പഴയതും പുതിയതും [Master] 604

“ഒക്കുമ്പം ഒക്കെ നമക്ക് ഊക്കണം” എഴുന്നേറ്റ് എന്റെ തോളുകളില്‍ കൈവച്ച് എനിക്കൊരുമ്മ തന്ന ശേഷം അവള്‍ പറഞ്ഞു. അവളെ ചുംബിച്ച ശേഷം ഞാന്‍ വീട്ടിലേക്ക് പോയി.

അതിനുശേഷം മിക്ക ദിവസവും അവളെ ഞാന്‍ പണിയാറുണ്ട്. പക്ഷെ കുറെ ആകുമ്പോള്‍ ഏതും മടുക്കുമല്ലോ. ആ ഒരു മടുപ്പ് ഇപ്പൊ അവളുടെ കാര്യത്തിലും ഉണ്ടായിട്ടുണ്ട്. കൊഴുത്ത ഒരു ന്യൂ ജനറേഷന്‍ ചരക്കിനെ പണിയണം എന്നാണ് എന്റെ ഇപ്പോഴത്തെ മോഹം. ഈ മോഹം ഉണ്ടാകുന്നത് ഒരിക്കല്‍ മകളുടെ കോളജില്‍ ഒന്ന് പോകേണ്ടി വന്നതുമുതല്‍ ആണ്. ജീന്‍സും ടോപ്പും ധരിച്ച് വിരിഞ്ഞുരുണ്ട ചന്തികളും നെഞ്ചില്‍ ഒതുങ്ങാത്ത മുലകളും തള്ളി ഓരോ അവരാധിച്ചികള്‍ ആമ്പിള്ളാരുമായി മുട്ടിയുരുമ്മി സൊള്ളി സുഖിക്കുന്നത് കണ്ടപ്പോള്‍ എനിക്ക് കടുത്ത അസൂയയുണ്ടായി. പച്ചക്കരിമ്പുകള്‍ പോലെയുള്ള പെണ്ണുങ്ങള്‍. എല്ലാം പണമുള്ള വീടുകളിലെ ഉരുപ്പടികള്‍ ആണ്. തന്തയും തള്ളയും പണമുണ്ടാക്കി മക്കള്‍ ആവശ്യപ്പെടുന്ന സകലതും സാധിച്ചു കൊടുക്കും. അവര്‍ തിന്നുകൊഴുത്ത് നാട്ടുകാരെ സ്വന്തം മുഴുപ്പും തുടുപ്പും കാണിച്ച് കൊതിപ്പിക്കും; ഇഷ്ടമുള്ള പുരുഷനെ പിടിച്ച് കടിയും തീര്‍ക്കും. ഒരെണ്ണത്തിനു പോലും ചാരിത്ര്യത്തിലോ പാതിവ്രത്യത്തിലോ വിശ്വാസമില്ല എന്ന് എന്റെ മോള് തന്നെ ഒരിക്കല്‍ അബദ്ധവശാല്‍ പറഞ്ഞിട്ടുണ്ട്. ബോയ്‌ഫ്രണ്ട്സ് ഇല്ലാത്ത ഒരു പെണ്ണ് പോലും കോളജില്‍ ഇല്ലത്രെ. പക്ഷെ ലെന പറയുന്നത് അവള്‍ക്ക് ആരോടും ലൈനില്ല എന്നാണ്. ഉണ്ടെങ്കിലും എനിക്കത് പ്രശ്നമല്ല എന്ന് ഞാനവളോട് പറഞ്ഞിട്ടുമുണ്ട്.

മോള്‍ പോയ ശേഷമാണ് ഞാന്‍ പ്രാതല്‍ കഴിച്ചത്. ഭവാനി ചേച്ചി എന്ന് ഞാന്‍ വിളിക്കുന്ന ജോലിക്കാരി ഉച്ചയൂണ് തയ്യാറാക്കുകയാണ്. ഇറച്ചിയുടെ മണം! അടുക്കളയിലേക്ക് കയറി ഞാന്‍ നോക്കി.

“ഇന്നെന്താ ചേച്ചീ ഇറച്ചിയാണോ?” അടുപ്പിലേക്ക് നോക്കി ഞാന്‍ ചോദിച്ചു.

“അതെ മോനെ. ഇനി രാത്രീല്‍ നിങ്ങള്‍ ഒന്നും ഉണ്ടാക്കണ്ട. വല്ല ചപ്പാത്തിയോ പൊറോട്ടയോ വാങ്ങിയാ മതി. കറി രണ്ടു നേരത്തേക്ക് കാണും” അവര്‍ പറഞ്ഞു. എന്നെയവര്‍ മോനെ എന്നാണ് വിളിക്കുന്നത്.

“അത് നടക്കുമെന്ന് തോന്നുന്നില്ല ചേച്ചീ. ചിലപ്പോള്‍ മോള്‍ടെ രണ്ടു കൂട്ടുകാര് പിള്ളേര് ഉച്ചയ്ക്ക് ഉണ്ണാന്‍ കണ്ടേക്കും. ഉറപ്പില്ല”

“ആണോ? പറഞ്ഞത് നന്നായി. ഞാന്‍ അരിയിടാന്‍ പോവാരുന്നു. അങ്ങനാണേല്‍ അവര്‍ക്കൂടെ ഇട്ടേക്കാം”

ഞാന്‍ മൂളിയിട്ട് പുറത്തിറങ്ങി. ബ്ലേഡ് പിരിവ് വൈകിട്ടാണ്. ആറേഴു വലിയ കടകള്‍ക്ക് മാത്രമേ ഞാന്‍ പണം കൊടുത്തിട്ടുള്ളൂ. എല്ലാം കൂടെ പത്തുലക്ഷം കാണും. മാസം അഞ്ചു ശതമാനമാണ് പലിശ. അത് ദിവസവും ചെന്ന് പിരിച്ചെടുക്കും. അങ്ങനെ മേലനങ്ങാതെ അമ്പതിനായിരം രൂപ മാസം ഞാന്‍ ഉണ്ടാക്കുന്നുണ്ട്. അതുകൊണ്ട് പെന്‍ഷന്‍ പണത്തില്‍ തൊടേണ്ടി വരാറില്ല. അതിങ്ങനെ ബാങ്കില്‍ കൂടിക്കൊണ്ടിരിക്കുകയാണ്. വീടിനോട് ചേര്‍ന്ന് എനിക്ക് മുപ്പത് സെന്റ്‌ സ്ഥലമുണ്ട്. രാവിലെ മുതല്‍ ഉച്ചവരെ അവിടെ അത്യാവശ്യം കൃഷി ചെയ്യും. തെങ്ങും വാഴയും കപ്പയും ഒക്കെ പറമ്പില്‍ ഉണ്ട്. അത്യാവശ്യം പച്ചക്കറികളും. അവയെ പരിചരിച്ച് ഉച്ചയോടെ കുളിച്ച് ചോറ് ഉണ്ണും. പിന്നെ ഒരു ഉറക്കമുണ്ട്. ഉറങ്ങി എഴുന്നേറ്റ് വേഷം മാറി നേരെ പിരിവിനു പോകും. പോകുംവഴിയാണ് ചായകുടി.