പൂജവെയ്പ്പ് [ഒറ്റകൊമ്പൻ] 314

ഞാനും, മൂർത്തിയുമടങ്ങുന്ന ആ കൊച്ചു വീടുമായി പൂജ വളരെ വേഗം ഇണങ്ങി. അവൾ അടുക്കളയിലേക്ക് കയറിയതോടെ രുചികരമായ ഭക്ഷണം കഴിക്കാൻ ഭാഗ്യമുണ്ടായി എനിക്ക്.

ഞാനുമായും, വേഗം അവൾ നല്ല കമ്പനിയായി. ഒരുപാട് സംസാരിക്കുന്ന കൂട്ടത്തിലായിരുന്നു പൂജ.

പാലക്കാട്ടെ ആ ഗ്രാമവും, പാലക്കാട് പട്ടണമായിരുന്നു അവളുടെ ലോകം. അഗ്രഹാരത്തിലെയും അവൾ പഠിച്ച സ്കൂളിലേയും, കോളേജിലേയും എണ്ണിയാലൊടുങ്ങാത്ത ഓരോ കൊച്ചു വിശേഷങ്ങളും വാ തോരാതെ അവൾ സംസാരിച്ചു കൊണ്ടേയിരിക്കും.

നാട്ടിൽ ചെല്ലുമ്പോഴൊക്കെ ഇത് കേട്ട് ചെവി തഴമ്പിച്ച മൂർത്തിക്ക് വലിയൊരു ആശ്വാസമായിരുന്നു ഞാൻ. കാരണം, അവൾ വാചകമടി തുടങ്ങുമ്പോൾ തന്നെ മൂർത്തി അവളുടെ വാ’യുടെ റേഞ്ജിൽ നിന്ന് സ്കൂട്ടാകും. പിന്നെ സ്വാഭാവികമായും അവളുടെ കത്തിയടി എന്നോടായിരിക്കുമല്ലോ.

എന്നിട്ട് മൂർത്തി ഒന്നുകിൽ വാർത്ത ചാനൽ വെച്ച് കണ്ടിരിക്കും. അല്ലെങ്കിൽ അവൻറ്റെ റൂമിലെ ഡ്രോയിങ്ങ് സ്റ്റാൻറ്റിന് മുന്നിൽ ചെന്ന് പ്ളാനിലും സ്കെച്ചിലും മുഴുകും. മൂർത്തിയെ ചെന്നയിൽ വന്ന് കണ്ട നാൾ മുതൽ ഇത് രണ്ടും തന്നെയായിരുന്നു അവൻറ്റെ പ്രധാന പരിപാടികൾ.

പൂജയുടെ സാമീപ്യം എന്നെ വല്ലാതെ കമ്പിയടിപ്പിച്ചുകൊണ്ടിരുന്നു. ബോഡിഷേപ്പിലുളള ഫിറ്റ് ചുരുദാറുകൾ ആയിരുന്നു അവളുടെ സ്ഥിരം വേഷം.
അതിൽ അവളുടെ ശരീരവടിവും, മുലയുടേയും, കുണ്ടിയുടേയും മുഴുപ്പും എടുത്തുകാട്ടിയിരുന്നു.

വീടിനകത്ത് ഷാളിടാതെ നടക്കുന്ന അവളെ കണ്ട് കുണ്ണ കുലച്ച് എനിക്ക് വേദനിക്കുമായിരുന്നു. വീട്ടിൽ അല്ലെങ്കിലും ആരെങ്കിലും ഷാളിട്ട് നടക്കുമോ! അവരിരുവരും എന്നെ ഒരു അന്യനായിട്ടല്ല കണ്ടിരുന്നത്. അത് കൊണ്ട് തന്നെ ഷാളിൻറ്റെ കാര്യത്തിൽ അവർ യാതൊരു കൂസലും കാണിച്ചുമില്ല.