ഒലി 2 [രാഭണൻ] 337

‘ ഠപ്പേ…’

ദേണ്ടെ ചെറുക്കാ ആരോടോ ഒള്ള ദേഷ്യം എന്റെ മേലെ തീർക്കാൻ വരരുത് കേട്ടാ .

അവനവിടെ കെടന്ന് മോങ്ങാൻ തൊടങ്ങി .

ശാന്തേച്ചിക്കാണേ കണ്ടിട്ട് സഹിക്കണില്ല .

ചെക്കന് കാര്യായിട്ടെന്തോ വ്യസനവുണ്ട്

ശരി .. ശരി.. നീ എന്താന്ന് വച്ചാ കാണിക്ക് . അവർ ഒന്നൂടെ അവന് കിടന്ന് കൊടുത്തു. ഇത്തവണ അവൻ അവരെ വല്ലാണ്ട് സ്നേഹിച്ചു മുഖത്ത് തുരു തുരാന്ന് ഉമ്മ കൊടുത്തു അവരുടെ കപ്പളങ്ങാ മുല കൈ കൊണ്ട് മൃദുവായി ഞരടി . അവരുടെ വയറിലൂടെ വിരോലോടിച്ച് കറുത്ത പൂറിതളുകൾ വകഞ്ഞ് മാറ്റി അതിനുള്ളിലെ മാംസപേശികളിൽ അവൻ രോമാഞ്ചം സൃഷ്ടിച്ചു. ഇടയ്ക്കവൻ നെയ്യപ്പം പോലത്തെ മുലക്കണ്ണ് കടിച്ച് ഉറിഞ്ചും . അവരുടെ പൂറിൽ കുണ്ണ കേറ്റി പയ്യെ ..പയ്യെ .. വളരെ സാവദാനത്തിൽ അടിച്ചു. ഇടയ്ക്ക് പതുപതുത്ത അവരുടെ കഴുത്തിൽ അവൻ ചുംബിച്ചുകൊണ്ടിരുന്നു.

ശാന്തേച്ചിക്ക് ഇതൊന്നും സഹിക്കവയ്യാണ്ടായി . വല്ലാത്തൊരനുഭൂതി , ഇതുവരെയില്ലാത്ത വികാരം .

കാമവല്ല , പ്രേമവാണോ ?

അവന്റെ ബീജാണുക്കൾ പൂറിൽ ആഴ്ന്നിറങ്ങിയപ്പോൾ , ശാന്തേച്ചി അവനെ കെട്ടിപ്പിടിച്ച് കവിളത്ത് നല്ലൊരു കടി വച്ച് കൊടുത്തു.

മുടീം മാടിക്കെട്ടി വസ്ത്രോമിട്ട് അവർ പറഞ്ഞു – നല്ല ചക്കപ്പുഴുക്കൊണ്ട് കഴിച്ചിട്ട് പോടാ .

കുട്ടികൃഷ്ണൻ ഇപ്പോ കൂട്ടാരൊത്ത് കളിക്കാൻ പോകാറില്ല. കളിക്കാൻ പോണെന്ന വ്യാജേന അവൻ നേരെ ശാന്തേച്ചീടെ വീട്ടിലേക്ക് വരും. കപ്പ നടാനും കരിയിലവളമിടാനുവൊക്കെ അവനവരെ സഹായിക്കും. കിണറ്റീന്ന് വെള്ളോം വലിച്ച് ഇടവിളയായി നട്ട പച്ചക്കറികൾ അവൻ നനച്ച് കൊടുക്കും. പകരമായി വിയർത്തൊലിച്ച് നിക്കുന്ന ശാന്തേച്ചീടെ മൊല അവന് കിട്ടും . അത് കയ്യിലിട്ട് ഉടയ്ക്കുമ്പോ തെളിഞ്ഞ് വരണ പച്ച ഞരമ്പുകൾ അവൻ അൽഭുതത്തോടെ നോക്കി നിക്കും. ദെവസവും അവരുടെ മൊലകൾ അവന്റെ കയ്യീ കെടന്ന് വീർത്ത് വീർത്ത് വന്നു. അവൻ മുലക്കണ്ണ് ഉറിഞ്ചി വലിക്കുമ്പോൾ ശാന്തേച്ചി അവനെ കെട്ടിപ്പിടിച്ച് അവന്റെ മുടിയിഴകളിലൂടെ വിരലോടിക്കും.