നിറമുള്ള നിഴലുകൾ [ഋഷി] 422

അപ്പുവേട്ടനെ എനിക്കറിയാം. അപ്പൂപ്പന്റെ ശിങ്കിടിയായിരുന്നു. ഇടയ്ക്കിത്തിരി പിരിയിളകി. ഷോക്കടിപ്പിച്ചു. അപ്പൂപ്പൻ മരിച്ചപ്പോൾ മൂത്ത അമ്മാവൻ കഴുവേറി പറഞ്ഞുവിട്ടു. ഇപ്പോൾ സ്വന്തം വീട്ടിലാണ്.

അങ്ങനെ അമ്മാവനും അപ്പുവേട്ടനും എന്റെയൊപ്പം കൂടി. പഴയ ഹിന്ദി പാട്ടുകൾ കേൾക്കുക, ഇച്ചിരെ റം കുടിക്കുക, നടക്കാൻ പോവുക, ബഷീറിന്റെയും, പൊറ്റെക്കാടിന്റെയും തൊട്ട് ഇങ്ങ് ബെന്യാമിൻ വരെയുള്ളവരുടെ പുസ്തകങ്ങൾ വായിക്കുക…ഇതെല്ലാം മതി. പുള്ളി ഹാപ്പിയായിരുന്നു.

അപ്പുവേട്ടൻ വന്നതോടെ സിമ്പിൾ, എന്നാൽ കിടിലൻ ടേസ്റ്റുള്ള ചാപ്പാടും….

എന്നാലും ചേച്ചിയെ കാണാനൊത്തില്ല.
എന്നും ഫോണിൽ സംസാരിക്കും… ചങ്കിലെ നോവുമാത്രം വിങ്ങി…

പണിയും ബിസിനസ്സുമെല്ലാം യാന്ത്രികമായി അങ്ങു ചെയ്തു പോന്നു… ഉണർന്നിരിക്കുന്ന സമയങ്ങളിലെല്ലാം എന്റെ കൊഴുത്ത സുന്ദരിപ്പെണ്ണ് നെഞ്ചിലിരുന്ന് എന്നെ കളിയാക്കി ചിരിച്ചു…. ഉറങ്ങുമ്പോൾ തീർച്ചയായും സ്വപ്നങ്ങളിൽ വന്നെന്നെ വട്ടുപിടിപ്പിച്ചു കാണും!

മൂന്നു ദിവസം ആലപ്പുഴയിൽ കോൺഫറൻസുണ്ട്. അത് കഴിഞ്ഞാൽ രണ്ടു ദിവസം അവധിയെടുക്കാം. നിനക്ക് മൂന്നാം ദിവസം വൈകുന്നേരം വരാമോ. ടൗണിലെ ഹോട്ടലിൽ നിന്നും വല്ല റിസോർട്ടിലേക്കും മാറാം… ചേച്ചീടെ ഫോൺ അമൃതുപോലെ എന്നിൽ പൊഴിഞ്ഞു.

ഒരാഴ്ച കഴിഞ്ഞാണ് കോൺഫറൻസ്. അതിനടുത്ത രണ്ടു രാത്രികളിലേക്ക് ഞാൻ പുന്നമടക്കായലിന്റെ തീരത്തുള്ള ഒരു റിസോർട്ടിൽ കായലിനെ നോക്കുന്ന കോട്ടേജു ബുക്കുചെയ്തു.

