🌷പെങ്ങളെ പീഢിപ്പിച്ച പഹയൻ🌷 [ലൂസിഫർ] 612

അവൾ മറുപടിയൊന്നും പറഞ്ഞില്ലെങ്കിലും ‘കൊച്ചു കള്ളാ.. എന്തിനാണെന്നെനിക്കറിയാം’ എന്ന മട്ടിൽ ചിരിച്ചു.

“നീ എന്താ മനൂ ഇത് രാവിലെ തന്നെ.?” അമ്മായി കയറിവന്നു.

“ഒന്നും പറയണ്ടമ്മായി.. ഞാനാ തെങ്ങുകയറ്റക്കാരൻ വാസുവിനെ അന്വേഷിച്ചു പോയതായിരുന്നു.. രാവിലെ ചെന്നില്ലെങ്കിൽ അവനെ കിട്ടില്ല.” ഉത്തരം ആദ്യമേ റെഡിയാക്കി വെച്ചിരുന്നു.

“എന്നാ അങ്ങോട്ടിരിയെടാ ചായ കുടിക്കാം.” അമ്മായി എന്നെ പിടിച്ച് അവളുടെ അടുത്ത് തന്നെയിരുത്തി, എന്നിട്ട് അവളുടെ മുഖത്തേക്ക് നോക്കി,

”എടീ അവനൊഴിച്ചു കൊടുക്ക്.. ചിലപ്പോൾ ജീവിതകാലം മുഴുവൻ അവനു വിളമ്പിക്കൊടുക്കുന്നത് നീ തന്നെയായിരിക്കും.” പത്താം ക്ലാസ്സുകാരിയുടെ നുണക്കുഴി വിരിയുന്ന നാണിച്ചുള്ള ചിരി കാണാൻ നല്ല രസമുണ്ടായിരുന്നു.

അമ്മായി ഉണ്ടാക്കിയ ദോശയും ചമ്മന്തിയും നല്ല സ്വാദോടുകൂടി തന്നെ വെട്ടിവിഴുങ്ങി. ഇതിനിടയിൽ അമ്മായി വീണ്ടും പുറത്തേക്ക് പോയി. ആ തക്കത്തിന് എന്റെ കെ അവളുടെ തുടകൾക്ക് മുകളിൽ എത്തി. അവൾ അമ്മ വരുന്നുണ്ടോന്നു വാതിൽക്കലേക്ക് നോക്കിക്കൊണ്ട് തന്നെ ചായ കുടിച്ചുകൊണ്ടിരുന്നു.

പട്ടുപാവാടക്കു മുകളിലൂടെ പട്ടിനേക്കാൾ മൃദുലമായ തുടകളിൽ ഞെക്കിക്കളിക്കാൻ എന്തു സുഖം.! ഇടക്ക് പാവാട പതുക്കെ മുകളിലേക്ക് ഉയർത്തിയതും അവൾ വലിച്ചു താഴ്ത്തിയിട്ടു. എങ്കിലും അവളെന്റെ കയ്യെടുത്തു മാറ്റിയില്ല. അവളത് ആസ്വദിക്കുന്നതു പോലെയാണ് എനിക്കു തോന്നിയത്. എന്റെ കൈ തുടയിടുക്കിലേക്കു കയറി. സംഗമസ്ഥാനത്ത് കുറച്ചു നേരം പരതി. അവൾക്ക് ഇക്കിളിയായെന്നു തോന്നുന്നു. തുടകൾ ഇറുക്കിപ്പിടിച്ചു. എന്റെ കയ്യാണെങ്കിൽ അതിനുള്ളിലും!. പെണ്ണ് പാന്റി ഇട്ടതായി തോന്നിയില്ല. നല്ല പതുപതുപ്പ്. ആ ഇളം പൂവിനു മുകളിൽ തന്നെ നല്ലൊരു നുള്ളു കൊടുത്തു. അവൾ ചാടി എഴുന്നേറ്റ് എന്റെ പുറത്തൊരു അടി തന്നു, എന്നിട്ടു കൈ കഴുകാൻ പോയി.

വാഷ് ബേസിൽ നാഭി അമർത്തി ചന്തി പിന്നോട്ട് തള്ളിച്ചുള്ള അവളുടെ ആ നിൽപ് കണ്ട് എന്റെ കുട്ടൻ ഷഡ്ഡിക്കുള്ളിലിരുന്ന് ഒന്നു നടുങ്ങി. വയസ്സ് പതിനഞ്ചേ ആയുള്ളൂ എങ്കിലും വസന്തകാലം ആഘോഷിക്കാൻ വെമ്പി നിൽക്കുകയാണ് അവളുടെ ചന്തിക്കുടങ്ങൾ.!

ഞാനും മതിയാക്കി എഴുന്നേറ്റ് കൈ കഴുകി. എന്റെ പാത്രങ്ങൾ എടുത്തുകൊണ്ട് നിന്ന അവളുടെ ചന്തിക്കിട്ട് ഒന്നു കൊടുത്തു. അതേസമയത്തു തന്നെയാണു അമ്മായി കയറി വന്നത്. അതുകൊണ്ട് അടികിട്ടിയ ഭാവം അവൾ പുറത്ത് കാണിച്ചില്ല. ചന്തി ഉഴിയാനും വയ്യ. പാത്രങ്ങൾ അവിടെ തന്നെ വെച്ച് പതുക്കെ വീട്ടിനുള്ളിലേക്ക് പോയി. പോകുമ്പോൾ തുള്ളിത്തുളുമ്പുന്ന വെണ്ണക്കുണ്ടി കണ്ട് ഞാൻ വെള്ളമിറക്കി. ‘ദേവീ… ഈ പാനപാത്രത്തിൽ ആദ്യത്തെ പാലു കാച്ചാനുള്ള ഭാഗ്യം അടിയനു തന്നെ തരണേ…’ എന്നു മനസ്സിൽ പ്രാർത്ഥിച്ചുപോയി.

അമ്മായിയുടെ പൊട്ടിച്ചിരി കേട്ടാണ് ഞെട്ടിത്തിരിഞ്ഞു നോക്കിയത്. പെട്ടെന്ന് തന്നെ കാര്യം മനസ്സിലായി. ഞാൻ മനസ്സിൽ പ്രാർത്ഥിച്ചത് എന്റെ വായിലൂടെ പുറത്തേക്ക് വന്നിട്ടുണ്ടെന്നും അത് അമ്മായി കേട്ടിട്ടുണ്ടെന്നും ഉള്ളിലൂടെ ഒരു കൊള്ളിയാൻ പോലെ കടന്നുപോയി. അമ്മായിയുടെ മുഖത്തേക്കു നോക്കാതെ ഒരു ചമ്മിയ ചിരിചിരിച്ച് വേഗം പുറത്തിറങ്ങി. അപ്പോഴും അമ്മായിയുടെ ചിരി നിലച്ചിട്ടുണ്ടായിരുന്നില്ല.

ഇന്നത്തെ ദിവസം ശരിയല്ല. തൊടുന്നതെല്ലാം അബദ്ധം. വയറിന്റെ കാളല് മാറി, പക്ഷെ മനസ്സിന്റെ കാളൽ ഇപ്പോഴും തുടരുന്നു. റഹീമിനെ കാണണം. എല്ലാം പറയണം. എന്നാലെങ്കിലും കുറച്ചു സമാധാനം കിട്ടിയാലോ.? അങ്ങാടിയിലേക്ക് നടന്നു.