Ravi’s Rescue Mission 4 [Squad] 108

പിന്നീടാണ് മനസ്സിലായത് പുതിയതായി വരുന്നവർക്ക് അടിവസ്ത്രങ്ങൾ ഉൾപ്പെടെ ഒരു വസ്ത്രവും ധരിക്കാൻ അനുവാദമില്ല അനുമതി ഉണ്ടെങ്കിൽ മാത്രമേ അവർക്കു തുണി ഉടുക്കാമു. അവരുടെ വസ്ത്രങ്ങൾ നീക്കം ചെയ്യുന്നതിലൂടെ, രക്ഷപ്പെടാനുള്ള ശ്രമങ്ങളെ തടയാനായിരുന്നു അവർ ലക്ഷ്യമിട്ടിരുന്നത്. തുണിയുടുക്കാതെ ആരും പുറത്തേക്കു ഓടിപ്പോകില്ല എന്നവർ വിശ്വസിച്ചു.

പൂർണ്ണ നഗ്നയായി ആ ആൾക്കൂട്ടത്തിനിടെ നിൽക്കുമ്പോൾ അവരുടെ നോട്ടം മാത്രമല്ല ചിലസമയങ്ങളിൽ കയ്യുസ്പര്ശവും എന്റെ ദേഹത്ത് വീഴുന്നതായി എനിക്കനുഭപ്പെട്ടു. തിരക്കേറിയ ഒരു ചന്തയിൽ, എല്ലാവരും എന്റെ ഒരു കഷണത്തിനായി മത്സരിക്കുന്നതുപോലെയായിരുന്നു അത്

മനസ്സില്ലാമനസ്സോടെ ഉച്ചഭക്ഷണം കഴിച്ച് ഞാനും പ്രിയയും അനുഷ്കയും പ്രിയയുടെ മുറിയിലേക്ക് പോയി. എന്റെ മുറിയിൽ മറ്റാരും ഇല്ലാത്തിതിന്നാൽ ഞാനും കുറച്ചു നേരം പ്രിയയുടെയും അനുഷ്കയുടെയും കൂടെ സമയം ചിലവഴിക്കാൻ തീരുമാനിച്ചു. അകത്തേക്ക് കയറിയപ്പോൾ അന്തരീക്ഷം മാറി, ഞങ്ങൾ സഹിച്ച ശ്വാസംമുട്ടുന്ന അന്തരീക്ഷത്തിൽ നിന്ന് ഒരു താൽക്കാലിക ആശ്വാസം നൽകി പ്രിയയുടെ ബാഗും അവിടെ ഉണ്ടായിരുന്നില്ല. അതൊക്കെ അവർ എടുത്തു മാറ്റി എന്ന് തോന്നുന്നു.

പ്രിയയുടെ കണ്ണുനീർ ശമിച്ചപ്പോൾ അവൾ മനസ്സിൽ ഈ പുതിയ ജീവിതം തന്നെ സ്വീകരിക്കാൻ തീരുമാനിച്ചതായി തോന്നി. അതല്ലാതെ മറ്റൊരു ചോയിസ് ഞങ്ങൾക്ക് ഉണ്ടായിരുന്നില്ല. മരിക്കാൻ പേടിയായതുകൊണ്ടു തന്നെ ഇപ്പോൾ കിട്ടിയ  ഈ ജീവിതം തന്നെ ജീവിക്കാൻ തീരുമാനിച്ചു.

കുറച്ചു കഴിഞ്ഞതും ക്യാന്റീനിൽ നിന്നും കഴിച്ച ഭക്ഷണം വയറിനു പിടിച്ചില്ല എന്ന് തോന്നുന്നു ചെറുതായി വേദനിക്കുന്നുണ്ട്. അതുപോലെ തന്നെ കക്കൂസിൽ പോകാനും തോന്നുന്നുണ്ട്.

വയറിനു വേദന കുടി വന്നപ്പോൾ ഞാൻ നേരെ ടോയ്‌ലെറ്റിലേക്കു തന്നെ പോയി. അവിടെ ചെന്നു വാതിലുകൾ ഇല്ലാത്ത ടോയ്‍ലെറ്റുകൾ കണ്ടപ്പോൾ എനിക്ക് അതിലിരിക്കാൻ ബുദ്ധിമുട്ടു തോന്നി. മൂത്രം ഒഴിക്കാൻ പുറത്തു പോകുന്നപോലെ അല്ലലോ ഞാൻ ഇതുവരെ തുറന്നിട്ട ടോയ്‌ലെറ്റിൽ പോയിരുന്നിട്ടില്ല മൂത്രം ഒഴിക്കാനല്ലാതെ.

പക്ഷെ എനിക്ക് പിടിച്ചു നില്ക്കാൻ പറ്റാത്ത അവസ്ഥാ ആയതുകൊണ്ട് ഒരു ടോയ്‌ലെറ്റിൽ കയറി ഞാൻ കുത്തിയിരുന്നു. പക്ഷെ തലക്കുമുകളിൽ മിന്നിക്കത്തുന്ന ചുവന്ന ലൈറ്റ്,  കാമറ സദാസമയം പ്രവർത്തിക്കുന്നു എന്ന് സൂചിപ്പിക്കുന്നു. അതുകൊണ്ടു എനിക്ക് ഇപ്പോൾ വയറ്റിൽ നിന്നും പോകുന്നില്ല. എന്നാൽ ഇപ്പോൾ വേണ്ട എന്ന് കരുതി എഴുന്നേറ്റപ്പോൾ പിന്നെയും വയറിനു വേദന, ഞാൻ പിന്നെയും ടോയ്‌ലെറ്റിൽ ഇരുന്നു ഇത്തവണ വയറിൽ നിന്നും ഒഴിഞ്ഞു തന്നെ പോയി. നാണക്കേടായതുപോലെ തോന്നിയത് കൊണ്ട് കണ്ണടച്ച് ഞാൻ അവിടെ തന്നെ കുറച്ചു നേരം ഇരുന്നു.