നിശ 2 [Maradona] 387

ഞങ്ങൾ വീട്ടിൽ എത്തി. താക്കോൽ അച്ഛൻ പറഞ്ഞയിടത്ത് നിന്നും എടുത്ത് വാതിൽ തുറന്ന് അകത്ത് കയറി. അവളെ കൊണ്ടുവരുന്നെന്ന് പറഞ്ഞത് കൊണ്ടാകും എല്ലാം ഭംഗിയായി അടുക്കി വച്ചിട്ടുണ്ടാരുന്നു. എനിക്ക് അതൊക്കെ കണ്ടപ്പോ സങ്കടം ആണ് വന്നത്. മാധവേട്ടൻ അകത്തു നിന്ന് ഒരു ഫയൽ എടുത്തുകൊണ്ടു വന്നു. കൂടെ ഒരു കവറും. കവറിൽ കുറച്ചു പൈസ ആയിരുന്നു. ഫൈയലിൽ കുറേ മുദ്ര പത്രങ്ങളും കടലാസുകളും.

ഞങ്ങൾ തിരികെ ഹോസ്പിറ്റലിൽ എത്തിയപ്പോ അവിടെ അവളുടെ അമ്മയുടെ കാറ്‌ കിടപ്പുണ്ടാരുന്നു. പ്രശ്നം ആകുമെന്ന് ഞാൻ ഒന്ന് പേടിച്ചെങ്കിലും വേണുമാഷിന്റെ കൂടെ വരുന്ന അനീഷിനെ കണ്ടപ്പോ ആശ്വാസം ആയി. വേണു മാഷ് എങ്ങനെ എത്തി എന്ന് ആലോചിച്ചു ഞങ്ങൾ അവരുടെ അടുത്തെത്തി. അവൻ വിളിച്ചതാകും.

“ടാ പുള്ളി മരിച്ചു” അനീഷ്‌ അത് പറഞ്ഞപ്പോൾ എനിക്ക് വലിയ ഷോക്ക് ആയി. എന്താ ചെയ്യണ്ടത് എന്നറിയാത്ത അവസ്ഥ. കണ്ണ് നിറഞ്ഞത് എന്തിനാണ് എന്ന് ഞാൻ തന്നെ ഓർത്തു പോയി. ചിലപ്പോ അശ്വതിയുടെ അവസ്ഥ ഓർത്താകും.

“അവളുടെ അമ്മ ഒക്കെ വന്നിട്ടുണ്ട്… ഇന്ന് തന്നെ അടക്കം നടത്താൻ ആണ് തീരുമാനം” അകത്തേക്ക് നടക്കുന്നതിനിടയിൽ അവൻ പറഞ്ഞു. Icu വിനു വെളിയിൽ അവൾ ഇരുന്നു കരയുന്നു. എന്നെ കണ്ടപ്പോ വീണ്ടും ഏങ്ങലടിച്ചു കരയാൻ തുടങ്ങി. എങ്ങനെ ആശ്വസിപ്പിക്കണം എന്നെനിക് അറിയില്ല. ചില നാട്ടുകാരും അവളുടെ അമ്മയും അവിടെ നിൽപ്പുണ്ട്. മാധവേട്ടൻ ആശുപത്രി ബില്ല് ഒക്കെ കൊടുത്ത് ആംബുലൻസിൽ ബോഡിവീട്ടിൽ എത്തിക്കുന്നതിന് വേണ്ടത് ഒക്കെ ചെയ്തു. വേണു മാഷ് എന്നേം അവനേം വിളിച്ചുകൊണ്ടു അവരുടെ കാറിൽ വീട്ടിലേക്ക് പോയി. ഞാൻ വീട്ടിൽ ചെന്ന് കാര്യം പറഞ്ഞിട്ട് അനീഷിന്റെ അടുത്തേക്ക് വീണ്ടും പോയി. നാട്ടിൽ ഒക്കെ അപ്പോളേക്ക്‌ എല്ലാരും അറിഞ്ഞുകഴിഞ്ഞിരുന്നു. അവളുടെ വീട്ടിൽ ചെന്നപ്പോ നീല കളർ പന്തൽ കെട്ടി എല്ലാം തയ്യാറായിരുന്നു. ഞങ്ങൾ ചെന്ന് കഴിഞ്ഞപ്പോളാണ് ആംബുലൻസ് വന്നത്. അതിന് പിന്നിൽ അവളുടെ അമ്മ കാറിൽ വന്നു. ആംബുലൻസ് തുറന്ന് ബോഡി എടുത്തപ്പോ മാധവേട്ടൻ കരഞ്ഞു തളർന്ന അവളെ താങ്ങി ഇറക്കി. ഏതൊക്കെയോ സ്ത്രീകൾ പിന്നെ അവളെ കൊണ്ടുപോയി. മൂകമായ ചുറ്റുപാട് ആണെങ്കിലും ആരും കരഞ്ഞു കണ്ടില്ല. ആകെ കരഞ്ഞ അശ്വതി ആണങ്കിൽ ഇപ്പൊ അതിന് കൂടെ കഴിയാതെ തളർന്നു വീണിരിക്കുന്നു. അടക്കം കഴിയുന്നത് വരെ ഞങ്ങൾ അവിടെ നിന്നു. വീട്ടിൽ നിന്ന് അച്ഛനും അമ്മയും ഒക്കെ വന്നതിനാൽ അവർ എന്നെ വിളിച്ചു കൊണ്ട് വീട്ടിൽ കൊണ്ടുപോയി. അവളുടെ അവസ്ഥ ഓർത്ത് മാത്രം ആയിരുന്നു എനിക്ക് സങ്കടം. രാത്രി നേരത്തെ മുറിയിൽ കയറി കിടന്നു. ഉറക്കം വന്നില്ല. എപ്പോളോ വെളുപ്പിനെ മാത്രം ആണ് ഉറങ്ങിയത്. രാവിലെ അമ്മ തട്ടി ഉണർത്തിയപ്പോളാണ് ഞാൻ കണ്ണ് തുറന്നത്. അമ്മയുടെ പിന്നിൽ അനീഷും നിൽക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു. അമ്മ മുറിയിൽ നിന്ന് ഇറങ്ങിയപ്പോ അവൻ എന്റെ അടുത്ത് വന്നിരുന്നു.

“ടാ” അവന്റെ ശബ്ദം ഇടറിയിരുന്നു.

ഞാൻ ചാടി എന്നിട്ട് നേരെ ഇരുന്നു.

“കാര്യം പറയടാ” ഞാൻ ചോദിച്ചു.

“ടാ അവളെ കൊണ്ടുപോയി. ഇന്നലെ നീ പൊന്ന് കഴിഞ്ഞ് ഭയങ്കര സീൻ ആരുന്നു. അവൾ പോകുന്നില്ല, ആ വീട്ടിൽ നിന്നോളം എന്നൊക്കെ പറഞ്ഞു ഭയങ്കര ബഹളം ആരുന്നു. അവളുടെ അമ്മയും ആദ്യമൊക്കെ സപ്പോർട്ട് പറഞ്ഞതാ.