നീയെൻ ചാരെ 2 [ഒവാബി] 141

ജാനകി സ്കൂളിൽ പോവുന്നത് നിറുത്തിയത്തിന് ശേഷം കുറെ നാളുകൾ കഴിഞ്ഞു ഇന്നാണ് അവര് തമ്മിൽ കാണുന്നത്….

: ടീച്ചർ…… ടീച്ചറെന്താ ഇവിടെ …!!! രണ്ടു പേരും ആശ്ചര്യം മറച്ചു വെക്കാതെ ചോദിച്ചു

: ഞാൻ ഒന്ന് ഹോസ്പിറ്റലിൽ പോകാൻ വേണ്ടി വന്നതാ മക്കളെ ….മോൻ ഇവിടെയാണ് പഠിക്കുന്നത് . അവനെ കാത്തു നിൽക്കുവാണ്..

: ആണോ..ഞങ്ങൾക്ക് ഇവിടെയാണ് അഡ്മിഷൻ കിട്ടിയിരിക്കുന്നത്…. സിവിൽ ആണ് എടുത്തിരിക്കുന്നത് രണ്ടു പേരും..

: ആണോ…..!!! ഈശ്വരൻ നിങ്ങളെ കൈ വിടില്ല മക്കളെ …നിങ്ങൾ കഷ്ടപ്പെടുന്നതിനുള്ള പ്രതിഫലം നിങ്ങൾക്ക് കിട്ടും… എന്തായാലും എനിക്ക് വളരെയധികം സന്തോഷമായി… ജാനകി രണ്ടു പേരുടെയും കവിളിൽ വാത്സല്യത്തോടെ തലോടിക്കൊണ്ട് പറഞ്ഞു…

: അല്ല ടീച്ചറുടെ മകൻ ഇവിടെയാണെന്നല്ലേ പറഞ്ഞത്.. ഏതാ ബ്രാഞ്ച്..??

: അവൻ മെക്കാനിക്കൽ ആണ് തേർഡ് ഇയർ…

: ശ്ശെ ഞങ്ങളുടെ ബ്രാഞ്ച് അല്ലല്ലേ………. ഹാ സാരമില്ല ….

രണ്ടുപേരും പരസ്പരം നോക്കിയിട്ട് പറഞ്ഞു…

: അതിനെന്തിനാ വിഷമിക്കുന്നത്… നിങ്ങൾക്ക് എന്ത് ആവശ്യം ഉണ്ടെങ്കിലും അവനോട് പറഞ്ഞാൽ മതി… പിന്നെ എന്റെ വേറൊരു മകനും ഇവിടെയുണ്ട് അവൻ നിങ്ങളുടെ ബ്രാഞ്ച് ആണ്. സൽമാൻ എന്നാണ് പേര്… ആളിന്ന് ലീവാണ് അല്ലെങ്കിൽ പരിചയപ്പെടുത്തി തരാമായിരുന്നു

: സൽമാനോ…..!!! അവർ സംശയഭാവത്തോടെ പരസ്പരം നോക്കി….

: അതേ അവനെ ഞാൻ പ്രസവിച്ചിട്ടില്ലെന്നെ ഒള്ളൂ രണ്ടും എന്റെ മക്കൾ തന്നെയാ…. ജാനകി ചിരിച്ചു കൊണ്ട് പറഞ്ഞു…

പരിഭവങ്ങളും വിശേഷങ്ങളും പങ്ക് വെച്ച് അവർ കുറച്ച് നേരം അങ്ങനെ നിന്നു…

സമയം നോക്കിയിട്ട് ജാനകി പറഞ്ഞു…:

: രണ്ടു പേരും ഇനി പൊയ്ക്കോളൂ ആദ്യത്തെ ദിവസമല്ലേ ഇന്ന് നേരത്തെ തന്നെ ക്ലാസ്സിൽ കയറണം അതാ അതിന്റെ ഒരു വർകത്ത്…

പിന്നെ നാളെ ലീവ് അല്ലെ നിങ്ങൾക്ക്.. അതുകൊണ്ട് നാളെ രാവിലെ തന്നെ രണ്ടാളും വീട്ടിലെത്തണം ഞാൻ ഭക്ഷണം ഒക്കെ ഉണ്ടാക്കി കാത്തിരിക്കും ….

അവരത് നിരസിക്കാൻ നോക്കിയെങ്കിലും ജാനകിയുടെ നിർബന്ധം മൂലം അവസാനം സമ്മതിക്കേണ്ടി വന്നു..

അവർ രണ്ടു പേരും ജാനകിയുടെ കാലിൽ തൊട്ട് അനുഗ്രഹം വാങ്ങിയിട്ട് കോളേജിലേക്ക് നടന്നു…