“എന്നും എന്നോട് പെർമിഷൻ മേടിച്ച് കഴിഞ്ഞ് മാത്രം ഉറങ്ങാൻ പോകുന്ന ഒരു കുഞ്ഞു വാവ!”
അവൾ കിടക്കയെ സമീപിച്ചു.
“കുഞ്ഞു വാവ! ഒന്നുപോ!”
അയാൾ അവളെ കയ്യിൽ പിടിച്ച് വലിച്ച് ബലമായി കിടക്കയിലേക്കിട്ടു.
“ഓഹോ!”
തലമുടി വാരിക്കെട്ടിക്കൊണ്ട് ജെന്നിഫർ ചോദിച്ചു.
“അപ്പോ ഒറങ്ങുവാൻ പോകുവാന്ന് പറഞ്ഞിട്ട്?”
“ആണോ? ആര് പറഞ്ഞു? എപ്പ പറഞ്ഞു?”
അവളുടെ തടിച്ച ചുവന്ന അധരം അയാൾ കടിച്ചു ചുംബിച്ചു.
ജെന്നിഫറിന്റെ കൈകൾ അയാളുടെ പിൻകഴുത്തിലേക്ക് പോയി.
അവളുടെ ഉയർന്ന മാറിടം അയാളുടെ വിരിഞ്ഞ നെഞ്ചിൽ അമർന്നുലഞ്ഞു.
ആ നിലയിൽ അയാൾ അവളെ കിടക്കയിലേക്ക് മലർത്തി കിടത്തി.
“എങ്ങനെയുണ്ടാരുന്നു, പുതിയ സ്‌കൂൾ?”
അഭിമുഖം കിടന്നുകൊണ്ട് അയാൾ ചോദിച്ചു.
“സൂപ്പർബ്!”
അവൾ പറഞ്ഞു.
“നല്ല പിള്ളേരാ..കൊളീഗ്സും കുഴപ്പമില്ല…”
“ആമ്പിള്ളേരൊക്കെ പഞ്ചാരയടി ആരുന്നോ?”
“ഏയ് ..അതൊന്നും കണ്ടില്ല…ഭയങ്കര റെസ്‌പെക്റ്റ് ഒക്കെയായിരുന്നു നോട്ടത്തിൽ, വർത്തനത്തിൽ ഒക്കെ..പിന്നെ ഞാൻ ജാഡ വിട്ട് അധികം ഫ്രണ്ട്‌ലി ഒന്നും ആകാൻ പോയില്ലല്ലോ…”
ശരത്തിന്റെ കാര്യം പറയാനോ വേണ്ടയോ എന്നവൾ സംശയിച്ചു. ജീവിതത്തിൽ ഇന്ന് വരെ ഒരു കാര്യവും പരസ്പ്പരം ഒളിച്ചു വെച്ചിട്ടില്ല. ഒളിച്ചു വെക്കാൻ തോന്നിയില്ല. തുറന്നുപറയാൻ പറ്റുന്ന ഒരു കാര്യമാണോ ഇതെന്ന് ജെന്നിഫറിന് തീർച്ചയുണ്ടായില്ല.
“അച്ചായാ…”
ഗൗണിനുള്ളിലൂടെ കൈകടത്തി മുലകളിൽ പിടിക്കാൻ തുടങ്ങിയപ്പോൾ അവൾ വിളിച്ചു.
“എന്നാടീ?”
“അത്…”
സ്മിതക്കുട്ടി എപ്പഴാ കേട്ടോ വായിക്കാൻ നേരം കിട്ടിയത് .ഒരു പ്രണയവും കാമവും കലർന്ന ഒരു കെമിസ്ട്രി രൂപപ്പെടുത്താൻ തനിക്ക് കഴിഞ്ഞു വെരി ഗുഡ്.
ആ രാത്രിയുടെ യാമങ്ങൾ അവസാനിക്കരുതെ എന്ന് തോന്നി.
‘ ചിത്രശലഭത്തിന്മേൽ നാവു കൊണ്ടു ചിത്രം വരച്ചു എന്നു വർണ്ണിക്കണമെന്നുണ്ടായിരുന്നു’
ഇത് എന്നെ ഉദ്ദേശിച്ചു താങ്ങിയതാണ്…
എന്നെ തന്നേ ഉദ്ദേശിച്ചാണ്…
എന്നെ മാത്രം ഉദ്ദേശിച്ചാണ്…
അടുത്ത വാവിനു മുമ്പ് ഇതിനു പ്രതികാരം ചെയ്തിരിക്കും ഞാൻ…
ഹഹഹ ….
അയ്യോ …അല്ല …!! അല്ലേ അല്ല…!!!
രണ്ടുപക്ഷങ്ങളെയും നോക്കണം.
രണ്ടുപക്ഷങ്ങളോടും സ്നേഹവും കൂട്ടും കൂടണം.
അതൊരു പ്രതിസന്ധിയല്ലെ?
അതൊന്ന് ബ്രാക്കറ്റ് ചെയ്ത് എഴുതിയെന്നേയുള്ളൂ.
പ്രത്യേകിച്ചും ഞാനൊക്കെ സലാം ചെയ്യുന്ന അപരൻ ചേട്ടനോടോ? ഒരിക്കലും ഇല്ല.
സാരംഗ്കോടിലെ കഥയൊക്കെ വായിച്ച് വട്ടടിച്ച് നിൽക്കുന്ന ഈ സമയം പ്രത്യേകിച്ചും!!