“അതല്ലേ നീ മഹേഷിനു ഊക്കാന്‍ കൊടുക്കുന്നത് കണ്ടിട്ടും ഞാന്‍ ഒന്നും മിണ്ടാഞ്ഞേ? മിണ്ടാഞ്ഞേന്ന്‍ മാത്രവല്ല അത് കണ്ട്‌ രസിച്ച് പൂറ്റില്‍ വിരല്‍ കേറ്റി സുഖിക്കേം ചെയ്തു…”
രാജിയുടെ വിരലിന്‍റെ വേഗമേറി.
“മോക്ക് അറപ്പ് തോന്നുന്നില്ലേല്‍ അമ്മേടെ പൂറൊന്ന്‍ നക്കി തരാവോ?”
കാമലോലിതയായി പത്മിനി ചോദിച്ചു.
“അറപ്പോ?”
രാജി പുഞ്ചിരിച്ചു.
“അമ്മേടെ പൂറ്റീന്നു കഴയ്ക്കുന്ന മണം വന്നിട്ട് ഞാനാകെ തിക്ക് മുട്ടി നിക്കുവാ എങ്ങനെയാ പൂറൊന്നു നക്കാന്‍ തരുവോന്ന് ചോദിക്കുന്നെ എന്നോര്‍ത്ത്…”
പത്മിനി അപ്പോള്‍ ഓലപ്പാളികളിലേക്ക് ചാഞ്ഞു. കവകള്‍ പൂര്‍ണ്ണമായും അകത്തി വിടര്‍ത്തി. പൂര്‍പ്പാളി റബ്ബര്‍ മരങ്ങളുടെ ഇലകള്‍ക്കിടയിലൂടെ അരിച്ചെത്തുന്ന വെളിച്ചത്തില്‍ തിളങ്ങി. രാജി മുഖം താഴ്ത്തി. അവളുടെ ചുണ്ടുകള്‍ പത്മിനിയുടെ കാമത്താല്‍ പുളഞ്ഞുയര്‍ന്ന്‍ താഴുന്ന അരക്കെട്ടിലേക്ക് നീങ്ങി. അകത്തി വെച്ച പിളര്‍പ്പിലെ തിളയ്ക്കുന്ന നെയ്യ് പോലെ ചൂടുള്ള മദജലത്തില്‍ ചുണ്ടുകള്‍ അമര്‍ന്നപ്പോള്‍ പത്മിനി അരക്കെട്ട് അവളുടെ മുഖത്തേക്ക് തള്ളിയമര്‍ത്തി.
“അഹഹഹഹഹ….”
പത്മിനിയുടെ ശബ്ദമുയര്‍ന്നു.
“ബാബുവേട്ടന്‍ എങ്ങാനും കണ്ടോണ്ട് വരുമോ അമ്മേ?”
പത്മിനിയുടെ പൂറു കടിച്ചു വലിക്കുന്നതിനിടയില്‍ രാജി ചോദിച്ചു.
“ഏയ്‌..വരില്ല…മോള്‍ നക്ക് ശരിക്ക്….”
“അഥവാ വന്നാലും ബാബുവേട്ടന്‍ ഒളിഞ്ഞുനോക്കി കുണ്ണയെടുത്ത് പിടിച്ചടിക്കും…അല്ലേ അമ്മേ…?”
പത്മിനിയുടെ പൂറിലേക്ക് ചുംബനത്തിന്‍റെ മര്‍ദനം നല്‍കി രാജി ചോദിച്ചു.
“ഉം ഉം അവന്‍ കുണ്ണയെടുത്ത് തന്നെത്താന്‍ പിടിക്കുവരിക്കും മോളെ…”
അരക്കെട്ട് താളത്തില്‍ രാജിയുടെ മുഖത്തേക്ക് അമര്‍ത്തിക്കൊണ്ട് അവര്‍ പറഞ്ഞു.
“അമ്മ കണ്ടിട്ടുണ്ടോ ബാബുവേട്ടന്റെ കുണ്ണ വലുതായേപ്പിന്നെ?”
“ഉണ്ട്…”
ഒരു കൈകൊണ്ട് സ്വന്തം പൂറില്‍ കുത്തിയിളക്കിക്കൊണ്ടാണ് രാജി പത്മിനിയോട് സംസാരിച്ചത്. പതിനിയുടെ പൂറില്‍ നാവും സ്വന്തം പൂറില്‍ വിരലും അതി വേഗത്തില്‍ ചലിച്ചു.
“എങ്ങനെ…പറയമ്മേ…പ്ലീസ്….”
The Author
ഈ കഥയെന്താ മുഴുമിപ്പിക്കാത്തതു ,നല്ല കഥ ആയിരുന്നു
കഥയില്‍ പത്മിനി ഒരരികിലായി ഉണ്ടായിരുന്നു.
ഇപ്പോഴാണ് ലൈം ലൈറ്റിലേക്ക് വന്നത് എന്ന്‍ മാത്രം.
ഇനി ഉണ്ടാവും.
ചോദ്യങ്ങള്‍ക്ക് ഉത്തരങ്ങള്‍ കഥയിലൂടെ പ്രിയ രാജാ…
സ്മിത.
സുന്ദരി മദാമ്മേ…
എഴുതു… ഇഷ്ടമുള്ളതെഴുതു…. അതിനെന്താ ഇത്ര വിഷമിക്കാൻ???
ഇതൊക്കെ എത്രയോ പേര് പറഞ്ഞു തന്നത് കണ്ടിരിക്കുന്നു… അപ്പോഴൊക്കെ ഒരു ഫിനിക്സിന്റെ ഉഷാറോടെ ഉയർത്തെഴുന്നേൽക്കാറുള്ളതല്ലേ…. ഇതിലെന്താ ഇപ്പൊ ഒരു പുതുമ??? ഒന്നുമില്ല….
എഴുതി ഉയർന്നു പറക്കു… പറന്നു പറന്ന്….. വേഗം ആർക്കും എത്താനാവാതെ ഉയരത്തിലെത്തട്ടെ… അത് കാണാനായി കാത്തിരിക്കുന്നവരും ഇക്കൂട്ടത്തിലുണ്ടല്ലോ… പിന്നെ ആർക്ക് നിങ്ങളെ തളർത്താനാവും???
ആർക്കും സാധിക്കില്ല.. അങ്ങനെ ആരെങ്കിലും കരുതുന്നെങ്കിൽ… വെറും വ്യാമോഹം മാത്രം.
സ്നേഹത്തോടെ
കാലം (സമയം എന്നും പറയും)
കാലമേ…
എഴുതാതിരിക്കാനോ?
ഞാനോ?
നെവര്‍!!
എന്ത് വളിപ്പായാലും എഴുതിക്കൊണ്ടേയിരിക്കും.
പോസ്റ്റ്‌ ചെയ്ത് കൊണ്ടേയിരിക്കും.
നന്നായി. ഈ കഥയുടെ ബാക്കി ഭാഗങ്ങളും വായിക്കണമെന്ന് അതിയായ ആഗ്രഹമുണ്ട് സ്മിതയെന്ന കഥാകാരിയെ ഏറെയിഷ്ട്ടപ്പെടുന്ന ഈയുള്ളവന്. Having said that the decision is yours Smitha. കഥ നിർത്തിയാൽ ഏറെ വിഷമമാകും.
When you are there to motivate, how will any one think even his wildest dreams to stop writing?
ഞാനും എല്ലാരേയും പോലെ സ്മിതയുടെ കഥയ്ക്ക് സപ്പോർട്ട് ചെയ്തിട്ടുണ്ട് അത് കൊണ്ട് എന്നോട് ഉള്ള വഴക്ക് ഒരു ഫ്രണ്ടിനോട് ഉള്ള ചെറിയ പിണക്കം ആയി കാണണം കഥ നിർത്തരുത് പ്ലീസ് ഞാൻ ഒരുപാട് ആഗ്രഹിച്ച കഥ ആണ് സ്മിത എഴുതുന്നത്
സോറി സ്മിത നിർത്തണ്ട ഇനി ഞാൻ ഒന്നും പറയാൻ വരില്ല. എന്ത് ചെയ്യാൻ ഞാൻ ഇങ്ങനെ ആയി പോയി എന്നോട് ക്ഷമിക്കാൻ മനസ് ഉണ്ടാകണം എന്നെക്കാൾ ഈ കഥയിൽ താല്പര്യം രാജിക്ക് ആണ് നിർത്തരുത് ഞാൻ എല്ലാത്തിനും ക്ഷമ ചോദിക്കുന്നു. പ്ലീസ് റിപ്ലൈ തരണം എഴുതിയാലും ഇല്ലെങ്കിലും
കൊള്ളാം പക്ഷേ…. സെക്സ് തീരെ കുറഞ്ഞുപോയി….
സാരമില്ലന്നേ…
നമുക്ക് അടുത്ത ഭാഗം നോക്കാല്ലോ…
അത്തരം ഭാഷ ഒഴുവാക്കി ഇനി അങ്ങനെ പറയില്ല സോറി പിന്നെ താല്പര്യം ഇല്ലെങ്കിൽ എഴുതണ്ട ഞാൻ കാരണം ആരുമായുള്ള ഫ്രണ്ട്‌സ്ഷിപ് കളയണ്ട
ഹോ…!!!
ബാബു എത്ര നല്ല മനുഷ്യനാണ്!
എത്ര ദയാലുവാണ്!!
എന്‍റെ കഷ്ട്ടപ്പാടും വിഷമവും ഒക്കെ യഥാസമയം മനസ്സിലാക്കി ഇനി എഴുതേണ്ട എന്ന്‍ പറയാനുള്ള മനസ്സലിവ് ഉണ്ടായിരിക്കുന്നു.
പക്ഷെ “ആറാം” അദ്ധ്യായം വരെ എന്നെക്കൊണ്ട് എഴുതിപ്പിച്ചിട്ടാണ് ഈ ദയയും മനസ്സലിവും ഉണ്ടായത്.
ഇതിനെയാണ് നമ്മള്‍ മലയാളത്തില്‍ “നന്ദി” എന്ന്‍ പറയുന്നത്.
ഓക്കേ, ബാബു, ബാബുവിന്‍റെ വിലയേറിയ ഉപദേശവും നിര്‍ദ്ദേശവും മാനിച്ച് രാജി ഇവിടെ നിര്‍ത്തുന്നു.
ബാബു എഴുതാന്‍ പറഞ്ഞപ്പോള്‍ എഴുതാന്‍ തുടങ്ങി.
ബാബു നിര്‍ത്താന്‍ പറഞ്ഞപ്പോള്‍ നിര്‍ത്തുന്നു.
എങ്ങനെയുണ്ട് എന്‍റെ അനുസരണം?
നല്ല വേലക്കാരിയല്ലേ ഞാന്‍?
കൃത്യമായ ശമ്പളവും തന്നു!
പിന്നെ…..
“….ഞാൻ കാരണം ആരുമായുള്ള ഫ്രണ്ട്‌സ്ഷിപ് കളയണ്ട…..”
എന്‍റെ ബാബു, ഞാന്‍ “ഭാവികാലം” അല്ല പറഞ്ഞത്.
ഭൂതകാലമാണ്.
ഫ്രണ്ട്ഷിപ്പ് നഷ്ടപ്പെടും എന്നല്ല പറഞ്ഞത്.
ബാബു കാരണം നഷ്ട്ടപ്പെട്ടു എന്നാണ്.
എഴുത്തില്‍ സജീവമായിരുന്ന ഷാഫി എവിടെ?
അര്‍ജ്ജുന്‍ എവിടെ?
ജിന്നും ചാര്‍ളിയും എവിടെ?
എപ്പോഴും നല്ല കമന്റ്റ് നല്‍കി എന്നെ എപ്പോഴുംപ്രോത്സാഹിപ്പിക്കുമായിരുന്ന ആത്മാവും പ്രദീപും എവിടെ?
ഇവരൊക്കെ അകന്നത് ഈ കഥയുമായി ബന്ധപ്പെട്ട വാഗ്വാദവും വാദപ്രതിവാദങ്ങള്‍ക്കും ശേഷമാണ്.
അതിന് കാരണം അനവസരത്തിലുള്ള ബാബുവിന്‍റെ ചില വാക്കുകളും.
കാരണം ഡോക്റ്റര്‍ കുട്ടന്‍ “മുട്ടുകാല് തല്ലിയൊടിക്കും” എന്ന്‍ പറഞ്ഞത് ഒരാളോട് മാത്രമാണ്.
ആരോട്?
ഇപ്പോഴും പക്വതയില്ലാതെ, നന്ദി എന്ന വാക്കിന്‍റെ നേഴ്സറി ക്ലാസ് അര്‍ഥം പോലുമറിയാതെ, എഴുതുന്നവരുടെ പ്രശ്നങ്ങളും ബുദ്ധിമ്മുട്ടുകളും മനസ്സിലാക്കാതെ എന്തെങ്കിലും ചിലക്കുക എന്ന പ്രവര്‍ത്തിമാത്രം വൃത്തിയായി ചെയുകയാണ് ബാബു.
ഒരു സൊല്യൂഷന്‍ മാത്രമേ ഈ രോഗത്തിന് ഞാന്‍ നോക്കിയിട്ട് കാണുന്നുള്ളൂ.
10 പേജുള്ള ഒരു കഥയെഴുതുക.
കഴിയുമെങ്കില്‍ 6 അദ്ധ്യായങ്ങള്‍ വരെ എഴുതിനോക്കുക.
അപ്പോള്‍ മനസ്സിലാകും “ദെണ്ണം”
അപ്പോളേ മനസ്സിലാകൂ.
രാജി എന്ന കഥയുടെ എഴുത്ത് നിര്‍ത്താന്‍ “കഥാ മുതലാളി” ആയ ബാബു അക്ഷരം പ്രതി അനുസരിച്ച എഴുത്തു പണിക്കാരിയായ എന്നോട് ഇപ്പോള്‍ ആവശ്യപ്പെട്ടിരിക്കുന്നു.
സന്തോഷത്തോടെ നിര്‍ത്തുന്നു.
ദയാപരനായ മുതലാളിക്ക് നന്ദി പറയുന്നു.