പ്രണയ യക്ഷി 4 [നിത] 172

അവന്റേ മുഖത്ത് ഒരു മന്തഹാസം വന്നു ..

 

” നിങ്ങൾ മറന്ന ഒരു കാര്യ മുണ്ട് അച്ഛൻ തമ്പുരാന്റെ പിൻമുറ അവകാസം എന്നിക്കാണണ്

 

ആദി നിന്ന ഇടത്തു നിന്ന് സ്വൽപ്പം നടന്ന് അവൻ നിന്നു . എന്നിട്ട് മുത്തശ്ശിയോട് എന്ന പോൽ അവൻ പറഞ്ഞു …

 

” എന്നിലേ പൂർണതക്ക് അവൾ എന്നേ തേടി വന്നു. തറവാട്ടിൽ ദേവിയുടേ തോഴിയായി ആരാധിച്ചിരുന്ന യക്ഷിണിയായ ദേവഭദ്ര….

 

ആ പേരു കേട്ടതും അവർ ഞെട്ടി ഭയ ഭക്തിയോടേ ആദിയേ നോക്കി ….

 

” എന്താ എട്ടാ ഇ പറയണേ നിക്ക് ഒന്നും തിരിയിണിലാട്ടാ ….

 

ആദി വേദയുടേ കണ്ണിലേക്ക് നോക്കി തന്റെ പ്രണയം നഷ്ടപെടുമോ എന്ന വേതന അവൻ കണ്ടു … അവളുടേ കണ്ണുകളിൽ .. അവളുടേ കരങ്ങൾ തന്റെ കയ്യിൽ ചേർത്ത് അവൻ പറഞ്ഞു …

 

” നമ്മുടേ മുത്തശ്ശന്റെയും നിന്റെ അച്ഛനേയും അമ്മയുടേയും മരണത്തിന് കാരണമായവനേ എതിരിടാൻ ഞാൻ ഒരുങ്ങുകയാണ് വേദാ …..  അതു പോലേ തറവാടിന്റെയും നാടിന്റെയും ഐശ്വര്യമായ ദേവീ ചൈതന്യത്തേ ഞാൻ തിരിച്ച് കൊണ്ട് വരും ഒപ്പം രുദ്ര വീരന്റെ അവസാനവും കുറിക്കും ……

 

” വേണ്ട മോനേ അവൻ . ദുഷ്ടനാണ് നിന്നേ എന്തങ്കിലും അവൻ അത് ഭയന്നാ തറവാട് വിട്ട് ഇവിടേക്ക് വന്നത് ….

 

ആദി ഒന്ന് ചിരിച്ചു ….

 

” ശിവഭഗവാന്റെ അനുഗ്രഹവും മുത്തശ്ശന്റെ പാർത്ഥനയും … പിന്നേ എന്നെ പ്രണന് തുല്യം കാണുന്ന ദേവ ഭദ്രയും ഉള്ളപ്പോൾ ഞാൻ എന്തിന് ഭയക്കണം …

 

 

രുദ്രവീരൻ തനിക്ക് മുമ്പിൽ ഉള്ള ഹോമണ്ഡത്തിന് അരികിൽ ഇരുന്നു ..   എന്നിട്ട് . കന്യക പൂജ ചെയ്യാൻ ഒരു പെൺ കൊടിയേ വശീകരിക്കാനുള്ള മന്ത്രങ്ങൾ ഉരുക്കഴിച്ചു …