നീലക്കണ്ണുള്ള രാജകുമാരി 4 [നന്ദൻ] 617

ആ വെളുത്ത് ചുവന്ന മാംസങ്ങളിൽ തന്റെ ചുണ്ടു ചേർത്ത്  അമർത്തി ഉമ്മവെക്കാൻ.. അതിൽ തല ചായ്ച്ചു കിടക്കാൻ അവൻ കൊതിച്ചു …. അഞ്ജലി അപ്പോഴും കണ്ണുകളടച്ച് കാലിന്റെ വേദനയിൽ പുളകയായിരുന്നു.. അവന്റെ കണ്ണുകൾ  താഴെക്കൊഴുകി…. മഴത്തുള്ളികളിൽ നനഞ്ഞു കുതിർന്ന വെളുത്ത ആലില വയറിലെ.. പുക്കിൾ കുഴിയിൽ ചെന്നാണത് അവസാനിച്ചത്…

“ചുറ്റിനും നനുത്ത  രോമങ്ങൾ  മഴത്തുള്ളികളാൽ നനഞ്ഞൊട്ടി വട്ടംകൂടിയ ആഴമേറിയ… ഭംഗിയുള്ള പുക്കിൾ കുഴി…അതിൽ മഴവെള്ളം നിറഞ്ഞൊഴുകുന്നു…അതിന് കീഴെ അടിവയറ്റിൽ നിന്നും സാരിയുടെ ഞൊറികൾക്കിടയിലൂടെ… അഞ്ജലി യുടെ നെയ്യ്പ്പൂറിലേയ്ക്ക് ഒഴുകി ഒലിക്കുന്ന നേർത്ത രോമങ്ങൾ…. ഇവളുടെ വയറും പുക്കിളും കാണാൻ എന്തൊരു ഭംഗിയാണ് വിശ്വൻ മനസ്സിൽ പറഞ്ഞു…ആ ഭംഗിയാർന്ന പുക്കിൾ കുഴിയിൽ നാവിട്ട് തുഴയാൻ അവൻ ആശിച്ചു… മഴത്തുള്ളികൾ വീണ് നനഞ്ഞോട്ടിയ അവളുടെ പൂർത്തടത്തിലേക്കവൻ നോക്കി… മുഖത്ത് വന്നടിയ്ക്കുന്ന മഴത്തുള്ളികൾ അവന്റെ തല കുനിച്ചു നിർത്തിയിരുന്നു….മുട്ടിനു കീഴോട്ട് നഗ്നമായ് ചെമ്പൻ രോമങ്ങളാൽ ഭംഗിയാർന്ന…. അഞ്ജലിയുടെ വെളുത്ത കണം കാലുകളിൽ അവന്റെ നോട്ടം ചെന്നെത്തി…കാലിലെ സ്വർണ്ണ പാദസ്വരം നിലാവെളിച്ചത്തിൽ വെട്ടിതിളങ്ങുമ്പോൾ കണംകാലിന് ഭംഗി കൂടുന്നതായ് തോന്നിയവന് …

വിശ്വൻ അവളേയും കൊണ്ട്  കളപ്പുരയുടെ തിണ്ണയിലേക്ക് കയറി… വാതിൽ കാലുകൊണ്ട്  തള്ളിതുറന്നു ഉള്ളിലേക്ക് കയറി….  ചെറിയ ഇടനാഴിയും കടന്ന് ഇരുട്ടിലൂടെ തപ്പി തടഞ്ഞു റൂമിലേക്ക്‌ കയറി കട്ടിലിൽ അഞ്ജലിയെ ഇരുത്തി…അവൾ പെട്ടെന്ന് തന്നെ സാരി നേരെ വലിച്ചിട്ടു… വിശ്വൻ ഇരുട്ടിലൂടെ നടന്ന് ചെന്ന് അലമാരയിൽ നിന്നും മെഴുകുതിരി തപ്പിയെടുത്തു.. അരയിൽ നിന്നും ലൈറ്റർ എടുത്ത് കത്തിച്ചു … റൂമിൽ  പ്രകാശം പരന്നു…

അതുമായി അഞ്ജലിയുടെ അടുത്തേക്ക് വന്നു… വിശ്വൻ കട്ടിലിന്റെ സൈഡിൽ മെഴുകുതിരി ഉറപ്പിച്ചു..റൂമിന്റെ ജനൽപാളിയിൽ ഒന്ന് മലക്കെ തുറന്നിട്ട്‌… കട്ടിലിന്റെ കോണിലായ് വന്നിരുന്ന്.. അഞ്ജലിയുടെ കാലുകൾ പതിയെ പൊക്കി കട്ടിലിലേക്ക് വയ്ക്കുമ്പോൾ..

അഞ്‌ജലി : ” ആ… ഹ്.. ഹ്.. ഹ്.. അമ്മേ..വിശ്വേട്ടാ പതുക്കെ… ” എന്നവൾ നിലവിളിച്ചു പോയിരുന്നു..

വിശ്വൻ : ” കിടന്നേ അച്ചു.. ഞാൻ നോക്കട്ടെ.. ”

അഞ്‌ജലി കട്ടിലിൽ മലർന്നു കിടക്കുമ്പോൾ മുട്ടിനു താഴെ നഗ്നമായിരുന്ന… അവളുടെ വലത് കാലിന്റെ മസിലിൽ വിശ്വന്റെ ബലിഷ്ടമായ കയ് വിരലുകൾ കൊണ്ട് അമർത്തിഞെക്കി … എന്തൊരു മർദ്ദവമാർന്ന കാലുകൾ …അവൻ മസിൽ  അമർത്തി പിടിച്ചിളക്കി നേരെയാക്കി…