ഒളിച്ചുകളി [Achillies] 5567

തൊട്ടടുത്തു ‘അമ്മ തിരിയുന്നതും കമിഴ്ന്നു കിടക്കുന്നതും ഇടയ്ക്ക് തല ഉയർത്തി തന്നെ നോക്കുന്നതും, വെരുകിനെ പോലെ വീണ്ടും കിടക്കുന്നതും, ഉരുളുന്നതുമെല്ലാം കണ്ട മൃദുലയ്ക്ക് ചിരിയാണ് വന്നത്,

“ഈ അമ്മയ്ക്ക് പോണോങ്കിൽ അങ്ങു പൊയ്ക്കൂടെ, ചുമ്മ കിടന്നു ഞെളി പിളി കൊള്ളുവ..”

അവൾ ചിരി കടിച്ചടക്കി ശ്വാസം നേരെ വലിച്ചു വിട്ടു ഉറങ്ങുന്ന പോലെ കിടന്നു ഓർത്തു.

പത്തു മിനിറ്റു കൂടി കഴിഞ്ഞതും ‘അമ്മ ഉറക്കം കിട്ടാതെ പൊങ്ങി അവളെ നോക്കുന്നതും, പിന്നെ പതിയെ നൂണ്ടു കട്ടിലിൽ നിന്നിറങ്ങുന്നതും, തന്നെ നോക്കിയും വാതിലിലേക്ക് നോക്കിയും വീണ്ടും ആലോചിക്കുന്നത് അവൾ മാളിപ്പിടിച്ച കണ്ണിലൂടെ നോക്കിക്കണ്ടു.

പിന്നെ തന്നെ ഒന്നുകൂടെ പുതപ്പിച്ച ശേഷം വാതിൽ തുറന്നു നടുമുറിയിലേക്ക് ഏട്ടനെ തേടി പോകുന്നതും തന്റെ വാതിൽ ചാരുന്നതും അവളറിഞ്ഞു.

അനങ്ങാതെ അഞ്ചു മിനിറ്റു കൂടി കിടന്ന മൃദുല പതിയെ എഴുന്നേറ്റു വാതിൽപാളിയിലൂടെ ഒളിഞ്ഞു നോക്കി.

അവിടെ കട്ടിലിൽ കിടക്കുന്ന ഏട്ടനെ നോക്കി നഖം കടിച്ചു ശങ്കിച്ചു നിൽക്കുന്ന തന്റെ അമ്മയെ കണ്ടു.

“ഈ ‘അമ്മ എന്താ ചെയ്യുന്നേ…ചെന്നു എഴുന്നേല്പിക്കാതെ ഏട്ടനേം നോക്കി സ്വപ്നം കാണുവാണോ….”

മൃദുല അക്ഷമയായി.

അഭിയെ ഉണർത്തണോ വേണ്ടയോ എന്ന ചിന്ത ഉള്ളിൽ വടം വലി വലിക്കുന്ന നേരം ശ്രീവിദ്യ വിയർത്തു കുളിച്ചു.

അവസാനം നാണം മൂലം തിരികെ പോവാനായി തിരിയുന്നത് കണ്ട മൃദുല തലക്കടിച്ചുകൊണ്ടു പതിയെ വലിഞ്ഞു.

തിരിഞ്ഞ അമ്മയുടെ കയ്യിൽ ഏട്ടന്റെ കൈ പിടിക്കുന്നതും അമ്മയെ വലിച്ചു ഏട്ടന്റെ മേലേക്ക് ഇടുന്നതും കണ്ട മൃദുലയ്ക്ക് ആശ്വാസമായി.

The Author

Achillies

നിള പോലെയാണിന്നു ഞാൻ ഒഴുകാനാവുന്നില്ല ആരോ എന്നെ കോരിയെടുക്കുന്നു... നിശ പോലെയാണിന്നു ഞാൻ ഉറങ്ങാനാവുന്നില്ല ഒരു നിലാവ് എന്റെ മിഴികളിൽ അണയാതെ നിൽക്കുന്നു.. ഹേ ബാംസുരി നിന്റെ ഇടറിയ ജപശ്രുതി ഇനിയുമെന്റെ കാതുകളിൽ പകരരുത്, വസന്തമിങ്ങനെയാണെങ്കിൽ പൂക്കളോട്പോലും ഞാൻ കലഹിച്ചു പോവും." ~ലൂയിസ് പീറ്റർ...

133 Comments

Add a Comment
  1. ആരാധകൻ

    കിടിലൻ 👌

  2. അടിപൊളി.നല്ലൊരു പരിസമാപ്തി ആയിരുന്നു

  3. റിപ്ലേ പ്ലസ് താങ്ക്സ്

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *