മിഴി 7 [രാമന്‍] 1848

കൈകളിൽ ഞെരിച്ചതാണ് ഓർമ വന്നത്.
എന്ത് പറഞ്ഞാലെന്താ..അവളുടെ ആ ഭംഗി. ആ കൊഴുപ്പിലേക്ക് എന്റെ കണ്ണ് ഞാൻ കുത്തിത്തിറക്കൻ നോക്കി. ഇപ്പോഴും ഭരിക്കാമെന്ന വിചാരമുണ്ടോ ഇവൾക്ക്?. ഒന്ന് പരീക്ഷിച്ചു നോക്കണമല്ലോ.
ചാരി നിൽക്കുന്ന അവളുടെ അടുത്തേക്ക് ഞാൻ പെട്ടന്ന് നീങ്ങി.അവളനങ്ങിയില്ല.പേടിച്ചതുമില്ല.ടേബിളിൽ വെച്ച ആ കൈക്ക് ഇടയിലൂടെ.ചെറിയമ്മയെ ഞാൻ ഇടുപ്പിൽ പിടിച്ചു എന്റെ നെഞ്ചിലേക്ക് അമർത്തി.ആ മുലയുടെ മുഴുപ്പ് . പടർന്നുഒഴുകുന്ന ആ മുടി വകഞ്ഞു പുറകിലേക്ക് മാറ്റിയാമണം ഞാൻ വലിച്ചെടുത്തു.കഴുത്തിൽ മെല്ലെ മൂക്ക് കൊണ്ടമാർത്തി.എന്ത് കൊണ്ട് ചെറിയമ്മ എതിർക്കുന്നില്ല എന്ന് മനസിലായില്ല. ഇനി എനിക്കിട്ട് പണിയോ തിരിച്ചു, സൂക്ഷിക്കണം.തലമെല്ലെ വലിച്ചു പുറകിലേക്കെടുത്ത്.മുഖത്തേക്ക് നോക്കിയപ്പോ, കണ്ണ് നിറഞ്ഞിട്ടുണ്ട്.ചുണ്ട് കടിച്ചു പിടിച്ചിട്ടുണ്ട്…
“ആഹാ…. കരയാണല്ലോ… എന്താണ് ചെറിയമ്മേ ഇങ്ങനെ? ഞാൻ നേരത്തെ പറഞ്ഞില്ലേ… സന്തോഷമൊക്കെ പെട്ടന്നങ്ങു പോവുമെന്ന്..?”മെല്ലെ ഞാനവളെ വിട്ടു.ഒന്ന് കളിപ്പിക്കാനേ ഉദ്ദേശമുണ്ടായിരുന്നുള്ളു. കേറി പിടിക്കാൻമാത്രം ബോധക്കേടൊന്നും ഇപ്പോഴില്ല.
“ഞാനൊന്നും ചെയ്യാമ്പോണില്ല! കരയണ്ട ട്ടോ….ഇനി ഞാനെന്തേലും ചെയ്തത്‌,നിന്നേ കെട്ടാമ്പോവുന്ന കോന്തനറിഞ്ഞു ന്തിനാ ഇങ്ങനെ കുറേ പ്രശ്നങ്ങൾ…..?” നിറഞ്ഞ കണ്ണു തുടച്ചവൾ, ചെറിയ ദേഷ്യം കൊണ്ട് വിറച്ചു.
“അഭീ മതി!!!.. കുറേ നേരമായല്ലോ!!..എന്താ നിന്റെ വിചാരം??. നിന്റുള്ളിലുള്ളത് ഒന്നുമെനിക്ക് മനസ്സിലാവില്ലെന്നോ? ഇവിടുന്ന് പോയ്യാ, നീയ്യാ മൂലയിൽ പോയി മോങ്ങുമെന്നനിക്കറിയാം. എന്തോവല്ല്യ സംഭവാക്കി,മുന്നിലൂടെ നാടകങ്കളിച്ചിട്ടൊന്നും ഒരു കാര്യവുമില്ല!!.
സ്നേഹങ്കാട്ടി ന്റെ മനസ്സിളക്കാനാണോ ശ്രേമം?. അല്ലേൽ ക്കേറിപ്പിടിച്ചു മറ്റുള്ളോരെക്കാട്ടി ന്നേ.. നാണം കെടുത്താനോ? രണ്ടും നടക്കാമ്പോണില്ല!!. ഇത്രേന്നേരം ന്റെ കൂടെ നിന്നത് തന്നെ ഞാന്നിനക്ക് തന്ന ഔതാര്യാണ്..
പെറ്റ തള്ളപോലും നിന്നോട് മിണ്ടിയോ??….ഇല്ലല്ലോ!!. പോയി ചത്തൂടെ നിനക്ക്…” നിർത്താതെയവളാ ശൗര്യം മുഴുവൻ കാട്ടി,തൊള്ളായിട്ട് പറഞ്ഞു. ഓഹ്.. എന്തൊക്കെ ഭാവങ്ങളാണാ മുഖത്തൂടെ പോവുന്നത്.എല്ലാം തള്ളിക്കൊണ്ട് ഞാൻ പതിയെ ചിരിച്ചു കൊടുത്തു. അവൾ വീണ്ടും വിറക്കുന്നുണ്ട്.ദേഷ്യം. അമ്പോ!! എന്താ ദേഷ്യം.