നിറമുള്ള നിഴലുകൾ [ഋഷി] 422

അന്നങ്ങനെ…. ആന്റിയുടെ വിരലുകൾ എന്റെ മുടിയിലൂടെ ചലിച്ചു… പിന്നെ…

പിന്നെ? ഞാൻ തലപൊക്കി ആ വലിയ മിഴികളിൽ…ആ തടാകങ്ങളിൽ നോക്കി…

റോഷ്നി നിന്നെപ്പറ്റി നല്ല കാര്യങ്ങളേ പറഞ്ഞിട്ടൊള്ളൂ. എന്നിട്ട്? ഞാൻ മുന്നോട്ടാഞ്ഞു…

രഘൂ… ഞാൻ ചോദിക്കട്ടെ… ആന്റിയുടെ കണ്ണുകൾ എന്നെയുഴിഞ്ഞു….. ഞാൻ കണ്ണുകളുയർത്തി.

നിന്റെ ഫ്രണ്ട് ബാലുവിനോടു ഞാൻ നിന്റെ വിശേഷങ്ങൾ തിരക്കി. അവൻ പറഞ്ഞത് എന്താണെന്നറിയാമോ?

ഞാൻ ചിരിച്ചു…. അവനെന്തു പറയാനാ ആന്റീ?

ആന്റിയെന്നോടു ചേർന്നിരുന്നു. അവൻ നിന്റെയൊരു ചരിത്രമെനിക്കു പറഞ്ഞുതന്നു. പ്രൈമറി സ്കൂളിൽ സ്ഥിരം ബെഞ്ചിന്റെ മേലോ, ക്ലാസ് റൂമിനു പുറത്തോ… ഹൈസ്കൂളിലെത്തിയപ്പോഴേക്കും എല്ലാവരുടേയും നോട്ടപ്പുള്ളി, അടിപിടികളിൽ മിക്കവാറും ഉൾപ്പെടുന്നവൻ, പിന്നെ എഞ്ചിനീയറിംഗ് കോളേജിൽ നിന്നും വാർഡനെ തല്ലിയതിന് പുറത്താക്കി.. ഇപ്പോഴും ചില്ലറ തെമ്മാടിത്തരങ്ങൾ കയ്യിലുണ്ട്.. പിന്നെ അടുത്ത് അധികം കാണാത്തതു കൊണ്ട് മുഴുവനും അവനറിയില്ല.

ആന്റി സംസാരിച്ചുകൊണ്ടിരുന്നപ്പോൾ എന്റെ മനസ്സിടിയുകയായിരുന്നു. എന്റെ ഏറ്റവുമടുത്ത ചങ്ങാതി വരച്ചു കാട്ടിയ ചിത്രം! വളരെ മോശമായ ഒന്ന്…

മനസ്സിലെ വിഷമം മുഖത്തു കണ്ടുകാണും. ആന്റി നിർത്തി.

അവനെന്നെപ്പറ്റി നല്ലതൊന്നും പറഞ്ഞില്ലേ? ഞാൻ ചിരിക്കാൻ ശ്രമിച്ചുകൊണ്ടു ചോദിച്ചു.

നല്ല തലയുണ്ട്.. മാർക്കുകളും…അതുകൊണ്ട് എഞ്ചിനീയറിംഗ് കോളേജിൽ അഡ്മിഷൻ കിട്ടി. അതു പറഞ്ഞു.

എന്റെ തോളുകളിടിഞ്ഞു. തല താണു. ആന്റിയുടെ മുഖത്തുനോക്കാൻ കഴിഞ്ഞില്ല.

രഘൂ… ആന്റിയുടെ സ്വരം മൃദുവായിരുന്നു. നീയെന്റടുത്തിരിക്ക്. ഞാനാന്റിയിരുന്ന പടിയിലിരുന്നു.

എന്നെ നോക്ക്. ഞാൻ ആന്റിയുടെ നേർക്കു തിരിഞ്ഞു. എന്തോ മൂടൽ പോലെ… കാണാൻ വയ്യ. കിട്ടിയ ഷോക്കിൽ നിന്നും മെല്ലെ ഉണർന്നുവരുന്നേ ഉണ്ടായിരുന്നുള്ളൂ…

നീ കണ്ണു തുടയ്ക്ക്. ആന്റി തൂവാല നീട്ടി. ഞാൻ കണ്ണുകൾ തുടച്ചു. ഇപ്പോൾ ആ മുഖം വ്യക്തമായി. ആന്റിയെന്റെ കൈകൾ കവർന്ന് ആ മടിയിൽ വെച്ചു. തല പെരുക്കുന്നുണ്ടെങ്കിലും ആ തടിച്ച തുടകളുടെ സംഗമത്തിൽ പുറം കൈ അമർന്നപ്പോൾ എവിടെയോ എന്തോ ഉണർന്നു.

ഇതിനു മുന്നേ ഞാൻ നിന്നെ രണ്ടുവട്ടമാണ് കണ്ടത്. ആദ്യത്തെ പ്രാവശ്യം റോഷ്നി കരഞ്ഞതു കണ്ടപ്പോൾ നിന്നെ കൊല്ലാൻ തോന്നി. പിന്നെയാണവൾ കാര്യം പറഞ്ഞത്. അതുകൊണ്ടാണ് ബാലുവിനോടു ചോദിച്ചത്. നിന്റെ ഏറ്റവുമടുത്ത കൂട്ടായതോണ്ട് അവനും നിന്നെ സപ്പോർട്ട് ചെയ്യുമെന്നാണ് ഞാൻ വിചാരിച്ചത്. പക്ഷേ..ആന്റിയുടെ ശബ്ദം നേർത്തു..

പിന്നെന്താണാന്റീ? ഞാൻ ചോദിച്ചു.

ഇരുട്ടു വീണു തുടങ്ങിയിരുന്നു. വാ പോണവഴിക്കു ബാക്കി സംസാരിക്കാം. ആന്റിയെണീറ്റു. ആ കൊഴുത്തു വിടർന്ന ചന്തികളിലേക്ക് നോക്കാതിരിക്കാൻ ശ്രമിച്ചു… ദയനീയമായ പരാജയമായിരുന്നു ഫലം! ഭാഗ്യത്തിന് വെട്ടം

The Author

ഋഷി

Life is not what one lived, but what one remembers and how one remembers it in order to recount it - Marquez

132 Comments

Add a Comment
  1. മാലാഖയെ പ്രണയിച്ചവൻ

    ഋഷി ഈ കഥയും ഒരു രക്ഷയും ഇല്ല സൂപ്പർ ❤ such a feel goodstory ?. രഘുനെയും വസുന്ദര ചേച്ചിയെയും ദേവികയേയും റോഷിനിയെയും ഒത്തിരി ഇഷ്ടായി ❤️.

  2. Superb story bro❤

  3. super bro super

  4. പേരെടുത്തു തിരഞ്ഞു വായിക്കുന്ന ഒരേയൊരു എഴുത്തുകാരൻ !! ശൈലികൊണ്ട് നെഞ്ചിലൊരു ഇരിപ്പിടമിട്ടയാൾ… ഇതുവരെ, പറഞ്ഞില്ലെങ്കിലും ഈയെഴുത്തും ഇഷ്ടം ഋഷി 🙂

    1. ? വായിച്ചിട്ടും വായിച്ചിട്ടും മതി വരാത്ത…

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *