പണ്ട് പണ്ട്, ബോംബെയിൽ ചില ആളുകൾ…[ഹരൻ] 132

അവളുടെ പൂർവ്വ രതിലീലകളെപ്പറ്റി ഞാൻ ഒരിക്കലും ചോദിച്ചിരുന്നില്ല. എന്റെ നാവ് ചെന്നെത്താത്ത ഒരു സ്ഥലവും അവളുടെ ശരീരത്തിൽ ഉണ്ടായിരുന്നില്ല, തിരിച്ചും. ആ വെളുത്ത ശരീരത്തിലെ അല്പം ഇരുണ്ട നിറമുള്ള പൂറിനെ ഞാൻ ഞാൻ എത്ര വട്ടം ചുംബിച്ചു കാണും എന്നെനിക്കോര്മയില്ല. ആ നീരൊഴുക്കിലെ തീർത്ഥം കുടിച്ചുകൊണ്ട് ഞാൻ ഞാനന്ന് മോക്ഷം നേടി. മദ്യത്തിന്റെ ലഹരിയോ ഹൃദയത്തിലെ പ്രണയമോ, അവൾക്കു പലവട്ടം രതിമൂർച്ഛ വന്നെങ്കിലും എനിക്ക് പാല് പോയില്ല. അവസാനം അവൾ വായിലെടുത്ത് തന്നു, എന്നെ മുഴുവനായി ആവാഹിച്ചു, ഒരായുസ്സിലെ സ്ഖലനം എനിക്കന്നുണ്ടായി.

അനിർവചനീയമായൊരു സുഭഗത അവർക്കുണ്ടായിരുന്നു.  അന്ന് രാത്രി മറ്റൊരിക്കലുമനുഭവിക്കാത്ത തരത്തിലുള്ള ഒരനുഭൂതിയിലെയ്ക്ക് എന്നെ തള്ളിവിടാന്‍ അവള്‍ക്ക് കഴിഞ്ഞു. പിറ്റേന്ന് അവളെ ഉദ്ദേശിച്ചതിലും നാലിരട്ടി പ്രതിഫലം കൊടുത്ത് പറഞ്ഞ് വിട്ടപ്പോള്‍, എന്‍റെ കണ്ണുകളില്‍ ഉണ്ടായിരുന്നതിനെക്കാളും വിരഹം അവളുടെ കണ്ണുകളില്‍ ഉണ്ടായിരുന്നു. പിന്നീട് ഒരുപാട് തവണ അവള്‍ എന്‍റെ കൂടെ മുംബയില്‍ പല സ്ഥലത്തും വന്നിട്ടുണ്ട്, പലപ്പോഴും സിനിമയ്ക്കും, വെറുതെ ബീച്ചില്‍ കറങ്ങാനും മാത്രമായിരുന്നുവെങ്കിലും മറ്റൊരു പെണ്‍കുട്ടിയിലും കാണാത്ത ഒരു നന്മ ഞാനവളില്‍ കണ്ടിരുന്നു. അവളിലേയ്ക്ക് മാത്രമായി മനസ്സ് ചായാതിരിക്കാന്‍, ഭാവിയില്‍ അവളെ വേദനിപ്പിക്കാതിരിക്കാന്‍ വീണ്ടും ഞാന്‍ വിശാലിന്‍റെ ഒപ്പം പല പല ഡാന്‍സ് ബാറുകളും, ലേഡീസ് ബാറുകളും സന്ദര്‍ശിച്ചു.

അനിവാര്യമായ പല മാറ്റങ്ങളും ജീവിതത്തിലുണ്ടായപ്പോള്‍ വിശാലും ഞാനുമെല്ലാം കാലത്തിന്‍റെ കൈ പിടിച്ച് പുതിയ മേച്ചില്‍ പുറങ്ങള്‍ തേടിയിറങ്ങി. മുംബയിലെ ബിസിനസ്സെല്ലാം അനിയനെ ഏല്‍പ്പിച്ചു വിശാല്‍ ദുബായിലേക്ക് ചേക്കേറുകയും കാലാന്തരത്തില്‍ അവിടെ വച്ചു പരിചയപ്പെട്ട ഒരു മലയാളിപ്പെണ്‍കുട്ടിയെ കല്യാണം കഴിക്കുകയും ചെയ്തു. ഏകപത്നീവൃതവുമായി സന്തോഷകരമായ കുടുംബജീവിതം നയിക്കുന്ന അവനും ഇന്നും ചഞ്ചല ചിത്തനായ ഞാനും പഴയ ഓര്‍മ്മകള്‍ ഇടയ്ക്കിടെ പൊടി തട്ടിയെടുക്കാറുണ്ട്‌ വല്ലപ്പോഴും കാണുമ്പോള്‍, അപ്പോഴെല്ലാം ഞങ്ങളെ പലപ്പോഴായി സ്നേഹം കൊണ്ട്‌ വീര്‍പ്പുമുട്ടിച്ച, ഇനി ഒരിക്കലും കാണാന്‍ സാധ്യതയില്ലാത്ത പലരുടെയും ഓര്‍മ്മയില്‍ ഞങ്ങൾ നിശബ്ദരാകാറുമുണ്ട്.

അതെ, എനിക്ക് മുംബൈ ഒരസാധ്യ നഗരമാണ്. ഒരിക്കലും മടുപ്പിക്കാത്ത, ഒരിക്കലും പുതുമ നശിക്കാത്ത ഒരസാധ്യ നഗരം. ഓർമ്മകൾ മരിക്കുന്നില്ല, മരിക്കുന്നത് നമ്മളിലെ മനുഷ്യൻ മാത്രം.