❤️സഖി 10❤️ [സാത്താൻ?] 348

അന്ന് അഞ്ജലി അവനെ ചുംബിക്കുന്നത് കണ്ട ആ ദിവസം, ആ കാഴ്ച കണ്ടപ്പോൾ എന്തോ പറഞ്ഞറിയിക്കാൻ കഴിയാത്തത്ര ദേഷ്യവും സങ്കടവുമെല്ലാം ഉള്ളിലേക്ക് കടന്നു വന്നതിന്റെ പരിണിത ഫലമായിട്ട് ആണ് അവളോട് ആദ്യം അലറി വിളിച്ചുകൊണ്ടു സംസാരിച്ചത്. ഇടക്കെപ്പോഴോ കാത്തു സൂക്ഷിച്ച കസ്തൂരി മാമ്പഴം കാക്ക കൊത്തി പോയി എന്ന് പറയുംപോലെ അവൻ തനിക്ക് നഷ്ടമായി എന്ന് മനസ്സിലായത് കൊണ്ടാവാം പിന്നീട് അങ്ങോട്ടുള്ള കാര്യങ്ങളിൽ മനപ്പൂർവ്വം അവനിൽ നിന്നും ഒഴിഞ്ഞു നിന്നത്.

ചിലപ്പോൾ അവന്റെ സാമിപ്യം തന്നിൽ എന്നും നിറഞ്ഞു നിൽക്കുന്ന പ്രണയത്തെ തടയാൻ കഴിയാത്ത വിധം ശക്തമാക്കിയാലോ എന്ന് ഭയപ്പെട്ടത് കൊണ്ടും ആവാം.

അവനു അഞ്ജലിയെ ഇഷ്ടം ആണെന്ന് അറിഞ്ഞത് മുതൽ സ്വയം ഒഴിഞ്ഞു മാറുന്നതാലേ നല്ലത് എന്ന് മനസ്സിനെ പറഞ്ഞു പഠിപ്പിച്ചതും വേദനയോടെ തന്നെ ഉള്ളിലെ പ്രണയം ഒരു മൂലയിലേക്ക് മാറ്റ് വെച്ചതുമൊക്കെ, അല്ലേലും നമ്മുടെ സന്തോഷമല്ലല്ലോ നമ്മൾ സ്നേഹിക്കുന്നവരുടെ സന്തോഷത്തിനു വേണ്ടി നിലനിൽക്കുന്നതല്ലേ യഥാർത്ഥ പ്രണയം❤️.

പെട്ടന്ന് മതിലിനകത്തേക്ക് വണ്ടി കയറി വരുന്ന ശബ്ദമാണ് അവളെ ചിന്തകളിൽ നിന്നും ഉണർത്തിയത്. ഹെൽമെറ്റ്‌ വെച്ചുകൊണ്ട് കാർ പോർച്ചിലേക്ക് കയറ്റി വണ്ടി നിറുത്തിയ വിഷ്ണുവിനെ തന്നെ അവൾ നോക്കി നിന്ന്. തലയിൽ നിന്നും ഹെൽമെറ്റ്‌ മാറ്റിയ അവനെ തന്നെ അവൾ നോക്കി നിന്നുപോയി എന്ന് പറയുന്നതാവും ശെരി.

നീണ്ടു വളർന്ന മുടിയും താടിയുമായി ഒരു ഭ്രാന്തനെ പോലെ നടന്നിരുന്ന അവന്റെ രൂപത്തിൽ വന്ന മാറ്റങ്ങൾ ഓരോന്നായി അവൾ നോക്കി കൊണ്ടിരുന്നു.