ കാണുന്ന ബെഞ്ചിൽ ഇരുന്നു ആളുകൾ വരുകയും പോവുകയും ചെയ്തു.. മുൻപ്ആയിരുന്നെങ്കിൽ ഞാൻ  എങ്ങനേലും ഇരു ഷെൽട്ടർ കണ്ടെത്താൻ ശ്രമിക്കുമെങ്കിൽ ഇന്ന് എനിക്ക് ആ ഭയം ഇല്ലാ… ഞാൻ അവിടെ ഒക്കെ നിരീക്ഷിച്ചു.. ഇരുളിൽ വേശ്യകളും സ്ത്രീ വസ്ത്രം ധരിച്ച പുരുഷന്മാരും… അവരുടെ അടുത്ത് ആളുകൾ ചെല്ലുന്നു സംസാരിക്കുന്നു കൂട്ടി കൊണ്ട് പോകുന്നു… ഈ നിമിഷം വേശ്യകളോട് എനിക്കു അസൂയ  തോനുന്നു… പല പല പുരുഷന്മാരെ അവർ അവർ തൃപ്തി പെടുത്തുന്നു പല പുരുഷന്മാരുടെ വിയർപ് അവർ ആസ്വദിക്കുന്നു.. സ്ത്രീ വേഷം ധരിച്ച പുരുഷന്മാര്ക്ക് പോലും ആവശ്യക്കാരുണ്ട്. എനിക്കും ഉണ്ടാകും ആവശ്യക്കാർ എന്ത് കൊണ്ടും ഞാൻ അവരെക്കാൾ മികച്ചതാണ്. എന്റെ ചിന്തകളെ കീറി മുറിച്ചു കൊണ്ട് ഒരു ചെറുപ്പക്കാരൻ അടുത്ത് വന്നു നിന്നിട്ട് ചോദിച്ചു..