രണ്ടു പെണ്‍കുട്ടികൾ 895

അടുത്ത ശനിയാഴ്ച്ച അവൾ നേരത്തേ വന്നു. ചുണ്ടുകളിൽ ഒരു കള്ളച്ചിരിയും കണ്ണുകളിൽ ഏതോ ഗൂഡമായ പരിപാടികളും എനിക്ക് വായിച്ചെടുക്കാൻ കഴിഞ്ഞു. ഞാനവളുടെ മുലകൾ രണ്ടും അമർത്തിപ്പിഴിഞ്ഞ്, ചുരീദാറിന്റെ കെട്ടിനിടയിലൂടെ അവളുടെ കാലുകൾക്കിടയിലേക്ക് കൈ നീട്ടി. അവളുടെ പൂറ്‌ പതിവിനു വിരുദ്ധമായി ക്ലീൻ ഷേവ് ചെയ്തിരിക്കുന്നു. “നിന്റേത് ഭാഗ്യമുള്ള പൂറാണെടീ. എന്തേ ഇന്ന് ഷേവുചെയ്തു സുന്ദരിയാക്കിയത്?” അവൾ പറഞ്ഞു, “ഞങ്ങൾ ഇന്നലെ ഒന്നാം പുസ്തകം പഠിച്ചു തീർന്നു. ഇന്നുമുതൽ രണ്ടാം പുസ്തകം തുടങ്ങുകയാണ്.” എനിക്ക് മനസ്സിലായി; ഇന്നുമുതൽ “ഓറൽ” പാഠങ്ങളാണ്. അതിനാണീ തയാറെടുപ്പ്. ഞാൻ ചോദിച്ചു, “സണ്ണിയുടെ കുട്ടനേയും ഇതുപോലെ സുന്ദരനാക്കിയോ?” “ഇല്ല. അത് പഠിത്തം തുടങ്ങുന്നതിനു തൊട്ടുമുൻപു മാത്രം. അപ്പോൾ ഫ്രെഷായിരിക്കുമല്ലോ. മാത്രമല്ല, ഇന്നത്തെ പാഠം അവനറിയില്ലല്ലോ. അത് സസ്പെൻസ് ആയിരിക്കട്ടെ.” പിന്നെ അവൾ എന്റെ ചെവിയിൽ പറഞ്ഞു, “പഠിച്ചുതീർത്ത പുസ്തകം ഇന്ന് രവിക്കു കൊടുത്തിട്ടുണ്ട്. നിനക്ക് പറ്റിയ അവസരമാണ്. അവന്റെ സ്വഭാവം വച്ചിട്ട്, അവൻ ഇങ്ങോട്ട് വരില്ല. നീ അങ്ങോട്ട്‌ പോയേ പറ്റൂ. ഇല്ലെങ്കിൽ, ആ പുസ്തകം പഠിച്ച് അവൻ കൈയിൽപിടിച്ചു കളയുകയേയുള്ളൂ. നിനക്ക് പുതിയ ആശയങ്ങളൊന്നുമില്ലെങ്കിൽ ഞാൻ ചെയ്തത് തന്നെ ചെയ്തോ. സണ്ണി അത് രവിയോട് പറഞ്ഞിട്ടില്ല. പുസ്തകവുമായി രവി ഇപ്പോളിങ്ങെത്തും. അതുകൊണ്ട് ഇന്ന് ഞാൻ നിനക്കൊന്നും ചെയ്തുതരില്ല. ഇന്ന് നിനക്കതിനു പറ്റിയില്ലെങ്കിൽ നീ വഴുതനങ്ങയും രവി കൈയുമായി ജീവിക്കയേയുള്ളൂ.” എന്റെ തലയിൽ തീകോരിയിട്ടിട്ട് അവൾ തിരിച്ചു പോയി.

ഡോണ അങ്ങനെയാണ്. കാര്യം നടത്തിയെടുക്കാൻ അവൾ മിടുക്കിയാണ്. ഒരു ശ്രമം നടത്താൻ തന്നെ ഞാൻ തീരുമാനിച്ചു. എല്ലാ ദൈവങ്ങളേയും വിളിച്ചു ശക്തി തരാൻ പ്രാർഥിച്ചുകൊണ്ട് ഞാൻ തയാറെടുക്കാൻ തുടങ്ങി. രവി വരുന്നതിനുമുൻപുതന്നെ കുളിച്ചു വേഷം മാറി. അടിവസ്ത്രങ്ങളില്ലാതെ നേർത്ത ഒരു ചുരീദാർ എടുത്തു. കഷ്ട്ടിച്ചു ചന്തി മറയുന്ന ഇറക്കം മാത്രമേ ടോപ്പിനുണ്ടായിരുന്നുള്ളൂ. തുടകൾ വെളിച്ചത്തിൽ തെളിഞ്ഞു കാണാമായിരുന്നു. മുലക്കണ്ണിന്റെ തള്ളൽ ടോപ്പിലൂടെ കാണാം. ഒരുപാടുവട്ടം മുറിയിലെ കണ്ണാടിയിൽ ഞാനെന്നെ വിലയിരുത്തി. അരക്കെട്ടിലെ അരയടി ടോപ്‌ പൊക്കിയാൽ ചുരീദാരിനുള്ളിലൂടെ എന്നെ മുഴുവനായി കാണാം. നിശ്ശബ്ദ പ്രാർഥനയോടെ ബാൽക്കണിയുടെ കൈവരി പിടിച്ച് രവിയുടെ സൈക്കിൾ വരുന്നതുനോക്കി ഞാൻ നിന്നു. കുറച്ചു കഴിഞ്ഞപ്പോൾ സൈക്കിൾ ആഞ്ഞുചവിട്ടി അവൻ റോഡിലൂടെ വരുന്നതുകണ്ടു. വീട്ടിൽ മറ്റാരുമില്ലാത്തതിനാൽ ഞാൻ തന്നെ താഴെ പോയി വാതിലുതുറന്നേ പറ്റൂ. ബെല്ലടിച്ചവൻ കാത്തു നിന്നു. വാതിൽ തുറന്ന എന്നെ നോക്കാതെതന്നെ അവൻ പറഞ്ഞു, “ഞാൻ സണ്ണിയുടെ വീട്ടിലായിരുന്നു.” പെട്ടെന്നുതന്നെ അവൻ മുകൾനിലയിലെ അവന്റെ മുറിയിൽ കയറി കതകടച്ചു. താക്കോൽദ്വാരത്തിലൂടെ ഞാൻ അവനെ നോക്കി നിന്നു. പാന്റിന്റെ പോക്കെറ്റിൽനിന്നു രണ്ടായി മടക്കിയ പുസ്തകം അവനെടുത്തു. ഷർട്ടുപോലും മാറാതെ കസേരയിലിരുന്ന് അവൻ ആ പുസ്തകം