ചേച്ചിയെ ആഴ്ച്ചകൾക്കു ശേഷം പിന്നെയും കണ്ടുമുട്ടുന്നു.. സിരകളിൽ ആവേശമിരമ്പി.. എന്റെ കൊഴുത്ത സുന്ദരിയായ ചേച്ചിപ്പെണ്ണ്…തടിച്ചുന്തിയ പിളർന്നൊലിക്കുന്ന പൂറ് ആ കനത്ത ഉരുണ്ട തുടത്തൂണുകളുടെ സംഗമത്തിലൊളിപ്പിച്ച പെണ്ണ് .. നടക്കുമ്പോൾ തുളുമ്പിയൊഴുകുന്ന കമിഴ്ത്തിവെച്ച കുട്ടകങ്ങൾ പോലെയുള്ള ആനക്കുണ്ടികളുടെ ആഴമുള്ള ഇടുക്കിൽ ഒളിഞ്ഞിരിക്കുന്ന, ആരും കവരാത്ത ഓമന മലദ്വാരമുള്ള പെണ്ണ്…തൊടുമ്പോൾ തുറിക്കുന്ന വലിയ മുലക്കണ്ണുകൾ തൊപ്പിയിട്ട, കുലുങ്ങുന്ന മുലക്കുന്നുകളുള്ള പെണ്ണ്…. കൈവിരലുകൾ തരിച്ചു…

നിന്നെ ഞാൻ ഞെരിച്ചു കശക്കി ചാറെടുക്കുമെടീ…ഞാനന്നു രാത്രിയിൽ ചേച്ചിയോടു ഫോണിൽ പറഞ്ഞു. ആഹ്… ചേച്ചി ശ്വാസമെടുക്കുന്നതു കേട്ടു. നിന്റെയാ ആനക്കൊതമൊണ്ടല്ലോടീ… എന്റെ കുണ്ണയങ്ങോട്ടു തൊളഞ്ഞു കേറുമ്പോ നീ പെടയ്ക്കുമെടീ… എന്റെ തമ്പുരാട്ടീ… ആഹ്..നീയെന്റെ ജീവനാടീ ചേച്ചീ…

ഞാൻ നിന്റെയാടാ… മോനൂ… എന്റെ പൊന്നേ…നിനക്ക് ഞാനെന്നേ തന്നതാടാ…ന്നെ നോവിപ്പിക്കല്ലേടാ കുട്ടാ.

നിനക്കു നൊന്താലും ഞാനങ്ങെടുക്കുമെടീ…മുത്തേ…ഞാൻ കിതച്ചു. ചേച്ചീടെ ശ്വാസവുമുയർന്നു…

മൈര് മൂഡായി വന്നപ്പോ ശ്രീനീടെ വിളി…

ചേച്ചീ… പോണം. ശ്രീനി ഓൺലൈൻ..

നിക്കും പോണമെടാ കുട്ടാ. ദേവേട്ടനെ വിളിക്കണം…

ശ്രീനീടെ മാരകമായ കത്തീം കേട്ടുകഴിഞ്ഞപ്പോൾ ഞാൻ പോയി പഴയ പെട്ടി തപ്പി. പായ്ക്കറ്റു കിട്ടി. രണ്ടു വർഷം മുന്നേ ശ്രീനി തായ്ലൻഡിൽ പോയപ്പോ

The Author

ഋഷി

Life is not what one lived, but what one remembers and how one remembers it in order to recount it - Marquez

132 Comments

Add a Comment
  1. മാലാഖയെ പ്രണയിച്ചവൻ

    ഋഷി ഈ കഥയും ഒരു രക്ഷയും ഇല്ല സൂപ്പർ ❤ such a feel goodstory ?. രഘുനെയും വസുന്ദര ചേച്ചിയെയും ദേവികയേയും റോഷിനിയെയും ഒത്തിരി ഇഷ്ടായി ❤️.

  2. Superb story bro❤

  3. super bro super

  4. പേരെടുത്തു തിരഞ്ഞു വായിക്കുന്ന ഒരേയൊരു എഴുത്തുകാരൻ !! ശൈലികൊണ്ട് നെഞ്ചിലൊരു ഇരിപ്പിടമിട്ടയാൾ… ഇതുവരെ, പറഞ്ഞില്ലെങ്കിലും ഈയെഴുത്തും ഇഷ്ടം ഋഷി 🙂

    1. ? വായിച്ചിട്ടും വായിച്ചിട്ടും മതി വരാത്ത…

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *