ഒളിച്ചുകളി [Achillies] 5567

“വിദ്യക്കുട്ടി….എന്റെ പൊന്നെന്തിനാ കരയുന്നെ….ഇത് തെറ്റല്ല, എന്റെ മോള് അല്ലല്ലോ തെറ്റു ചെയ്തേ….ഞാനല്ലേ, കരയല്ലേ…..ഇതിന്റെ ശിക്ഷ എന്താണേലും ഞാൻ എടുത്തോളം, ആരോട് ഉത്തരം പറയണെങ്കിലും ഞാൻ പറഞ്ഞോളാം, പക്ഷെ എന്റെ പൊന്നിന് ഇപ്പൊ ഇത് വേണം,…അതുകൊണ്ടു വിഷമിക്കണ്ട, ആരെതിരെ നിന്നാലും, എന്റെ പെണ്ണിനെ ഞാൻ ഒറ്റയ്ക്കാക്കൂല…”

അത്രയും പറഞ്ഞു നെറ്റിയിൽ മുത്തി അമ്മയുടെ മുഖത്തു നോക്കി ഉറ്റുനോക്കുന്ന ഏട്ടനെ അവൾ നോക്കി നിന്നു. അവൾക്ക് ആദ്യമായി അമ്മയോട് അസൂയ തോന്നി,

അമ്മയുടെ മുഖത്തെ കൈ മാറ്റി കണ്ണുകൾ തുടച്ച ഏട്ടൻ അമ്മയെ കടിച്ചു ചുംബിക്കുന്നതും അമ്മയുടെ കൈകൾ ഏട്ടനെ ചുറ്റിവരിയുന്നതും അവൾ നോക്കി നിൽക്കെ സംഭവിച്ചു.

ഏട്ടന്റെ മുണ്ടഴിഞ്ഞു പോവുന്നത് കണ്ട മൃദുല പിന്നെ കാണുന്നത് അമ്മയുടെ കാലുകൾ വിടർന്നു പാദങ്ങൾ തറയിൽ കുത്തുന്നതാണ്, തുടകൾ രണ്ടും വിടർന്നു നയ്റ്റി അരയിൽ ചുരുണ്ടു കൂടി കിടക്കുന്നു, ചെറു രോമങ്ങൾ നിറഞ്ഞ കാലുകൾ അരക്കെട്ട് വരെ വെളിച്ചം കണ്ടു, ഏട്ടന്റെ ചന്തി അമ്മയുടെ കവയ്ക്കിടയിൽ ഉത്തരം നോക്കി വെളിച്ചത്തിൽ തിളങ്ങുന്നു. അരയും അരയും ചേർന്നിരിക്കുന്നു, ഏട്ടന്റെ കൈക്കുമ്പിളിൽ അമ്മയുടെ മുഖം കോരിപ്പിടിച്ചിരിക്കുന്നത് മൃദുല മിടിപ്പോടെ നോക്കി നിന്നു, ഇനി സംഭവിക്കാൻ പോകുന്നത് എന്താണെന്ന് അവൾക്കറിയാം,

അമ്മയും അത് മനസിലാക്കിയ പോലെ കണ്ണു പൂട്ടി ഒരുങ്ങുന്നത് അവൾ കണ്ടു.

അടുക്കള തിണ്ണയിൽ നെടുകെ കീറിയ നയ്റ്റി അര വരെ ചുരുണ്ടു, ദേഹത്തു നഗ്നനായ ഏട്ടനെ താങ്ങി കവയിൽ ഏട്ടന്റെ അര ചേർത്തു അടുത്ത നിമിഷത്തിനായി കാത്തു കിടക്കുന്ന അമ്മ.

The Author

Achillies

നിള പോലെയാണിന്നു ഞാൻ ഒഴുകാനാവുന്നില്ല ആരോ എന്നെ കോരിയെടുക്കുന്നു... നിശ പോലെയാണിന്നു ഞാൻ ഉറങ്ങാനാവുന്നില്ല ഒരു നിലാവ് എന്റെ മിഴികളിൽ അണയാതെ നിൽക്കുന്നു.. ഹേ ബാംസുരി നിന്റെ ഇടറിയ ജപശ്രുതി ഇനിയുമെന്റെ കാതുകളിൽ പകരരുത്, വസന്തമിങ്ങനെയാണെങ്കിൽ പൂക്കളോട്പോലും ഞാൻ കലഹിച്ചു പോവും." ~ലൂയിസ് പീറ്റർ...

133 Comments

Add a Comment
  1. ആരാധകൻ

    കിടിലൻ 👌

  2. അടിപൊളി.നല്ലൊരു പരിസമാപ്തി ആയിരുന്നു

  3. റിപ്ലേ പ്ലസ് താങ്ക്സ്

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *