നിഷിദ്ധ പരമ്പര 1 [കുഞ്ചക്കൻ] 739

 നിനക്ക് നിന്റെ മുറിയിൽ വെച്ച് തീർക്കാൻ കഴിയാത്തത് ആ പാവം മിണ്ടാപ്രാണിയുടെ ദേഹത്ത് തീർത്തു ലെ..? അമ്മ ഒരു ഭദ്രകാളിയെ പോലെ നിന്ന് എന്നെ പറയാൻ സമ്മതിക്കാതെ അമ്മ കേറി പറഞ്ഞു. 

 ഇപ്പോഴാണ് എനിക്ക് കാര്യങ്ങളുടെ കിടപ്പ് മനസിലായത്.

 ഞാൻ റൂമിൽ നിന്ന് വാണമടിക്കാൻ കഴിയാത്തത് കൊണ്ട് ആടിന്റെ കൂട്ടിൽ കേറി ആടിനെ പണ്ണി എന്നാണ് അമ്മ കരുതിയിരിക്കുന്നത്. എനിക്ക് ഇപ്പൊ ദേഷ്യം വരേണ്ടതായിരുന്നു. പക്ഷെ അമ്മ എന്നെ എത്രമാത്രം തരം താഴ്ത്തിയാണ് കാണുന്നത് എന്ന് ഓർത്തപ്പോൾ എനിക്ക് സങ്കടം സഹിക്കാൻ കഴിയാതെ എന്റെ കണ്ണ് നിറഞ്ഞൊഴുകി. ഒന്നും പറയാനും കഴിഞ്ഞില്ല. ഞാൻ തല താഴ്ത്തിയതുമില്ല അമ്മയെ തന്നെ നോക്കി നിന്നു. കണ്ണിൽ നിന്നും കണ്ണു നീർ ധാര ധാരയായി ഒഴുകികൊണ്ടിരുന്നു…

 അയ്യേ… നീ ഇത്രേ ഒള്ളു. ഞാൻ വെറുതെ പറഞ്ഞതല്ലേ. എന്നും പറഞ്ഞ് അമ്മ എന്നെ കെട്ടി പിടിച്ചു. 

 പക്ഷെ അതൊന്നും എന്റെ സങ്കടം മാറ്റാൻ മാത്രം പോന്ന വാക്കുകളായിരുന്നില്ല.  ഞാൻ അങ്ങനെ തന്നെ ഒരു ശില കണക്കിന് നിന്ന് ശബ്ദമില്ലാതെ കരഞ്ഞു. 

 ആട് കരയുന്ന ശബ്ദം കേട്ടപ്പോഴാണ് ഞാൻ ആടിനെ മാറ്റി കെട്ടിയിട്ടില്ല എന്നെനിക്ക് ഓർമ വന്നത്. ഞാൻ അതിനെ മാറ്റി കെട്ടാൻ വേണ്ടി വന്നതായിരുന്നു. അപ്പോയേക്കും നീ കേറി അതിനെ മാറ്റി കെട്ടി. അമ്മ എന്റെ മുടി കോതി ഒതുക്കി കൊണ്ട് പറഞ്ഞു. 

 അപ്പൊ എന്തിനാ എന്നോട് അങ്ങനെ ചോദിച്ചത്…? ഞാൻ കാരച്ചിലിനിടയിൽ ചോദിച്ചു. 

 അത് ഞാൻ ആടിനെ കെട്ടിയിടാ ത്തതിന് നീ എന്നെ വഴക്ക് പറയാതിരിക്കാൻ വേണ്ടി അപ്പൊ വെറുതെ പറഞ്ഞതായിരുന്നു. 

 പിന്നെ നിന്നെ ഒന്നു വഴക്ക് പറയണം എന്ന് ഞാൻ കുറച്ച് നാളായി വിചാരിച്ചതായിരുന്നു. സാഹചര്യം കിട്ടിയപ്പോ ഞാൻ അങ്ങനെ അങ്ങു പറഞ്ഞു പോയതാ ടാ.. നിനക്കത് ഇത്ര സങ്കടം ആവുമെന്ന് ഞാൻ ഓർത്തില്ല.