മോനാച്ചന്റെ കാമദേവതകൾ 8 [ശിക്കാരി ശംഭു] 689

ജോസ് പടികയറി അവളുടെ അടുത്തു പോയി നിന്നുകൊണ്ട് ചോദിച്ചു

എന്തിന് ???

ആലീസ് :എനിക്കവനെക്കൊണ്ട് കുറച്ച് ആവശ്യങ്ങൾ ഉണ്ടായിരുന്നു, അതിന്

പാറി പറന്നു കിടക്കുന്ന ആലിസിന്റെ മുടിയിലും, അവളുടെ മുഖത്തും അവൻ സംശയത്തോടെ നോക്കികൊണ്ട് അകത്തേക്ക് കയറി.

ഇനി മോനാച്ചൻ എങ്ങാനും?????

ഹേയ്…. അങ്ങനെ ഒന്നുണ്ടാവില്ല…ഇനി ഉണ്ടാകുമോ???

ജോസിനു ഉത്തരം കിട്ടാത്ത ചോദ്യങ്ങൾ മനസ്സിൽ അലയടിച്ചു. മോനാച്ചൻ ആലീസിനെ നോക്കി ചിരിച്ചോണ്ട് റോഡിലേക്ക് ഇറങ്ങി നടന്നു.

ആലിസ് ക്ഷീണിതയായി ആയാസപ്പെട്ടു പടികൾ കയറി പോകുന്നത് നോക്കി ജോസ് നിന്നു.  അവനാകെ ആസ്വസ്ഥനായിരുന്നു. ആലിസ് വളരെ ബുദ്ധിമുട്ടിയാണ് റൂമിൽ വന്നുകിടന്നത്. അവളുടെ ശരീരമാസകലം ഒടിഞ്ഞു നുറുങ്ങുന്ന വേദന ഉണ്ടായിരുന്നു. എങ്കിലും അതിനും ഉപരിയായി മോനാച്ചൻ പകർന്നു നൽകിയ രതിസുഖം അവളിൽ അലയടിച്ചിരുന്നു. റൂമിലാകെ വിയർപ്പിന്റെയും രതിജലത്തിന്റെയും മണമിപ്പോളും തങ്ങി നിൽക്കുന്നതായി അവൾക്കു തോന്നി. കുറച്ച് നേരം മുൻപിവിടെ എന്തെല്ലാമാണ് നടന്നത്. തന്റെ കന്യാകത്വം നഷ്ട്ടമായിരുന്നു. അതും മോനാച്ചനിൽ നിന്നും. അവളോരൊന്നും അയവിറക്കികൊണ്ട് അവൾ മയക്കത്തിലേക്കു വീണു.

മോനാച്ചൻ നേരെ പള്ളിപ്പറമ്പ് ലക്ഷ്യമാക്കിയാണ് പോയത്, കുർബാന ഇതുവരെ കഴിഞ്ഞിട്ടില്ല, അവൻ പള്ളിയിൽ പോകാൻ മെനകെട്ടില്ല. പള്ളിപ്പറമ്പിൽ നിരനിരയായി പണിതുയർത്തിയ ചെറുകടകളിലൂടെ കാഴ്ചകൾ കണ്ടവൻ നടന്നു നീങ്ങി. ഐസ്ക്രീം വണ്ടി കണ്ടപ്പോൾ അവനവരിൽ നിന്നും ഒരു ഐസ്ക്രീം മേടിച്ചു കഴിച്ചുകൊണ്ട് ആലിസുമായുള്ള അങ്കം ഓർത്തെടുത്തു. മറക്കാനാവാത്ത ആ ഓർമ്മകളിൽ മുഴുകി അവൻ ഐസ്ക്രീം നുണഞ്ഞുകൊണ്ട് അവിടെയിരുന്നു. കുറച്ചു സമയത്തിനുള്ളിൽ പള്ളികഴിഞ്ഞു ആളുകൾ ഇറങ്ങിതുടങ്ങി. അവൻ ഐസ്ക്രീം കഴിച്ചിട്ട് മുഖം തുടച്ചു അമ്മച്ചിയെ നോക്കി നിന്നു. കുറച്ച് കഴിഞ്ഞപ്പോൾ സിസിലിയും ആൻസിയും പടിയിറങ്ങി വരുന്നത് അവൻ കണ്ടു. മോനാച്ചൻ നടന്നു അവരുടെ അടുത്തെത്തി

സിസിലി : നീ എവിടരുന്നെടാ…ഞാൻ നോക്കിയിട്ട് പള്ളിയിലെങ്ങും നിന്നെ കണ്ടില്ലല്ലോ???

ആൻസി : അച്ചാച്ചൻ പള്ളിൽ കേറാതെ ഇതിലെ വായും നോക്കി നടക്കുവാനിരിക്കും

മോനാച്ചൻ : എന്റെ അമ്മച്ചി ഞാൻ അവിടെ ഉണ്ടായിരുന്നു. ഏറ്റവും പുറകിലാരുന്നു. ഇരിക്കാൻ ഇടയില്ലാത്തോണ്ട്… കുറച്ചു കഴിഞ്ഞപ്പോൾ പുറത്തിറങ്ങി നിന്നു.