മുനി ടീച്ചർ 2 [Decent] 332

“ലിസിമ്മയോടു മോൻ പൊറുക്കണം. ”
ഇതും പറഞ്ഞുകൊണ്ട് അവർ വീണ്ടും എന്നെ കവിളത്തു ചുംബിച്ചു.
ഒരുപാട് തവണ എന്നെ ചുംബിച്ചതാണ് ലിസിമ്മ. സമ്മതത്തോടെയും അല്ലാതെയും. ഒരിക്കലും എനിക്ക് എതിർക്കാൻ പറ്റിയിട്ടില്ല. ഇന്നും എനിക്ക് എതിർക്കാൻ പറ്റില്ല. എതിർത്താൽ എപ്പോഴാണ് അവരുടെ സ്വഭാവം രൗദ്ര രൂപം പ്രാപിക്കുക എന്ന് അറിയാൻ സാധിക്കില്ല.
“എനിക്ക് ആരോടും ഒരു പരാതിയുമില്ല.”
ഒരുപാട് മാസങ്ങൾക്കു ശേഷമാണ് എന്നെ വീണ്ടും ഇങ്ങനെ കെട്ടിപ്പിടിക്കുന്നു. ലിസിമ്മയുടെ ഗന്ധം എന്നെ ഉന്മത്തനാക്കാൻ തുടങ്ങി. അരുതാത്തതൊന്നും ഇവിടെ നടക്കരുതെന്നു എനിക്ക് നിര്ബന്ധമുണ്ടായിരുന്നു. എനിക്കു പരിചിതമായ അവരുടെ ശരീരത്തിന്റെ മണത്തിനു പുറമെ വസ്ത്രത്തിൽ പുരട്ടിയ സ്പ്രേയുടെ വാസനയും എന്നിൽ ഉത്തേജനം ഉണർത്തുന്ന തരത്തിലുള്ളതാണ്.
“മോൻ ലിസിമ്മയെ വെറുക്കരുത് കേട്ടോ.”
എന്റെ പുറത്തു ഇഴഞ്ഞു നടന്നിരുന്ന ലിസിമ്മയുടെ കൈകൾ എന്റെ അരക്കെട്ടിലേക്ക് നീങ്ങി. എന്റെ അരക്കെട്ടു പിടിച്ചു അവർ അവരിലേക്കടുപ്പിക്കാൻ ശ്രമിച്ചു. എന്റെ പെനിസ് അവരുടെ ദേഹത്ത് കൂടുതൽ അമർന്നു മെല്ലെ ചലിക്കുന്നു. ഈ ചെയ്യുന്നത് തെറ്റാണെന്നു എന്റെ മനസ് എന്നോട് പറയുന്നുണ്ടായിരുന്നു.

“എനിക്ക് ആരോടും വിരോധമില്ല ലിസിമ്മെ.” ഞാൻ പറഞ്ഞു.
“മോനു പോകാൻ ഇനിയും ഒരു മണിക്കൂറില്ലേ.?”
“അതെ. എനിക്ക് ഡ്രസ്സ് ചേഞ്ച് ചെയ്യാനുണ്ട്.”
“അതിനു പത്തു മിനിറ്റ് പോരെ?”
“കുറച്ചു കൂടി സാധനങ്ങൾ പാക്ക് ചെയ്യാനുണ്ട്. പുസ്തകങ്ങളും. അല്ലെങ്കിൽ എന്തെങ്കിലും മറക്കും.”

ലിസിമ്മയുടെ അരക്കെട്ടു മെല്ലെ ചലിക്കുന്നത് ഞാനറിഞ്ഞു.

“പത്തു മിനുട്ടിൽ അതികം പാക്ക് ചെയ്യാനുണ്ടോ? ഞാനും സഹായിക്കാം. കുറച്ചു കൂടി കഴിഞ്ഞു പാക്ക് ചെയ്യാം. പോരെ?”

എനിക്ക് മറുത്തൊന്നും പറയാൻ അറിയില്ല. പക്ഷെ ഇപ്പോൾ മറുത്തു പറഞ്ഞില്ലെങ്കിൽ അകെ കുഴപ്പത്തിലാകും.

“വേണ്ട ലിസിമ്മെ. ഇങ്ങനെയൊന്നും ചെയ്യണ്ട. എന്നെ വിട്. പ്ലീസ്.”
ലിസിമ്മയുടെ മുഖം വാടി.
“കുട്ടന് കുറച്ചു സമയം കൂടി എന്റെ കൂടെ കഴിയാൻ ഇഷ്ടമില്ലെങ്കിൽ വേണ്ട. ഞാൻ വിടുന്നു.” മനസില്ലാ മനസ്സോടെ അവർ എന്നെ വിട്ടു.

“സോറി ലിസിമ്മെ. നമ്മൾ ഇങ്ങനെയൊന്നും ചെയ്യാൻ പാടില്ല.”