?മായകണ്ണൻ 8 [ᶜ͢ᴿ͢ᴬ͢ᶻ͢ᵞ A J R] [Climax] 239

“ഏയ് ഒന്നൂല്ല ടാ.”

അത്രയും പറഞ്ഞ് അവൾ പുറത്തെ കാഴ്ചകളിലേക്ക് മുഴുകി. ഞാൻ ഫോൺ എടുത്ത് ചേട്ടന് മെസ്സേജ് ഇട്ടു.

“ഞങ്ങൾ ഇറങ്ങി.”

“ഞാനിപ്പോ ലൊക്കേഷൻ ഇടാം.”

മെസ്സേജ് കാത്തിരുന്ന പോലെ reply യും വന്നു. ചേട്ടൻ ഇട്ട് തന്ന location അച്ഛനും പറഞ്ഞു കൊടുത്തു. ഒരു പത്ത് പതിഞ്ചു മിനിറ്റിനുള്ളിൽ തന്നെ ഞങ്ങൾ അവിടെയെത്തി. പുറത്തു തന്നെ നിൽപ്പുണ്ടായിരുന്നു ചേട്ടൻ. ഞാനിറങ്ങി. ചേട്ടൻ എന്നെ കണ്ട് ചിരിച്ചു. പക്ഷെ ആ ചിരിക്കൊരു പൂർണത ഇല്ലായിരുന്നു. ഞാനാ വീൽചെയർ എടുത്ത് പുറത്തേക്ക് വച്ചു. എന്നിട്ട് ചേച്ചിയെ പതിയെ പുറത്തേക്കിറക്കി അതിലിരുത്തി. പിന്നെ ഞാൻ ചേട്ടനെ നോക്കി. അപ്പൊ ആ മുഖമൊന്നും കാണണമായിരുന്നു.

“അമ്മേ അവര് വന്നു.”

ചേട്ടനുള്ളിലേക്ക് വിളിച്ചു കൂവി. റോഡ് സൈഡിലാണ് ചേട്ടന്റെ വീട്. അതുകൊണ്ട് വീൽചെയർ ഉരുളൻ നല്ല പാടയിരുന്നു. എന്നിരുന്നാലും മുറ്റം വരെയുരുട്ടി. അപ്പോഴേക്കും അച്ഛനും അങ്ങോട്ടേക്ക് വന്നിരുന്നു.

“മോളെ….”

ഉള്ളിന്നൊരു വിളി. അകത്തേക്ക് നോക്കുമ്പോ സാരിതുമ്പ് കൊണ്ട് കൈ തുടച്ചു വരുന്ന ഒരമ്മ.

“ഞാൻ വിചാരിച്ചതല്ല മോള് വരൂന്ന്!”

അടുത്തേക്ക് വന്ന് ചേച്ചീടെ കവിളിൽ തലോടി കൊണ്ട് ആ അമ്മ പറഞ്ഞു.

“വാ മക്കളെ അകത്തേക്ക്!”

ഞാനവളേം എടുത്ത് ഉള്ളിലേക്ക് കേറി. അവിടിട്ടിരുന്ന സോഫയിലിരുത്തി.

“നിങ്ങള് സംസാരിച്ചിരിക്ക് എനിക്കൊരു ഓട്ടമുണ്ട്. ഇറങ്ങുമ്പോ വിളിച്ച മതി.”

“അയ്യോ അങ്കിള് പോവാണോ??”

“പെട്ടന്ന് വരാം മോനെ.”

അതും പറഞ്ഞ് അച്ഛൻ പുറത്തേക്കിറങ്ങി. ചേച്ചീടെ കൂടെ തന്നിരുന്ന് ചേട്ടന്റെ അമ്മ ഒരുപാട് വിശേഷങ്ങൾ പറയുന്നുണ്ട്. ചേച്ചീടെ മുഖത്തും എന്തെന്നില്ലാത്ത സന്തോഷം. അമ്മ ചോദിക്കുന്ന ഓരോ ചോദ്യങ്ങൾക്കും ചിരിച്ചുകൊണ്ടാണ് അവൾ മറുപടി പറയുന്നത്.

“കണ്ണാ ഒരു മിനിറ്റ്.”

ചേട്ടനെന്നെ വിളിച്ചു. ഞാൻ എഴുന്നേറ്റ് ചേട്ടന്റെ കൂടെ നടന്നു. അവിടുള്ളൊരു മുറിയിലേക്ക് ചേട്ടൻ കേറി. അവിടെ എന്റെ സൈക്കിളും ഇരിക്കുന്നുണ്ട്. പിന്നെ കുറെ gift box ഉം.

“Thanks ടാ.”