മഴനനഞ്ഞ പെണ്ണും അവളുടെ തീരാത്ത കഴപ്പും [കൊമ്പൻ] 234

കളയപെടെണ്ടത്. എന്റെ ആഗ്രഹ പ്രകാരം തന്നെ കീർത്തി അവളുടെ പാന്റ്സ് അഴിച്ചു മാറ്റി. അത് ഒന്നാം കല്ലില്‍ വെച്ച് അവള്‍ രണ്ടാം കല്ലിലെക്കുള്ള പ്രയാണം ആരംഭിച്ചു.

ഒരു പാന്റിസ്‌ കൊണ്ട് മാത്രം മറയ്ക്കപെട്ട കുറച്ചു കൂടി അനാവൃതമാക്കപെട്ട ആ അഴകൊത്ത നിതംബങ്ങള്‍ എന്റെ യാത്രക്ക് കുറച്ചു കൂടി ഉണര്‍വ് നല്‍കി.

രണ്ടാം കല്ലിന്‍ മുകളില്‍ വെച്ച് കീർത്തി ഏതു തുണി ആണ് അഴിക്കേണ്ടത് എന്നുള്ള ചിന്ത ആയിരുന്നു എന്റെ മനസ്സ് നിറയെ . ആ ചുവന്ന ടീ ഷര്‍ട്ട്‌ അഴിക്കുകയാണ് എങ്കില്‍ അവളുടെ പുറകു വശം ഏകദേശം മുഴുവനും കാണാം അതല്ല ആ പാന്റിസ്‌ ആണ് അഴിക്കുന്നതെങ്കില്‍ അവളുടെ നഗ്ന നിതംബം മുഴുവന്‍ കാണാം.

പക്ഷെ ടീ ഷര്‍ട്ട്‌ കുറച്ചെങ്കിലും നിതംബ നഗ്നത മറക്കും എന്ന ഒരു കുറവുണ്ട്. പക്ഷെ അതിലും ഒരു രസം ഉണ്ടല്ലോ. ഇടയ്ക്കു മറഞ്ഞും ഇടയ്ക്കു തെളിഞ്ഞും ഉള്ള ആ നിതംബദര്‍ശനത്തില്‍ മൂന്നാം കല്ലിലെക്കുള്ള പ്രയാണം കുറച്ചു കൂടി രസാവഹം ആയിരിക്കും. അത് കൊണ്ട് തന്നെ രണ്ടാം കല്ലില്‍ വെച്ച് അഴിയ പെടേണ്ട തുണിയെ കുറിച്ച് എന്റെ മനസ്സില്‍ ഒരു തീരുമാനം ആയി.

പക്ഷെ കീർത്തിയുടെ കണക്ക് കൂട്ടലുകള്‍ മറ്റൊന്നായിരുന്നു എന്നത് രണ്ടാം കല്ലിന്‍ മുകളില്‍ വെച്ച് വ്യക്തമായി.

രണ്ടാം കല്ല്‌

“അടുത്ത തുണി അഴിക്കാനുള്ള സമയം ആയി. പക്ഷെ ഒരു വ്യത്യാസം. ആ തുണി ഞാന്‍ തീരുമാനിക്കും. മാത്രമല്ല ഞാന്‍ ഏതു അഴിക്കുന്നു എന്ന് അങ്കിള്‍ കാണുന്നുമില്ല”.

കീർത്തി എന്താണ് ഉദ്യേശിക്കുന്നത് എന്ന് എനിക്ക് മനസ്സിലായില്ല. എന്റെ സംശയങ്ങള്‍ക്ക് കൂടുതല്‍ സമയം അനുവദിക്കാതെ എന്നോട് കണ്ണുകള്‍ അടക്കാന്‍ കീർത്തി ആവശ്യപ്പെട്ടു. അവള്‍ തുണി അഴിച്ചു കഴിഞ്ഞ ഉടനെ എനിക്ക് കണ്ണുകള്‍ തുറക്കാന്‍ കഴിയുമെന്നും അവള്‍ അഴിക്കുന്നത് പാന്റിസ്‌ തന്നെ ആകണം എന്നും ഞാന്‍ ആഗ്രഹിച്ചു. പക്ഷെ എന്റെ പ്രതീക്ഷക്ക് വിപരീതമായി ഒരു മിനിറ്റിനു ശേഷം എന്റെ മുഖം ഒരു തുണി കൊണ്ട് മൂടപ്പെടുകയും കണ്ണ് തുറന്നാലും ഒന്നും കാണാന്‍ കഴിയാത്ത അവസ്ഥയും ആയി തീര്‍ന്നു.
എന്റെ തല മുതല്‍ മൂക്ക് വരെ മറച്ച ആ തുണി അവളുടെ പാന്റിസ്‌ തന്നെ ആണ് എന്ന് തുണിയുടെ ആകൃതി മനസ്സില്‍ സങ്കല്‍പ്പിച്ചു മനസ്സില്‍ ആക്കി.

തീര്‍ത്തും അന്ധനെ പോലെ ആണ് ഞാന്‍ മൂന്നാം കല്ലിലെക്കുള്ള പ്രയാണം ആരംഭിച്ചത്. അവള്‍ എന്നെ വിരലുകള്‍ പിടിച്ചു കൊണ്ട് നയിച്ചു. അവളുടെ നിതംബ നഗ്നത കാണാനുള്ള ഭാഗ്യം എനിക്ക് ഇല്ലാതെ പോയല്ലോ എന്ന് എന്റെ മനസ്സ് വിഷമിച്ചു. എങ്കിലും കീർത്തിയുടെ യോനീ ഗന്ധം ആസ്വദിക്കാന്‍ എന്റെ കാഴ്ച മറച്ച കീർത്തിയുടെ പാന്റിസ്‌ ഉപകരിച്ചു. ഉച്ച വെയിലിന്റെ ചൂട് താങ്ങാവുന്നതിലും അധികമായി തോന്നി. കുത്തനെ ഉള്ള വഴിയില്‍ ഇനിയും എത്ര ദൂരം സഞ്ചരിക്കണം മൂന്നാം കല്ലിലെത്താന്‍ എന്ന് എന്റെ മനസ്സ്