ഒളിച്ചുകളി [Achillies] 5567

‘അമ്മ ഒന്നു ഞരങ്ങിയത് പോലെ തോന്നിയ മൃദുല കണ്ണു വെട്ടാതെ അവരെ നോക്കി, അടുക്കളയിലെ സിറോ ബൾബ് വെട്ടത്തിൽ ഇരുനിറമുള്ള അഭിയുടെ ഉരുക്ക് ശരീരം വെള്ള നയ്റ്റി മുറുക്കി വെച്ച അമ്മയുടെ കൊഴുപ്പിനെ ഞെരിക്കുന്നത് മൃദുല കണ്ടു നിന്നു.

അമ്മയുടെ പിടച്ചിൽ നേർത്ത വെട്ടലുകളും തേങ്ങലുകളുമായി മാറുന്നത് അവൾ കണ്ടു.

അഭി ശ്രീവിദ്യയുടെ കൊഴുപ്പടിഞ്ഞ കഴുത്തും തോളും നെഞ്ചും നക്കി കടിച്ചു ചുവപ്പിച്ചു പിടച്ചിൽ നേർത്ത നേരം തടിച്ച ചുണ്ടുകളെ നക്കി ചുംബിച്ചു.

പ്രതിഷേധത്തിന്റെ നേർത്ത സ്വരം വന്നെങ്കിലും അതിന് ഒന്നിനുമുള്ള ശക്തി ഉണ്ടായില്ല.

അഭി അവളുടെ കൊരുത്തുപിടിച്ച കൈകൾ വിട്ടു നടുവിലൂടെ വാരി ചുറ്റി കെട്ടിപ്പിടിച്ചു അവളെ തന്നോട് ചേർക്കുമ്പോൾ ശ്രീവിദ്യയുടെ വായിൽ അവന്റെ നാവ് അവളുടെ തേനൂറ്റി കുടിക്കുകയായിരുന്നു.

അതിന്റെ സ്വരം മൃദുലയുടെ ചെവിയിലും എത്തുമ്പോൾ ആദ്യമായി അവളുടെ ഉള്ളിൽ ഭയം മാറി തരിപ്പെത്തി.

അമ്മയെ വാരിപുണർന്നു ചുംബിച്ചുലയ്ക്കുന്ന ഏട്ടനെ അവൾ നോക്കി നിന്നു, ഏട്ടന്റെ കരുത്തൻ കയ്യിൽ മാലപോലെ തളർന്നു കിടക്കുന്ന അമ്മയെയും അവൾ കണ്ണിമ വെട്ടാതെ നോക്കിക്കണ്ടു, അമ്മയുടെ മുഖം മുഴുവൻ വലിച്ചു മുത്തുമ്പോഴും പാതിയടഞ്ഞ കണ്ണുകളുമായി വാടിയ പൂപോലെ കിടന്ന ‘അമ്മ ആലസ്യത്തിൽ കിടക്കുന്നത് അവൾ തിരിച്ചറിഞ്ഞു.

തളർന്നു കുഴഞ്ഞ അമ്മയെ വളരെ പതിയെ അഭി അടുക്കളയിലെ നിലത്തു കിടത്തി, കുളിർത്ത പോലെ വിറച്ച ശ്രീവിദ്യയെ അവൻ തഴുകി ഓമനിച്ചു.

അപ്പോഴാണ് നെടുകെ കീറിയ നയ്റ്റി മൃദുല കാണുന്നത്.

The Author

Achillies

നിള പോലെയാണിന്നു ഞാൻ ഒഴുകാനാവുന്നില്ല ആരോ എന്നെ കോരിയെടുക്കുന്നു... നിശ പോലെയാണിന്നു ഞാൻ ഉറങ്ങാനാവുന്നില്ല ഒരു നിലാവ് എന്റെ മിഴികളിൽ അണയാതെ നിൽക്കുന്നു.. ഹേ ബാംസുരി നിന്റെ ഇടറിയ ജപശ്രുതി ഇനിയുമെന്റെ കാതുകളിൽ പകരരുത്, വസന്തമിങ്ങനെയാണെങ്കിൽ പൂക്കളോട്പോലും ഞാൻ കലഹിച്ചു പോവും." ~ലൂയിസ് പീറ്റർ...

133 Comments

Add a Comment
  1. ആരാധകൻ

    കിടിലൻ 👌

  2. അടിപൊളി.നല്ലൊരു പരിസമാപ്തി ആയിരുന്നു

  3. റിപ്ലേ പ്ലസ് താങ്ക്സ്

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *