മോനാച്ചന്റെ കാമദേവതകൾ 5 [ശിക്കാരി ശംഭു] 779

 

മോനാച്ചൻ : ശരി അമ്മാമ്മേ…..

 

സൂസമ്മ : നിന്നോട് ഞാൻ എന്താ പറഞ്ഞെ മോനാച്ചാ

 

മോനാച്ചൻ : ഓഹ് ക്ഷമിക്കു…ശരി സൂസമ്മേ

 

എന്നും പറഞ്ഞു അവൻ സൂസമ്മയുടെ ചുണ്ടിൽ അമർത്തി ഒരു ഉമ്മ കൊടുത്തു…

അതൊരു തുടക്കാമായിരുന്നു. മോനാച്ചന്റെ ജീവിതം മാറ്റി മറിച്ച തുടക്കം……

 

അവർ നടന്നു മുകളിലെത്തി മോനാച്ചൻ സൂസമ്മയെ താഴെ നിർത്തി. ഇനി കുറച്ചൂടെയുള്ളു വീട്ടിലെത്താൻ ആരേലും കണ്ടാൽ കുഴപ്പമാകുമെന്ന് അവന് തോന്നി.

സൂസമ്മയെ ചുമന്നു മോനാച്ചൻ ക്ഷീണിച്ചു കുഴഞ്ഞിരുന്നു. അവൻ അണച്ചു കൊണ്ടു നിന്നു.സൂസമ്മ അവനെ കെട്ടിപിടിച്ചു അവന്റെ ചുണ്ടിൽ അമർത്തി ചുംബിച്ചു.

 

എന്റെ മോനാച്ചൻ മടുത്തോ???

അവൾ കുസൃതിയോടെ ചോദിച്ചു

 

മോനാച്ചൻ : എവിടുന്നു…ഒന്നുടെ വേണേൽ താഴെ വരെ കൊണ്ടുപോയിട്ട് മുകളിൽ വരെ കൊണ്ടുവന്നു വെക്കാം.. കാണണോ????

 

സൂസമ്മ : അയ്യോടാ!!! ഇപ്പോൾ വേണ്ട ഞാൻ പറയാം അപ്പോൾ നീ എടുത്തോ

 

മോനാച്ചൻ : അയ്യോ നമ്മള് തേങ്ങ ഒന്നും എടുത്തില്ലല്ലോ…ഇനി എന്നാ പറയും???

 

സൂസമ്മ : ആരോട് എന്നാ പറയാൻ…അതൊന്നും കുഴപ്പമില്ല.. നീ വാ

 

അവർ മുൻപോട്ടു നടന്നു.

വീടെത്തിയപ്പോൾ മോനാച്ചൻ പോകാൻ തുടങ്ങി

 

സൂസമ്മ  : മോനാച്ചാ നീ എവിടെ പോകുന്നു..

കാപ്പി ഇട്ടു തരാം അതു കുടിച്ചേച്ചും പോയാ മതി

 

മോനാച്ചൻ  : അയ്യോ… വേണ്ടാ ഞാൻ വീട്ടിപോയി കുടിച്ചോളാം

 

സൂസമ്മ : നീ ഞാൻ പറയുന്നത് കേട്ടാൽ മതി

സൂസമ്മ പ്രമാണി സൂസമ്മയായി മാറിയിരുന്നു. അവളുടെ ശബ്ദം മാറി

 

മോനാച്ചൻ അവളുടെ പുറകെ അടുക്കളയിൽ കേറി

 

ടീ…. മേരി…. ആലിസേ…

 

സൂസമ്മ നീട്ടി വിളിച്ചു

 

അകത്തു നിന്നും കൊലുസിന്റെ ശബ്ദം അടുത്തേക്ക് വരുന്നത് മോനാച്ചൻ കേട്ടു. അവൻ വാതിൽക്കൽ ഒതുങ്ങി നിന്നു

 

എന്റെ മമ്മി ഇത്രേം നേരം എവിടാരുന്നു…മനുഷ്യൻ പേടിച്ചു പോയി

മേരിയാണ്.

 

ഓഹ് ഒന്നും പറയേണ്ട നശിച്ച മഴ. മോനാച്ചൻ ഉള്ളതുകൊണ്ട് കൂട്ടുണ്ടായി ഇല്ലാരുന്നേൽ…മഴയത്തു ആ കാട്ടിൽ ഒറ്റയ്ക്ക് നിൽക്കേണ്ടി വന്നേനെ